Hello, you have come here looking for the meaning of the word
uwiązać. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word
uwiązać, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say
uwiązać in singular and plural. Everything you need to know about the word
uwiązać you have here. The definition of the word
uwiązać will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition of
uwiązać, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
Old Polish
Etymology
From u- + wiązać. First attested in the second half of the 14th century.
Pronunciation
- IPA(key): (10th–15th CE) /uvjɑ̃zat͡ɕ/
- IPA(key): (15th CE) /uvjɑ̃zat͡ɕ/
Verb
uwiązać pf
- to tie to, to attach or anchor by tying
1930 [Fifteenth century], “Jos”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka), 2, 18:Gdysz bichom w[y]esli w zemyø a nye bil-li-by za znamyø ten to powrozek czyrwony, a ty gego nye uwyøzesz na okyenczv (ligaveris eum in fenestra), gimzesz to nasz vipvsczyla- [Gdyżbychom w[y]eszli w ziemię a nie byłliby za znamię ten to powrozek czyrwony, a ty jego nie uwiążesz na okieńcu (ligaveris eum in fenestra), jimżeś to nas wypuściła]
- to bind, to tie around, to wrap tightly by tying
Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa, page 653:Prze vyączscha y *drudnyeyscha mąką nye przepusczyly yego (sc. Jesukrysta) zyemye dopascz czy, ktorzy povroz dzyerzely, ktory yemv na schyyą vvyaząly- [Prze więcszą i trudniejszą mękę nie przepuścili jego (sc. Jesukrysta) ziemie dopaść ci, ktorzy powroz dzierżeli, ktory jemu na szyję uwiązali]
- to be bound
1977-1980 [1471], Wanda Żurowska-Górecka, Vladimír Kyas, editors, Mamotrekty staropolskie [Old Polish-Latin Dictionaries and wordlists], page 127:Infixe sunt wyązly szą al. yazany schą (infixae sunt gentes interitu, quem fecerunt Psal 9, 16)- [Infixe sunt uwięźli są al. wwiązani są (infixae sunt gentes interitu, quem fecerunt Psal 9, 16)]
- to oblige, to make obligated
Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa, page 28:Bądzyely (sc. dziewica) vvyazana obyetnyczą prz[ez] wyedzyena svego oycza (si voto se constringeret patre nesciente) a oczyecz zvyedzącz [nie] ymye odmavyacz tego, natemmyesczye ma bycz obvyązana temv slyvbv- [Będzieli (sc. dziewica) uwiązana obietnicą prz[ez] wiedzenia swego ojca (si voto se constringeret patre nesciente) a ociec zwiedząc [nie] imie odmawiać tego natemmieście, ma być obwiązana temu ślubu]
- (with czasy, in the passive adjectival participle) judgmentless, to not be judged
1858 [c. 1408], “Wyroki sądów miejskich czyli ortyle [Urban court rulings i.e. "Ortyls"]”, in Wacław Aleksander Maciejowski, editor, Historia prawodawstw słowiańskich [History of Slavic lawmaking], volume 6, page 117:Nye mogą szye prawowacz o beszprawne rzeczy w wyaszany *casz, […] tego […] uwyazan[y]e czaszy […]- [Nie mogą sie prawować o bezprawne rzeczy w wiązany czas, […] tego [nie bronią] uwiązane czasy […] ]
Descendants
References
Polish
Alternative forms
Etymology
Inherited from Old Polish uwiązać. By surface analysis, u- + wiązać.
Pronunciation
Verb
uwiązać pf (imperfective uwiązywać)
- (transitive) to tie to, to attach or anchor by tying, to tether or ; ;
- Antonym: odwiązać
1949, Helena Bobińska, O szczęśliwym chłopcu, page 25:przy brzegu […] stał […] prom, uwiązany na mocnej linie.- there was a ferry on the shore tied with a strong rope.
- (transitive) to tie something to the end of something ;
- Antonym: odwiązać
- uwiązać do końca/na końcu ― to tie to the end/onto the end of something
- (transitive, colloquial) to tie up, to make obligated
- (transitive, literally or figuratively) to tie up (to limit freedom) ;
- Synonym: uziemić
- (transitive, obsolete) to bind, to tie around, to wrap tightly by tying
- (reflexive with się) to tie oneself to, to attach or anchor oneself by tying ;
- (reflexive with się, literally or figuratively) to tie oneself up (to limit freedom) ;
- (reflexive with się, colloquial) to tie oneself up, to become obligated
- (reflexive with się, beekeeping) to cluster (to form a cluster while making a hive)
Conjugation
Conjugation of uwiązać pf
|
uwiązać
|
uwiążę
|
uwiążemy
|
uwiążesz
|
uwiążecie
|
uwiąże
|
uwiążą
|
uwiąże się
|
uwiązałem, -(e)m uwiązał
|
uwiązałam, -(e)m uwiązała
|
uwiązałom, -(e)m uwiązało
|
uwiązaliśmy, -(e)śmy uwiązali
|
uwiązałyśmy, -(e)śmy uwiązały
|
uwiązałeś, -(e)ś uwiązał
|
uwiązałaś, -(e)ś uwiązała
|
uwiązałoś, -(e)ś uwiązało
|
uwiązaliście, -(e)ście uwiązali
|
uwiązałyście, -(e)ście uwiązały
|
uwiązał
|
uwiązała
|
uwiązało
|
uwiązali
|
uwiązały
|
uwiązano
|
uwiązałbym, bym uwiązał
|
uwiązałabym, bym uwiązała
|
uwiązałobym, bym uwiązało
|
uwiązalibyśmy, byśmy uwiązali
|
uwiązałybyśmy, byśmy uwiązały
|
uwiązałbyś, byś uwiązał
|
uwiązałabyś, byś uwiązała
|
uwiązałobyś, byś uwiązało
|
uwiązalibyście, byście uwiązali
|
uwiązałybyście, byście uwiązały
|
uwiązałby, by uwiązał
|
uwiązałaby, by uwiązała
|
uwiązałoby, by uwiązało
|
uwiązaliby, by uwiązali
|
uwiązałyby, by uwiązały
|
uwiązano by
|
niech uwiążę
|
uwiążmy
|
uwiąż
|
uwiążcie
|
niech uwiąże
|
niech uwiążą
|
uwiązany
|
uwiązana
|
uwiązane
|
uwiązani
|
uwiązane
|
uwiązawszy
|
uwiązanie
|
Derived terms
Related terms
Collocations
Collocations
- uwiązać powrozem ― to tie up with twine
- uwiązać sznurem/sznurkiem ― to tie up with cord
- uwiązać łańcuchem ― to tie up with a chain
- uwiązać liną/linką ― to tie up with rope
- uwiązać na postronku ― to tie up to a tether
- uwiązać ciężarek ― to tie up a ledger
- uwiązać psa ― to tie up a dog
- uwiązać kamień ― to tie up a stone
- uwiązać konia ― to tie up a horse
- uwiązać kozę ― to tie up a goat
- uwiązać krowę ― to tie up a cow
- uwiązać zwierzęcia ― to tie up an animal
- uwiązać ręce ― to tie up (someone's) hands
- uwiązać dziecko ― to tie up a child
- uwiązać człowieka ― to tie up a person
References
Further reading
- uwiązać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- uwiązać in Polish dictionaries at PWN
- “UWIĄZAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 04.06.2019
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “uwiązać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “uwiązać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 413
- uwiązać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
- M. Arcta Słownik Staropolski/Uwiązać on the Polish Wikisource.Wikisource pl