μαραίνω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word μαραίνω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word μαραίνω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say μαραίνω in singular and plural. Everything you need to know about the word μαραίνω you have here. The definition of the word μαραίνω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofμαραίνω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *mer- (“to die, disappear”) +‎ -αίνω (-aínō, verbal suffix).

Pronunciation

 

Verb

μᾰραίνω • (maraínō)

  1. to quench (fire); (passive voice) (of fire) ], go slowly out
  2. to waste, wither; (passive voice) to waste away, disappear, die away, abate

Inflection

   Present: μᾰραίνω, μᾰραίνομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative μᾰραίνω μᾰραίνεις μᾰραίνει μᾰραίνετον μᾰραίνετον μᾰραίνομεν μᾰραίνετε μᾰραίνουσῐ(ν)
subjunctive μᾰραίνω μᾰραίνῃς μᾰραίνῃ μᾰραίνητον μᾰραίνητον μᾰραίνωμεν μᾰραίνητε μᾰραίνωσῐ(ν)
optative μᾰραίνοιμῐ μᾰραίνοις μᾰραίνοι μᾰραίνοιτον μᾰραινοίτην μᾰραίνοιμεν μᾰραίνοιτε μᾰραίνοιεν
imperative   μᾰ́ραινε μᾰραινέτω μᾰραίνετον μᾰραινέτων   μᾰραίνετε μᾰραινόντων
middle/
passive 		indicative μᾰραίνομαι μᾰραίνῃ,
μᾰραίνει 		μᾰραίνεται μᾰραίνεσθον μᾰραίνεσθον μᾰραινόμεθᾰ μᾰραίνεσθε μᾰραίνονται
subjunctive μᾰραίνωμαι μᾰραίνῃ μᾰραίνηται μᾰραίνησθον μᾰραίνησθον μᾰραινώμεθᾰ μᾰραίνησθε μᾰραίνωνται
optative μᾰραινοίμην μᾰραίνοιο μᾰραίνοιτο μᾰραίνοισθον μᾰραινοίσθην μᾰραινοίμεθᾰ μᾰραίνοισθε μᾰραίνοιντο
imperative   μᾰραίνου μᾰραινέσθω μᾰραίνεσθον μᾰραινέσθων   μᾰραίνεσθε μᾰραινέσθων
active middle/passive
infinitive μᾰραίνειν μᾰραίνεσθαι
participle m μᾰραίνων μᾰραινόμενος
f μᾰραίνουσᾰ μᾰραινομένη
n μᾰραῖνον μᾰραινόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: επήμαινον, επημαινόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative επήμαινον επήμαινες επήμαινε(ν) επημαίνετον επημαινέτην επημαίνομεν επημαίνετε επήμαινον
middle/
