albo

Hallo, Sie haben hier nach der Bedeutung des Wortes albo gesucht. In DICTIOUS findest du nicht nur alle Wörterbuchbedeutungen des Wortes albo, sondern erfährst auch etwas über seine Etymologie, seine Eigenschaften und wie man albo in der Einzahl und Mehrzahl ausspricht. Hier finden Sie alles, was Sie über das Wort albo wissen müssen. Die Definition des Wortes albo wird Ihnen helfen, beim Sprechen oder Schreiben Ihrer Texte präziser und korrekter zu sein. Wenn Sie die Definition vonalbo und die anderer Wörter kennen, bereichern Sie Ihren Wortschatz und verfügen über mehr und bessere sprachliche Mittel.
Dieser Eintrag oder Abschnitt bedarf einer Erweiterung. Wenn du Lust hast, beteilige dich daran und entferne diesen Baustein, sobald du den Eintrag ausgebaut hast. Bitte halte dich dabei aber an unsere Formatvorlage!

Folgendes ist zu erweitern: Bedeutungsangaben ausführen

Singular

Plural

l’albo

gli albi

Worttrennung:

al·bo, Plural: al·bi

Aussprache:

IPA:
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

das Register, die Liste
das schwarze Brett, das Anschlagbrett
das Album
das Bilderbuch

Synonyme:

registro
tavola
album
libro illustrato

Beispiele:

Wortbildungen:

albo dei medici (Ärztekammer)

Übersetzungen

Italienischer Wikipedia-Artikel „albo
PONS Italienisch-Deutsch, Stichwort: „albo
LEO Italienisch-Deutsch, Stichwort: „albo

albo (Polnisch)

Nebenformen:

archaisch: alibo

Worttrennung:

al·bo

Aussprache:

IPA:
Hörbeispiele: Lautsprecherbild albo (Info)

Bedeutungen:

verbindet sich gegenseitig ausschließende Angaben; oder
verbindet Aussagen, die auch gleichzeitig eintreten können; oder
veraltet: das heißt, beziehungsweise, also
archaisch, kausal: weil, da, denn

Abkürzungen:

a.

Herkunft:

seit dem 14. Jahrhundert bezeugte Nebenform zu alibo → pl, das ein Erbwort aus dem urslawischen *a li bo ‚denn, etwa‘ ist, das seinerseits ein Kompositum aus den Partikeln *ali (siehe altpolnisch ali → pl) und *bo (siehe polnisch bo → pl) ist; gemeinslawisches Wort, das etymologisch verwandt ist mit altniedersorbisch albo → dsb, russisch (dialektal) алибо (alibo→ ru und альбо (alʹbo→ ru, ukrainisch альбо (alʹbo→ uk sowie slowenisch (dialektal) aliboj → sl[1][2]

Synonyme:

abo, bądź, czy, lub
abo, bądź, lub
czyli, inaczej, to jest
bo

Gegenwörter:

i, oraz

Beispiele:

„Guwernantki bywają mądre albo głupie, złe albo dobre, brzydkie albo ładne, ale wszystkie muszą być pod tym względem bez zarzutu.“[3]
Hauslehrerinnen gibt es schlaue oder dumme, schlechte oder gute, hässliche oder schöne, aber sie müssen in dieser Hinsicht alle ohne Tadel sein.
Powiedział, że przyjdzie dzisiaj albo jutro.
Er hat gesagt, dass er heute oder morgen komme.
Rano żona czyta gazetę albo słucha radia.
Morgens liest meine Frau Zeitung oder hört Radio.
Nasi klienci kupują róże albo tulipany.
Unsere Kunden kaufen Rosen oder Tulpen.
„Wymyśliła ogródek: sławna gospodyni, / Zwała się Kokosznicka, z domu Jendykowi- / czówna; jéj wynalazek epokę stanowi / W domowém gospodarstwie; dziś powszechnie znany, / Lecz w owych czasach jeszcze za nowość podany, / Przyjęty pod sekretem od niewielu osób, / Nim go wydał kalendarz, pod tytułem: Sposób / Na jastrzębie i kanie, albo nowy środek / Wychowywania drobiu — był to ów ogrodek.“[4]

