albowiem

Hallo, Sie haben hier nach der Bedeutung des Wortes albowiem gesucht. In DICTIOUS findest du nicht nur alle Wörterbuchbedeutungen des Wortes albowiem, sondern erfährst auch etwas über seine Etymologie, seine Eigenschaften und wie man albowiem in der Einzahl und Mehrzahl ausspricht. Hier finden Sie alles, was Sie über das Wort albowiem wissen müssen. Die Definition des Wortes albowiem wird Ihnen helfen, beim Sprechen oder Schreiben Ihrer Texte präziser und korrekter zu sein. Wenn Sie die Definition vonalbowiem und die anderer Wörter kennen, bereichern Sie Ihren Wortschatz und verfügen über mehr und bessere sprachliche Mittel.

albowiem (Polnisch)

Nebenformen:

veraltet: abowiem, abowim, albowim

Worttrennung:

al·bo·wiem

Aussprache:

IPA:
Hörbeispiele: Lautsprecherbild albowiem (Info)

Bedeutungen:

gehoben, kausal: denn, weil, da

Herkunft:

seit dem 16. Jahrhundert bezeugte und seit dem 18. Jahrhundert verbreitete Nebenform zu dem älteren abowiem → pl, die sich durch die Ersetzung der Konjunktion abo → pl durch albo → pl erklären lässt[1]

Synonyme:

bo, bowiem, gdyż, ponieważ, skoro

Beispiele:

„ Sępy wzbiły się widocznie bardzo wysoko, albowiem cienie od ich skrzydeł malały coraz bardziej, a wkońcu znikły zupełnie.“[2]
Die Geier stiegen sichtbar sehr weit nach oben, denn die Schatten ihrer Flügel verkleinerten sich immer mehr und verschwanden schließlich vollkommen.
„Lecz nagle zatrzymał się, albowiem zdawało mu się, że w pobliżu kraty ozwał się jakiś znajomy mu głos.“[3]
Aber plötzlich blieb er stehen, weil es ihm vorkam, dass in der Nähe des Gitters irgendeine ihm bekannte Stimme erklang.

Übersetzungen

PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „albowiem
Słownik Języka Polskiego – PWN: „albowiem
Stanisław Dubisz: Uniwersalny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–G, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13858-0, Seite 47.
Mirosław Bańko: Inny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–Ó, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-12826-7, Seite 18.
Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5, Seite 199.
Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1., integrierte Auflage. Band 1 A–K, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, ISBN 83-01-11835-0 (Diese Auflage umfasst die ursprünglich 7. Auflage von 1992 mit dem nun integrierten Supplement von Zygmunt Saloni.), Seite 28.
Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1. Auflage. Tom pierwszy A–K, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1978, Seite 30.
Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „albowiem
Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. 1. Auflage. Tom pierwszy A–Ć, Państwowe Wydawnictwo – Wiedza Powszechna, Warszawa 1958, Seite 74–75.
Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 22.
Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), Seite 13.
Samuel Bogumił Linde: Słownik języka polskiego. Band 1, Teil 1 (Volumen I) A–F, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807, „abowiem, albowiem“, Seite 2.
Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk (Herausgeber): Słownik polszczyzny XVI wieku. Tom I: A–Bany, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Wrocław/Warszawa/Kraków 1966 (Digitalisat), Seite 39–42.
Słownik Ortograficzny – PWN: „albowiem

Quellen:

  1. Wiesław Boryś: Słownik etymologiczny języka polskiego. 1. Auflage. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1, Seite 18.
  2. Henryk Sienkiewicz: W pustyni i w puszczy. Gebethner i Wolff, Warszawa 1912 (Wikisource), Seite 88.
  3. Henryk Sienkiewicz: Quod vadis. Tom III, Gebethner i Wolff, Warszawa 1896 (Wikisource), Seite 142.