passive 		indicative επημαινόμην επημαίνου επημαίνετο επημαίνεσθον επημαινέσθην επημαινόμεθᾰ επημαίνεσθε επημαίνοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: μᾰρᾰνέω, μᾰρᾰνέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative μᾰρᾰνέω μᾰρᾰνέεις μᾰρᾰνέει μᾰρᾰνέετον μᾰρᾰνέετον μᾰρᾰνέομεν μᾰρᾰνέετε μᾰρᾰνέουσῐ(ν)
optative μᾰρᾰνέοιμῐ μᾰρᾰνέοις μᾰρᾰνέοι μᾰρᾰνέοιτον μᾰρᾰνεοίτην μᾰρᾰνέοιμεν μᾰρᾰνέοιτε μᾰρᾰνέοιεν
middle indicative μᾰρᾰνέομαι μᾰρᾰνέῃ,
μᾰρᾰνέει 		μᾰρᾰνέεται μᾰρᾰνέεσθον μᾰρᾰνέεσθον μᾰρᾰνεόμεθᾰ μᾰρᾰνέεσθε μᾰρᾰνέονται
optative μᾰρᾰνεοίμην μᾰρᾰνέοιο μᾰρᾰνέοιτο μᾰρᾰνέοισθον μᾰρᾰνεοίσθην μᾰρᾰνεοίμεθᾰ μᾰρᾰνέοισθε μᾰρᾰνέοιντο
active middle
infinitive μᾰρᾰνέειν μᾰρᾰνέεσθαι
participle m μᾰρᾰνέων μᾰρᾰνεόμενος
f μᾰρᾰνέουσᾰ μᾰρᾰνεομένη
n μᾰρᾰνέον μᾰρᾰνεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: μᾰρᾰνῶ, μᾰρᾰνοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative μᾰρᾰνῶ μᾰρᾰνεῖς μᾰρᾰνεῖ μᾰρᾰνεῖτον μᾰρᾰνεῖτον μᾰρᾰνοῦμεν μᾰρᾰνεῖτε μᾰρᾰνοῦσῐ(ν)
optative μᾰρᾰνοίην,
μᾰρᾰνοῖμῐ 		μᾰρᾰνοίης,
μᾰρᾰνοῖς 		μᾰρᾰνοίη,
μᾰρᾰνοῖ 		μᾰρᾰνοῖτον,
μᾰρᾰνοίητον 		μᾰρᾰνοίτην,
μᾰρᾰνοιήτην 		μᾰρᾰνοῖμεν,
μᾰρᾰνοίημεν 		μᾰρᾰνοῖτε,
μᾰρᾰνοίητε 		μᾰρᾰνοῖεν,
μᾰρᾰνοίησᾰν
middle indicative μᾰρᾰνοῦμαι μᾰρᾰνῇ μᾰρᾰνεῖται μᾰρᾰνεῖσθον μᾰρᾰνεῖσθον μᾰρᾰνούμεθᾰ μᾰρᾰνεῖσθε μᾰρᾰνοῦνται
optative μᾰρᾰνοίμην μᾰρᾰνοῖο μᾰρᾰνοῖτο μᾰρᾰνοῖσθον μᾰρᾰνοίσθην μᾰρᾰνοίμεθᾰ μᾰρᾰνοῖσθε μᾰρᾰνοῖντο
active middle
infinitive μᾰρᾰνεῖν μᾰρᾰνεῖσθαι
participle m μᾰρᾰνῶν μᾰρᾰνούμενος
f μᾰρᾰνοῦσᾰ μᾰρᾰνουμένη
n μᾰρᾰνοῦν μᾰρᾰνούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐμᾰ́ρᾱνᾰ, ἐμᾰρᾱνᾰ́μην, ἐμᾰρᾰ́νθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐμᾰ́ρᾱνᾰ ἐμᾰ́ρᾱνᾰς ἐμᾰ́ρᾱνε(ν) ἐμᾰρᾱ́νᾰτον ἐμᾰρᾱνᾰ́την ἐμᾰρᾱ́νᾰμεν ἐμᾰρᾱ́νᾰτε ἐμᾰ́ρᾱνᾰν
subjunctive μᾰρᾱ́νω μᾰρᾱ́νῃς μᾰρᾱ́νῃ μᾰρᾱ́νητον μᾰρᾱ́νητον μᾰρᾱ́νωμεν μᾰρᾱ́νητε μᾰρᾱ́νωσῐ(ν)
optative μᾰρᾱ́ναιμῐ μᾰρᾱ́νειᾰς,
μᾰρᾱ́ναις 		μᾰρᾱ́νειε(ν),
μᾰρᾱ́ναι 		μᾰρᾱ́ναιτον μᾰρᾱναίτην μᾰρᾱ́ναιμεν μᾰρᾱ́ναιτε μᾰρᾱ́νειᾰν,