Wortbildungen:

alboć, alboż, albowiem, albo …, albo

Übersetzungen

PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „albo
Słownik Języka Polskiego – PWN: „albo
Lidia Drabik, Elżbieta Sobol: Słownik poprawnej polszczyzny. 6. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009, ISBN 978-83-01-14203-2, Seite 13.
Bogusław Dunaj: Nowy słownik języka polskiego. 1. Auflage. Wilga, Warszawa 2005, ISBN 83-7375-343-5, Seite 6.
Stanisław Dubisz: Uniwersalny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–G, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13858-0, „I albo“ Seite 47.
Mirosław Bańko: Inny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–Ó, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-12826-7, Seite 18.
Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5, Seite 199.
Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1., integrierte Auflage. Band 1 A–K, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, ISBN 83-01-11835-0 (Diese Auflage umfasst die ursprünglich 7. Auflage von 1992 mit dem nun integrierten Supplement von Zygmunt Saloni.), Seite 28.
Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1. Auflage. Tom pierwszy A–K, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1978, Seite 30.
Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „albo
Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. 1. Auflage. Tom pierwszy A–Ć, Państwowe Wydawnictwo – Wiedza Powszechna, Warszawa 1958, Seite 73–74.
Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 22.
Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), Seite 13.
Samuel Bogumił Linde: Słownik języka polskiego. Band 1, Teil 1 (Volumen I) A–F, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807, „abo, *alibo, albo“, Seite 2.
Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk (Herausgeber): Słownik polszczyzny XVI wieku. Tom I: A–Bany, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Wrocław/Warszawa/Kraków 1966 (Digitalisat), Seite 100–114.
Polska Akademia Nauk (Herausgeber): Słownik staropolski. Tom I, Zeszyt 1: A–Ażeć, Warszawa 1953 (Digitalisat), Seite 22–23.
Słownik Ortograficzny – PWN: „albo

Quellen:

  1. Wiesław Boryś: Słownik etymologiczny języka polskiego. 1. Auflage. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1, Seite 18.
  2. О. Н. Трубачева (Herausgeber): Этимологический словарь славянских языков. Праславянский лексический фонд. Band 1 (*A–*besědьlivъ), Издельство « Наука », Москва 1974 (PDF), „*a li“ Seite 38.
  3. Stefan Żeromski: Ludzie bezdomni. Tom 1, Wyd. J. Mortkowicza, Warszawa 1937 (Wikisource), Seite 184.
  4. Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz. czyli ostatni zajazd na Litwie. Historja szlachecka z r. 1811 i 1812, we dwunastu księgach, wierszem. Paris 1834 (Wikisource), Seite 103.

Nebenformen:

archaisch: alibo

Worttrennung:

al·bo

Aussprache:

IPA:
Hörbeispiele: Lautsprecherbild albo (Info)

Bedeutungen:

verstärkt eine meist rhetorische Frage oder einen Ausruf; denn, etwa
archaisch: drückt eine Möglichkeit aus; vielleicht, womöglich

Synonyme:

abo, alboż, czy, czyż, czyżby
chyba, może, raczej

Beispiele:

Albo ty tego nie rozumiesz?“[1]
Verstehst du das denn nicht?
Albo wam źle u nas?
Geht es euch denn etwa schlecht bei uns?
Albo ja wiem?
Was weiß ich. / Woher soll ich (denn) das wissen?

Redewendungen:

albo to

Sprichwörter:

Albom ja bocian, żebym świat czyścił

Wortbildungen:

alboż

Übersetzungen

PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „albo
Słownik Języka Polskiego – PWN: „albo
Lidia Drabik, Elżbieta Sobol: Słownik poprawnej polszczyzny. 6. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009, ISBN 978-83-01-14203-2, Seite 13.
Stanisław Dubisz: Uniwersalny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–G, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13858-0, „II albo“ Seite 47.
Mirosław Bańko: Inny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–Ó, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-12826-7, Seite 18.
Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5, Seite 199.
Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1., integrierte Auflage. Band 1 A–K, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, ISBN 83-01-11835-0 (Diese Auflage umfasst die ursprünglich 7. Auflage von 1992 mit dem nun integrierten Supplement von Zygmunt Saloni.), Seite 28.
Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1. Auflage. Tom pierwszy A–K, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1978, Seite 30.
Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „albo
Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. 1. Auflage. Tom pierwszy A–Ć, Państwowe Wydawnictwo – Wiedza Powszechna, Warszawa 1958, Seite 74.
Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 22.
Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), Seite 13.
Samuel Bogumił Linde: Słownik języka polskiego. Band 1, Teil 1 (Volumen I) A–F, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807, „albo
Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk (Herausgeber): Słownik polszczyzny XVI wieku. Tom I: A–Bany, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Wrocław/Warszawa/Kraków 1966 (Digitalisat), Seite 100–114.
Słownik Ortograficzny – PWN: „albo

Quellen:

  1. Eliza Orzeszkowa: Jędza. Redakcya „Gazety Polskiej“, Warszawa 1899 (Wikisource), Seite 16.

Ähnliche Wörter (Polnisch):

ähnlich geschrieben und/oder ausgesprochen: alba, ale, albinos


albō (Latein)

Worttrennung:

al·bō

Grammatische Merkmale:

  • Dativ Singular des Substantivs album
  • Ablativ Singular des Substantivs album
albo ist eine flektierte Form von album.
Alle weiteren Informationen findest du im Haupteintrag album.
Bitte nimm Ergänzungen deshalb auch nur dort vor.