zamówić

From za- +‎ mówić. First attested in 1400.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /zamɔːvit͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /zamovit͡ɕ/

zamówić pf (imperfective zamawiać)

1. (law, attested in Greater Poland) to make a claim in court
   • 1960 [1400], Kazimierz Kaczmarczyk, Karol Rzyski, editors, Księga ziemska poznańska. 1400-1407‎, number 339, Poznań:

     Sandiuoqius ipsam literam recipere noluit asserens, quod Wincencium prius allocutus fuisset vlg. zamowil, et principium super ipsum haberet

     [Sandiuoqius ipsam literam recipere noluit asserens, quod Wincencium prius allocutus fuisset vlg. zamowił et principium super ipsum haberet]

2. (reflexive with się, attested in Greater Poland) to promise that something will be done
   • 1967 [1400], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty kościańskie, volume III, number 113, Kościan:

     Iaco Staszel ne szamovil szø szam postavicz Peczka Jagneszcze ku prawu

     [Jako Staszel nie zamowił się sam postawić Piec(z)ka Jagneszce ku prawu]

3. (reflexive with się) to agree, to arrange, to set up
   • 1930 [c. 1455], “IV Reg”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎, section 17,15:

     Zarzvcyly zakonna vstawyenya gego a zamow[ę], gesz syø zamowyl s gych oczci (pactum, quod pepigit cum patribus eorum)

     [Zarzucili zakonna ustawienia jego a zamow[ę], *jeż się zamowił s jich oćcy (pactum, quod pepigit cum patribus eorum)]

• Polish: zamówić
• Silesian: zamōwić

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “zamówić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish zamówić. By surface analysis, za- +‎ mówić. Compare Czech zamluvit.

• IPA^(key): /zaˈmu.vit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uvit͡ɕ
• Syllabification: za‧mó‧wić

zamówić pf (imperfective zamawiać)

1. (transitive) to order (to request an action or item and commit to paying for it)
2. (transitive) to order (to ensure one will be able to use something, e.g. a hotel room)

   Synonym: zarezerwować

3. (transitive) to order (to request particular food or drink at a restaurant or similar place)
4. (transitive) to hire, to employ (to arrange to meet someone somewhere and request their services for something)

   Synonym: nająć

5. (transitive) to do the actions of a witch doctor (to heal by magical means)

   Synonym: odczynić

6. (intransitive, children's games) to say uncle, to be out, to call time out
7. (reflexive with się) to announce one's own visit somewhere ,

   Synonyms: zaanonsować się, zapowiedziećsię

• zamówić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zamówić in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “zamowić”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “zamowić się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “zamówić”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “zamówić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1927), “zamówić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 8, Warsaw, page 184
• zamówić in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego