From Proto-Indo-European *mer- (“to die, disappear”) + -αίνω (-aínō, verbal suffix).
μᾰραίνω • (maraínō)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | επήμαινον | επήμαινες | επήμαινε(ν) | επημαίνετον | επημαινέτην | επημαίνομεν | επημαίνετε | επήμαινον | ||||
middle/ passive |
indicative | επημαινόμην | επημαίνου | επημαίνετο | επημαίνεσθον | επημαινέσθην | επημαινόμεθᾰ | επημαίνεσθε | επημαίνοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | μᾰρᾰνέω | μᾰρᾰνέεις | μᾰρᾰνέει | μᾰρᾰνέετον | μᾰρᾰνέετον | μᾰρᾰνέομεν | μᾰρᾰνέετε | μᾰρᾰνέουσῐ(ν) | ||||
optative | μᾰρᾰνέοιμῐ | μᾰρᾰνέοις | μᾰρᾰνέοι | μᾰρᾰνέοιτον | μᾰρᾰνεοίτην | μᾰρᾰνέοιμεν | μᾰρᾰνέοιτε | μᾰρᾰνέοιεν | |||||
middle | indicative | μᾰρᾰνέομαι | μᾰρᾰνέῃ, μᾰρᾰνέει |
μᾰρᾰνέεται | μᾰρᾰνέεσθον | μᾰρᾰνέεσθον | μᾰρᾰνεόμεθᾰ | μᾰρᾰνέεσθε | μᾰρᾰνέονται | ||||
optative | μᾰρᾰνεοίμην | μᾰρᾰνέοιο | μᾰρᾰνέοιτο | μᾰρᾰνέοισθον | μᾰρᾰνεοίσθην | μᾰρᾰνεοίμεθᾰ | μᾰρᾰνέοισθε | μᾰρᾰνέοιντο | |||||
active | middle | ||||||||||||
infinitive | μᾰρᾰνέειν | μᾰρᾰνέεσθαι | |||||||||||
participle | m | μᾰρᾰνέων | μᾰρᾰνεόμενος | ||||||||||
f | μᾰρᾰνέουσᾰ | μᾰρᾰνεομένη | |||||||||||
n | μᾰρᾰνέον | μᾰρᾰνεόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | μᾰρᾰνῶ | μᾰρᾰνεῖς | μᾰρᾰνεῖ | μᾰρᾰνεῖτον | μᾰρᾰνεῖτον | μᾰρᾰνοῦμεν | μᾰρᾰνεῖτε | μᾰρᾰνοῦσῐ(ν) | ||||
optative | μᾰρᾰνοίην, μᾰρᾰνοῖμῐ |
μᾰρᾰνοίης, μᾰρᾰνοῖς |
μᾰρᾰνοίη, μᾰρᾰνοῖ |
μᾰρᾰνοῖτον, μᾰρᾰνοίητον |
μᾰρᾰνοίτην, μᾰρᾰνοιήτην |
μᾰρᾰνοῖμεν, μᾰρᾰνοίημεν |
μᾰρᾰνοῖτε, μᾰρᾰνοίητε |
μᾰρᾰνοῖεν, μᾰρᾰνοίησᾰν | |||||
middle | indicative | μᾰρᾰνοῦμαι | μᾰρᾰνῇ | μᾰρᾰνεῖται | μᾰρᾰνεῖσθον | μᾰρᾰνεῖσθον | μᾰρᾰνούμεθᾰ | μᾰρᾰνεῖσθε | μᾰρᾰνοῦνται | ||||
optative | μᾰρᾰνοίμην | μᾰρᾰνοῖο | μᾰρᾰνοῖτο | μᾰρᾰνοῖσθον | μᾰρᾰνοίσθην | μᾰρᾰνοίμεθᾰ | μᾰρᾰνοῖσθε | μᾰρᾰνοῖντο | |||||
active | middle | ||||||||||||
infinitive | μᾰρᾰνεῖν | μᾰρᾰνεῖσθαι | |||||||||||
participle | m | μᾰρᾰνῶν | μᾰρᾰνούμενος | ||||||||||
f | μᾰρᾰνοῦσᾰ | μᾰρᾰνουμένη | |||||||||||
n | μᾰρᾰνοῦν | μᾰρᾰνούμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
middle/ passive |
indicative | μεμᾰ́ρᾰσμαι | μεμᾰ́ρᾰνσαι | μεμᾰ́ρᾰνται | μεμᾰ́ρᾰνθον | μεμᾰ́ρᾰνθον | μεμᾰρᾰ́σμεθᾰ | μεμᾰ́ρᾰνθε | μεμᾰρᾰ́νᾰται | ||||
subjunctive | μεμᾰρᾰσμένος ὦ | μεμᾰρᾰσμένος ᾖς | μεμᾰρᾰσμένος ᾖ | μεμᾰρᾰσμένω ἦτον | μεμᾰρᾰσμένω ἦτον | μεμᾰρᾰσμένοι ὦμεν | μεμᾰρᾰσμένοι ἦτε | μεμᾰρᾰσμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
optative | μεμᾰρᾰσμένος εἴην | μεμᾰρᾰσμένος εἴης | μεμᾰρᾰσμένος εἴη | μεμᾰρᾰσμένω εἴητον/εἶτον | μεμᾰρᾰσμένω εἰήτην/εἴτην | μεμᾰρᾰσμένοι εἴημεν/εἶμεν | μεμᾰρᾰσμένοι εἴητε/εἶτε | μεμᾰρᾰσμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