μᾰρᾱ́ναιεν
imperative   μᾰ́ρᾱνον μᾰρᾱνᾰ́τω μᾰρᾱ́νᾰτον μᾰρᾱνᾰ́των   μᾰρᾱ́νᾰτε μᾰρᾱνᾰ́ντων
middle indicative ἐμᾰρᾱνᾰ́μην ἐμᾰρᾱ́νω ἐμᾰρᾱ́νᾰτο ἐμᾰρᾱ́νᾰσθον ἐμᾰρᾱνᾰ́σθην ἐμᾰρᾱνᾰ́μεθᾰ ἐμᾰρᾱ́νᾰσθε ἐμᾰρᾱ́νᾰντο
subjunctive μᾰρᾱ́νωμαι μᾰρᾱ́νῃ μᾰρᾱ́νηται μᾰρᾱ́νησθον μᾰρᾱ́νησθον μᾰρᾱνώμεθᾰ μᾰρᾱ́νησθε μᾰρᾱ́νωνται
optative μᾰρᾱναίμην μᾰρᾱ́ναιο μᾰρᾱ́ναιτο μᾰρᾱ́ναισθον μᾰρᾱναίσθην μᾰρᾱναίμεθᾰ μᾰρᾱ́ναισθε μᾰρᾱ́ναιντο
imperative   μᾰ́ρᾱναι μᾰρᾱνᾰ́σθω μᾰρᾱ́νᾰσθον μᾰρᾱνᾰ́σθων   μᾰρᾱ́νᾰσθε μᾰρᾱνᾰ́σθων
passive indicative ἐμᾰρᾰ́νθην ἐμᾰρᾰ́νθης ἐμᾰρᾰ́νθη ἐμᾰρᾰ́νθητον ἐμᾰρᾰνθήτην ἐμᾰρᾰ́νθημεν ἐμᾰρᾰ́νθητε ἐμᾰρᾰ́νθησᾰν
subjunctive μᾰρᾰνθῶ μᾰρᾰνθῇς μᾰρᾰνθῇ μᾰρᾰνθῆτον μᾰρᾰνθῆτον μᾰρᾰνθῶμεν μᾰρᾰνθῆτε μᾰρᾰνθῶσῐ(ν)
optative μᾰρᾰνθείην μᾰρᾰνθείης μᾰρᾰνθείη μᾰρᾰνθεῖτον,
μᾰρᾰνθείητον 		μᾰρᾰνθείτην,
μᾰρᾰνθειήτην 		μᾰρᾰνθεῖμεν,
μᾰρᾰνθείημεν 		μᾰρᾰνθεῖτε,
μᾰρᾰνθείητε 		μᾰρᾰνθεῖεν,
μᾰρᾰνθείησᾰν
imperative   μᾰρᾰ́νθητῐ μᾰρᾰνθήτω μᾰρᾰ́νθητον μᾰρᾰνθήτων   μᾰρᾰ́νθητε μᾰρᾰνθέντων
active middle passive
infinitive μᾰρᾶναι μᾰρᾱ́νᾰσθαι μᾰρᾰνθῆναι
participle m μᾰρᾱ́νᾱς μᾰρᾱνᾰ́μενος μᾰρᾰνθείς
f μᾰρᾱ́νᾱσᾰ μᾰρᾱνᾰμένη μᾰρᾰνθεῖσᾰ
n μᾰρᾶνᾰν μᾰρᾱνᾰ́μενον μᾰρᾰνθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: μεμᾰ́ρᾰσμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative μεμᾰ́ρᾰσμαι μεμᾰ́ρᾰνσαι μεμᾰ́ρᾰνται μεμᾰ́ρᾰνθον μεμᾰ́ρᾰνθον μεμᾰρᾰ́σμεθᾰ μεμᾰ́ρᾰνθε μεμᾰρᾰ́νᾰται
subjunctive μεμᾰρᾰσμένος ὦ μεμᾰρᾰσμένος ᾖς μεμᾰρᾰσμένος ᾖ μεμᾰρᾰσμένω ἦτον μεμᾰρᾰσμένω ἦτον μεμᾰρᾰσμένοι ὦμεν μεμᾰρᾰσμένοι ἦτε μεμᾰρᾰσμένοι ὦσῐ(ν)
optative μεμᾰρᾰσμένος εἴην μεμᾰρᾰσμένος εἴης μεμᾰρᾰσμένος εἴη μεμᾰρᾰσμένω εἴητον/εἶτον μεμᾰρᾰσμένω εἰήτην/εἴτην μεμᾰρᾰσμένοι εἴημεν/εἶμεν μεμᾰρᾰσμένοι εἴητε/εἶτε μεμᾰρᾰσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   μεμᾰ́ρᾰνσο μεμᾰρᾰ́νθω μεμᾰ́ρᾰνθον μεμᾰρᾰ́νθων   μεμᾰ́ρᾰνθε μεμᾰρᾰ́νθων
middle/passive
infinitive μεμᾰρᾰ́νθαι
participle m μεμᾰρᾰσμένος
f μεμᾰρᾰσμένη
n μεμᾰρᾰσμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Descendants

