açmamak

Eski Türkçe açmamak‎ (açmamak) (açmama + -k).

• IPA^(anahtar): /ˈɑt͡ʃ.ma.mak/
• Heceleme: aç‧ma‧mak

açmamak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi açmaz)

1. alanını genişletmemek

   Anıtın çevresini açmamak.

2. alışverişi başlatmamak

   Bakan, tütün piyasasını açmadı.

3. avunmak veya danışmak üzere söylememek, içini dökmemek

   Ona derdimi açmadım.

4. ayırmamak, tahsis etmemek

   Senin için üst katta bir oda açmadık.

5. beğenmemek

   Burası beni açmadı, hiç beğenmedim.

6. bir cihazı, bir düzeneği çalıştırmamak

   Bu yüzden radyoyu açmadık.

7. bir konu ile ilgili konuşmamak
8. bir kuruluşu, bir iş yerini işler duruma getirmemek
9. bir toplantıyı, etkinliği başlatmamak
10. bir şeyi kapalı hâlden açık hâle getirmemek

    Kapıyı açmayınca kedi içeri giremedi.

11. bir şeyi, bir yeri oyarak veya kazarak çukur, delik meydana getirmemek
12. birbirinden uzaklaştırmamak

    Kollarını açmadı.

13. bulutların dağılmasıyla gökyüzü aydınlanmamak

    Hava açmadı.

14. düğümü veya dolaşmış bir şeyi bu hâlden kurtarmamak

    Yumağı açmamak.

15. düzenlememek, yapmamak

    Üniversitede o gün olaylar olunca imtihanı açmadılar.

16. engeli kaldırmamak

    Karla kapanan yolu açmamak.

17. ferahlık vermemek
18. güzel göstermemek, yakışmamak

    Bu renk odayı açmadı.

19. görünür hâle getirmemek

    Kollarını, göğsünü açmamış.

20. poker, satranç v.s. oyunları başlatmamak
21. rengin koyuluğunu azaltmamak

    Bu boyayı biraz daha açmamalı.

22. sarılmış, katlanmış, örtülmüş veya iliklenmiş olan şeyleri bu hâlden kurtarmamak

    Kadın hamalı dışarı çıkardı, çantasını açmadan cebinden birkaç lira çıkarıp verdi.

23. savaşla almamak
24. sıkılganlığını, utangaçlığını gidermemek
25. tıkalı bir şeyi bu durumdan kurtarmamak

    Su borusunu açmamak.

26. yarmamak

    Çıbanı açmamak.

27. (mecaz) geçit sağlamamak

    İki oda arasına kapı açmadık.

• (savaşla almamak): fethetmemek

• açmak, kapatmak

• açamamak, açılmamak, açtırmamak, açıvermemek