imperative | μεμᾰ́ρᾰνσο | μεμᾰρᾰ́νθω | μεμᾰ́ρᾰνθον | μεμᾰρᾰ́νθων | μεμᾰ́ρᾰνθε | μεμᾰρᾰ́νθων | |||||||
middle/passive | |||||||||||||
infinitive | μεμᾰρᾰ́νθαι | ||||||||||||
participle | m | μεμᾰρᾰσμένος | |||||||||||
f | μεμᾰρᾰσμένη | ||||||||||||
n | μεμᾰρᾰσμένον | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
Inherited from Ancient Greek μᾰραίνω (maraínō).
μαραίνω • (maraíno) (past μάρανα, passive μαραίνομαι)
Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
1 sg | μαραίνω | μαράνω | μαραίνομαι | μαραθώ |
2 sg | μαραίνεις | μαράνεις | μαραίνεσαι | μαραθείς |
3 sg | μαραίνει | μαράνει | μαραίνεται | μαραθεί |
1 pl | μαραίνουμε, [‑ομε] | μαράνουμε, [‑ομε] | μαραινόμαστε | μαραθούμε |
2 pl | μαραίνετε | μαράνετε | μαραίνεστε, μαραινόσαστε | μαραθείτε |
3 pl | μαραίνουν(ε) | μαράνουν(ε) | μαραίνονται | μαραθούν(ε) |
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
1 sg | μάραινα | μάρανα | μαραινόμουν(α) | μαράθηκα |
2 sg | μάραινες | μάρανες | μαραινόσουν(α) | μαράθηκες |
3 sg | μάραινε | μάρανε | μαραινόταν(ε) | μαράθηκε |
1 pl | μαραίναμε | μαράναμε | μαραινόμασταν, (‑όμαστε) | μαραθήκαμε |
2 pl | μαραίνατε | μαράνατε | μαραινόσασταν, (‑όσαστε) | μαραθήκατε |
3 pl | μάραιναν, μαραίναν(ε) | μάραναν, μαράναν(ε) | μαραίνονταν, (μαραινόντουσαν) | μαράθηκαν, μαραθήκαν(ε) |
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
1 sg | θα μαραίνω ➤ | θα μαράνω ➤ | θα μαραίνομαι ➤ | θα μαραθώ ➤ |
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα μαραίνεις, … | θα μαράνεις, … | θα μαραίνεσαι, … | θα μαραθείς, … |
Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … μαράνει έχω, έχεις, … μαραμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … μαραθεί είμαι, είσαι, … μαραμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … μαράνει είχα, είχες, … μαραμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … μαραθεί ήμουν, ήσουν, … μαραμένος, ‑η, ‑ο | ||
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … μαράνει θα έχω, θα έχεις, … μαραμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … μαραθεί θα είμαι, θα είσαι, … μαραμένος, ‑η, ‑ο | ||
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
2 sg | μάραινε | μάρανε | — | — |
2 pl | μαραίνετε | μαράνετε | μαραίνεστε | μαραθείτε |
Other forms | Active voice | Passive voice | ||
Present participle➤ | μαραίνοντας ➤ | — | ||
Perfect participle➤ | έχοντας μαράνει ➤ | μαραμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Nonfinite form➤ | μαράνει | μαραθεί | ||
Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||