dom

Hei, du har kommet så langt på jakt etter betydningen av ordet dom. I DICTIOUS vil du ikke bare kunne kjenne alle betydningene av ordboken for ordet dom, men vi vil også snakke om dets etymologi, dets egenskaper, og du vil vite hvordan du sier dom i entall og i flertall. Alt du trenger å vite om ordet dom er her. Definisjonen av ordet dom vil hjelpe deg å være mer presis og korrekt når du snakker eller skriver tekstene dine. Å kjenne definisjonen avdom, så vel som definisjonen av andre ord, beriker vokabularet og gir oss flere og bedre språklige ressurser.
Se også: -dom og Dom

Norsk

Pronomen

dom

  1. personleg pronomen tredje person fleirtal i fleire dialekter
    • Pass deg for dom som slår og tru itte dom som klappe. 
      – «Trost i taklampa», Alf Prøysen, 1950
    Dom som sier dom er dumme, dom er dumme, dom

Andre former

de, dem, dei

Grammatikk

Personlig pronomen tredje person fleirtal
Nominativ Akkusativ Eieform
Hankjønn Hunkjønn Intetkjønn Flertall
dom dom dommes dommes dommes dommes upplendsk

Refleksive pronomen, se seg

Substantiv 1

dom m (bokmål/nynorsk), c (riksmål)

  1. (jus) avgjerd i ei rettsak
    Forbrytaren fekk ein hard dom.
  2. endeleg, autoritativ avgjerdsle
    Dommen var til bortelagets fordel.
  3. kritisk vurdering
    Konserten fekk ein hard dom.
  4. vesen, væremåte, sjå og -dom
    Vi handlar julegåver i dyre domar.

Ordsoge

Frå norrønt dómr («avgjerd») etter eit eldre ord for å gjere. Sjå engelsk: do en(en) og tysk: tun de(de).

Grammatikk

Bøyning (uregelrett substantiv hankjønn, med dobbel m i flertall)
Entall Flertall ‌
Ubestemt Bestemt Ubestemt Bestemt
ein dom domen domar domane (nynorsk)
ein dom dommen dommar dommane (nynorsk)
en dom dommen dommer dommene (bokmål/riksmål)
For genitiv av substantiv, se eieform.

Relaterte termar

domar, dommer, døme, dømme

Omsetjingar

avgjerd i rettsak

Substantiv 2

dom m (bokmål/nynorsk), c (riksmål)

  1. Hovudkyrkje, domkyrkje/domkirke
    Me gifta oss i domen.
  2. Kuppelforma takkonstruksjon
    Kirka hadde en stor dom.

Ordsoge

Frå latin domus («hus»).

Grammatikk

Bøyning (regelrett substantiv hankjønn)
Entall Flertall ‌
Ubestemt Bestemt Ubestemt Bestemt
ein dom domen domar domane (nynorsk)
en dom domen domer domene (bokmål/riksmål)
For genitiv av substantiv, se eieform.

Synonymer

katedral, kuppel

Relaterte termer

domprost, dompap

Omsetjingar

hovudkyrkje
takkuppel

Substantiv 3

dom m (nynorsk)

  1. grann
    Ikkje domen – Ikkje eit grann

Ordsoge

Frå dom («rettsavgjerd»)

Grammatikk

Bøyning (uregelrett substantiv hankjønn, med dobbel m i flertall)
Entall Flertall ‌
Ubestemt Bestemt Ubestemt Bestemt
ein dom dommen dommar dommane (nynorsk)
For genitiv av substantiv, se eieform.

Synonymer

grann, smule


Slovensk

Substantiv

dom

  1. hjem, hjemsted

Grammatikk

entall totall flertall
nominativ dom domova
doma 		domovi
genitiv doma domov domov
dativ domu domovoma
domoma 		domovom
akkusativ dom domova
doma 		domove
lokativ domu domovih
domih 		domovih
domeh
instrumentalis domom domovoma
domoma 		domovi

Uttale

IPA:

Beslektede termer

domoljub, domovina, domski

Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot