त्यज्

Sanskrit

Inherited from Proto-Indo-European *tyegʷ- (“to leave alone, give up; retreat”).

त्यज् • (tyaj)

त्यज् • (tyaj) stem

(at the end of a compound) leaving, abandoning, giving up, offering
‎तनु (tanu, “body”) + ‎त्यज् (tyaj) → ‎तनुत्यज् (tanutyaj, “giving up one's body, dying”)
- c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda

Masculine root-stem declension of त्यज् (tyaj)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	त्यक् tyak	त्यजौ / त्यजा¹ tyajau / tyajā¹	त्यजः tyajaḥ
Vocative	त्यक् tyak	त्यजौ / त्यजा¹ tyajau / tyajā¹	त्यजः tyajaḥ
Accusative	त्यजम् tyajam	त्यजौ / त्यजा¹ tyajau / tyajā¹	त्यजः tyajaḥ
Instrumental	त्यजा tyajā	त्यग्भ्याम् tyagbhyām	त्यग्भिः tyagbhiḥ
Dative	त्यजे tyaje	त्यग्भ्याम् tyagbhyām	त्यग्भ्यः tyagbhyaḥ
Ablative	त्यजः tyajaḥ	त्यग्भ्याम् tyagbhyām	त्यग्भ्यः tyagbhyaḥ
Genitive	त्यजः tyajaḥ	त्यजोः tyajoḥ	त्यजाम् tyajām
Locative	त्यजि tyaji	त्यजोः tyajoḥ	त्यक्षु tyakṣu
Notes	¹Vedic

Feminine root-stem declension of त्यज् (tyaj)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	त्यक् tyak	त्यजौ / त्यजा¹ tyajau / tyajā¹	त्यजः tyajaḥ
Vocative	त्यक् tyak	त्यजौ / त्यजा¹ tyajau / tyajā¹	त्यजः tyajaḥ
Accusative	त्यजम् tyajam	त्यजौ / त्यजा¹ tyajau / tyajā¹	त्यजः tyajaḥ
Instrumental	त्यजा tyajā	त्यग्भ्याम् tyagbhyām	त्यग्भिः tyagbhiḥ
Dative	त्यजे tyaje	त्यग्भ्याम् tyagbhyām	त्यग्भ्यः tyagbhyaḥ
Ablative	त्यजः tyajaḥ	त्यग्भ्याम् tyagbhyām	त्यग्भ्यः tyagbhyaḥ
Genitive	त्यजः tyajaḥ	त्यजोः tyajoḥ	त्यजाम् tyajām
Locative	त्यजि tyaji	त्यजोः tyajoḥ	त्यक्षु tyakṣu
Notes	¹Vedic

Neuter root-stem declension of त्यज् (tyaj)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	त्यक् tyak	त्यजी tyajī	त्यञ्जि tyañji
Vocative	त्यक् tyak	त्यजी tyajī	त्यञ्जि tyañji
Accusative	त्यक् tyak	त्यजी tyajī	त्यञ्जि tyañji
Instrumental	त्यजा tyajā	त्यग्भ्याम् tyagbhyām	त्यग्भिः tyagbhiḥ
Dative	त्यजे tyaje	त्यग्भ्याम् tyagbhyām	त्यग्भ्यः tyagbhyaḥ
Ablative	त्यजः tyajaḥ	त्यग्भ्याम् tyagbhyām	त्यग्भ्यः tyagbhyaḥ
Genitive	त्यजः tyajaḥ	त्यजोः tyajoḥ	त्यजाम् tyajām
Locative	त्यजि tyaji	त्यजोः tyajoḥ	त्यक्षु tyakṣu

Monier Williams (1899) “त्यज्”, in A Sanskrit–English Dictionary, , new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 456.
Arthur Anthony Macdonell (1893) “त्यज्”, in A practical Sanskrit dictionary with transliteration, accentuation, and etymological analysis throughout, London: Oxford University Press
William Dwight Whitney, 1885, The Roots, Verb-forms, and Primary Derivatives of the Sanskrit Language, Leipzig: Breitkopf and Härtel, page 66
Otto Böhtlingk, Richard Schmidt (1879-1928) “त्यज्”, in Walter Slaje, Jürgen Hanneder, Paul Molitor, Jörg Ritter, editors, Nachtragswörterbuch des Sanskrit [Dictionary of Sanskrit with supplements] (in German), Halle-Wittenberg: Martin-Luther-Universität, published 2016
Hellwig, Oliver (2010-2024) “tyaj”, in DCS - The Digital Corpus of Sanskrit, Berlin, Germany.

Mallory, J. P. with Adams, D. Q. (2006) The Oxford Introduction to Proto-Indo-European and the Proto-Indo-European World (Oxford Linguistics), New York: Oxford University Press, →ISBN, page 414
Rix, Helmut, editor (2001), Lexikon der indogermanischen Verben [Lexicon of Indo-European Verbs] (in German), 2nd edition, Wiesbaden: Dr. Ludwig Reichert Verlag, →ISBN, page 643
Pokorny, Julius (1959) “1086”, in Indogermanisches etymologisches Wörterbuch [Indo-European Etymological Dictionary] (in German), volume 3, Bern, München: Francke Verlag, page 1086