From Proto-Indo-European *dʰyéh₂mn̥yoh₂ (“am designating”). Equal to σῆμᾰ (sêmă, “mark”) + -ι̯ω (-i̯ō), but synchronically exhibits -αίνω (-aínō). Compare ὀνομαίνω (onomaínō) from ὄνομᾰ (ónomă).
σημαίνω • (sēmaínō)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐσήμαινον | ἐσήμαινες | ἐσήμαινε(ν) | ἐσημαίνετον | ἐσημαινέτην | ἐσημαίνομεν | ἐσημαίνετε | ἐσήμαινον | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐσημαινόμην | ἐσημαίνου | ἐσημαίνετο | ἐσημαίνεσθον | ἐσημαινέσθην | ἐσημαινόμεθᾰ | ἐσημαίνεσθε | ἐσημαίνοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | σημαίνεσκον | σημαίνεσκες | σημαίνεσκε(ν) | σημαινέσκετον | σημαινεσκέτην | σημαινέσκομεν | σημαινέσκετε | σημαίνεσκον | ||||
middle/ passive |
indicative | σημαινεσκόμην | σημαινέσκου | σημαινέσκετο | σημαινέσκεσθον | σημαινεσκέσθην | σημαινεσκόμεθᾰ | σημαινέσκεσθε | σημαινέσκοντο | ||||
Notes: | Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | σημᾰνέω | σημᾰνέεις | σημᾰνέει | σημᾰνέετον | σημᾰνέετον | σημᾰνέομεν | σημᾰνέετε | σημᾰνέουσῐ(ν) | ||||
optative | σημᾰνέοιμῐ | σημᾰνέοις | σημᾰνέοι | σημᾰνέοιτον | σημᾰνεοίτην | σημᾰνέοιμεν | σημᾰνέοιτε | σημᾰνέοιεν | |||||
middle | indicative | σημᾰνέομαι | σημᾰνέεαι | σημᾰνέεται | σημᾰνέεσθον | σημᾰνέεσθον | σημᾰνεόμεθᾰ | σημᾰνέεσθε | σημᾰνέονται | ||||
optative | σημᾰνεοίμην | σημᾰνέοιο | σημᾰνέοιτο | σημᾰνέοισθον | σημᾰνεοίσθην | σημᾰνεοίμεθᾰ | σημᾰνέοισθε | σημᾰνεοίᾰτο | |||||
active | middle | ||||||||||||
infinitive | σημᾰνέειν | σημᾰνέεσθαι | |||||||||||
participle | m | σημᾰνέων | σημᾰνεόμενος | ||||||||||
f | σημᾰνέουσᾰ | σημᾰνεομένη | |||||||||||
n | σημᾰνέον | σημᾰνεόμενον | |||||||||||
Notes: | Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
Inherited from Ancient Greek σημαίνω (sēmaínō),[1] from σῆμα n (sêma, “sign, mark”).
σημαίνω • (simaíno) (past σήμανα, passive σημαίνομαι, p‑past σημάνθηκα, ppp σεσημασμένος)
Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
1 sg | σημαίνω | σημάνω | σημαίνομαι | σημανθώ |
2 sg | σημαίνεις | σημάνεις | σημαίνεσαι | σημανθείς |
3 sg | σημαίνει | σημάνει | σημαίνεται | σημανθεί |
1 pl | σημαίνουμε, [‑ομε] | σημάνουμε, [‑ομε] | σημαινόμαστε | σημανθούμε |
2 pl | σημαίνετε | σημάνετε | σημαίνεστε, σημαινόσαστε | σημανθείτε |
3 pl | σημαίνουν(ε) | σημάνουν(ε) | σημαίνονται | σημανθούν(ε) |
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
1 sg | σήμαινα | σήμανα | σημαινόμουν(α) | σημάνθηκα |
2 sg | σήμαινες | σήμανες | σημαινόσουν(α) | σημάνθηκες |
3 sg | σήμαινε | σήμανε | σημαινόταν(ε) | σημάνθηκε |
1 pl | σημαίναμε | σημάναμε | σημαινόμασταν, (‑όμαστε) | σημανθήκαμε |
2 pl | σημαίνατε | σημάνατε | σημαινόσασταν, (‑όσαστε) | σημανθήκατε |
3 pl | σήμαιναν, σημαίναν(ε) | σήμαναν, σημάναν(ε) | σημαίνονταν, (σημαινόντουσαν) | σημάνθηκαν, σημανθήκαν(ε) |
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
1 sg | θα σημαίνω ➤ | θα σημάνω ➤ | θα σημαίνομαι ➤ | θα σημανθώ ➤ |
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα σημαίνεις, … | θα σημάνεις, … | θα σημαίνεσαι, … | θα σημανθείς, … |
Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … σημάνει | έχω, έχεις, … σημανθεί είμαι, είσαι, … σεσημασμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … σημάνει | είχα, είχες, … σημανθεί ήμουν, ήσουν, … σεσημασμένος, ‑η, ‑ο | ||
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … σημάνει | θα έχω, θα έχεις, … σημανθεί θα είμαι, θα είσαι, … σεσημασμένος, ‑η, ‑ο | ||
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
2 sg | σήμαινε | σήμανε | — | σημάνσου |
2 pl | σημαίνετε | σημάνετε | σημαίνεστε | σημανθείτε |
Other forms | Active voice | Passive voice | ||
Present participle➤ | σημαίνοντας ➤ | — | ||
Perfect participle➤ | έχοντας σημάνει ➤ | {σεσημασμένος, ‑η, ‑o} ➤ | ||
Nonfinite form➤ | σημάνει | σημανθεί | ||
Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||