  • Greek: μαραίνω (maraíno)

References

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek μᾰραίνω (maraínō).

Pronunciation

  • IPA(key): /maˈɾe.no/
  • Hyphenation: μα‧ραί‧νω

Verb

μαραίνω • (maraíno) (past μάρανα, passive μαραίνομαι)

  1. to wither, shrivel
    Ο ήλιος μαραίνει το λουλούδι. ― O ílios maraínei to louloúdi. ― The sun withers the flower.
  2. to eat away

Conjugation

μαραίνω   μαραίνομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg μαραίνω μαράνω μαραίνομαι μαραθώ
2 sg μαραίνεις μαράνεις μαραίνεσαι μαραθείς
3 sg μαραίνει μαράνει μαραίνεται μαραθεί
1 pl μαραίνουμε, [‑ομε] μαράνουμε, [‑ομε] μαραινόμαστε μαραθούμε
2 pl μαραίνετε μαράνετε μαραίνεστε, μαραινόσαστε μαραθείτε
3 pl μαραίνουν(ε) μαράνουν(ε) μαραίνονται μαραθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg μάραινα μάρανα μαραινόμουν(α) μαράθηκα
2 sg μάραινες μάρανες μαραινόσουν(α) μαράθηκες
3 sg μάραινε μάρανε μαραινόταν(ε) μαράθηκε
1 pl μαραίναμε μαράναμε μαραινόμασταν, (‑όμαστε) μαραθήκαμε
2 pl μαραίνατε μαράνατε μαραινόσασταν, (‑όσαστε) μαραθήκατε
3 pl μάραιναν, μαραίναν(ε) μάραναν, μαράναν(ε) μαραίνονταν, (μαραινόντουσαν) μαράθηκαν, μαραθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα μαραίνω ➤ θα μαράνω ➤ θα μαραίνομαι ➤ θα μαραθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα μαραίνεις, … θα μαράνεις, … θα μαραίνεσαι, … θα μαραθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … μαράνει
  έχω, έχεις, … μαραμένο, ‑η, ‑ο ➤ 		  έχω, έχεις, … μαραθεί
  είμαι, είσαι, … μαραμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … μαράνει
  είχα, είχες, … μαραμένο, ‑η, ‑ο 		  είχα, είχες, … μαραθεί
  ήμουν, ήσουν, … μαραμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … μαράνει
  θα έχω, θα έχεις, … μαραμένο, ‑η, ‑ο 		  θα έχω, θα έχεις, … μαραθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … μαραμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg μάραινε μάρανε — —
2 pl μαραίνετε μαράνετε μαραίνεστε μαραθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ μαραίνοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας μαράνει ➤ μαραμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ μαράνει μαραθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 • (…) optional or informal.   rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

Wikious
Boobota
Sagapedia