zawiać

Polish

From za- +‎ wiać.

zawiać pf (imperfective zawiewać)

(intransitive) to gust, to blow
(intransitive, of scents) to blow in, to waft, to smell
(transitive, of snow, sand, etc.) to cover (e.g. a window, a path) having been blown
(transitive) to move, to cause to reach
(transitive) to give a cold (illness), to chill

Conjugation of zawiać pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zawiać
future tense	1^st	zawieję			zawiejemy
	2^nd	zawiejesz			zawiejecie
	3^rd	zawieje			zawieją
	impersonal	zawieje się
past tense	1^st	zawiałem, -(e)m zawiał	zawiałam, -(e)m zawiała	zawiałom, -(e)m zawiało	zawialiśmy, -(e)śmy zawiali	zawiałyśmy, -(e)śmy zawiały
	2^nd	zawiałeś, -(e)ś zawiał	zawiałaś, -(e)ś zawiała	zawiałoś, -(e)ś zawiało	zawialiście, -(e)ście zawiali	zawiałyście, -(e)ście zawiały
	3^rd	zawiał	zawiała	zawiało	zawiali	zawiały
	impersonal	zawiano
conditional	1^st	zawiałbym, bym zawiał	zawiałabym, bym zawiała	zawiałobym, bym zawiało	zawialibyśmy, byśmy zawiali	zawiałybyśmy, byśmy zawiały
	2^nd	zawiałbyś, byś zawiał	zawiałabyś, byś zawiała	zawiałobyś, byś zawiało	zawialibyście, byście zawiali	zawiałybyście, byście zawiały
	3^rd	zawiałby, by zawiał	zawiałaby, by zawiała	zawiałoby, by zawiało	zawialiby, by zawiali	zawiałyby, by zawiały
	impersonal	zawiano by
imperative	1^st	niech zawieję			zawiejmy
	2^nd	zawiej			zawiejcie
	3^rd	niech zawieje			niech zawieją
passive adjectival participle		zawiany	zawiana	zawiane	zawiani	zawiane
anterior adverbial participle		zawiawszy
verbal noun		zawianie