στηρίζω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word στηρίζω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word στηρίζω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say στηρίζω in singular and plural. Everything you need to know about the word στηρίζω you have here. The definition of the word στηρίζω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofστηρίζω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

Likely from Proto-Indo-European *sterh₁- (“stiff, fixed, infertile”) and related to στερεός (stereós, “stiff, hard”), though the morphological details are unclear.[1]

Pronunciation

 

Verb

στηρίζω • (stērízō)

  1. to support, establish
  2. to attach
  3. to found
  4. to stand up
  5. to lean on

Conjugation

   Present: στηρῐ́ζω, στηρῐ́ζομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative στηρῐ́ζω στηρῐ́ζεις στηρῐ́ζει στηρῐ́ζετον στηρῐ́ζετον στηρῐ́ζομεν στηρῐ́ζετε στηρῐ́ζουσῐ(ν)
subjunctive στηρῐ́ζω στηρῐ́ζῃς στηρῐ́ζῃ στηρῐ́ζητον στηρῐ́ζητον στηρῐ́ζωμεν στηρῐ́ζητε στηρῐ́ζωσῐ(ν)
optative στηρῐ́ζοιμῐ στηρῐ́ζοις στηρῐ́ζοι στηρῐ́ζοιτον στηρῐζοίτην στηρῐ́ζοιμεν στηρῐ́ζοιτε στηρῐ́ζοιεν
imperative   στήρῐζε στηρῐζέτω στηρῐ́ζετον στηρῐζέτων   στηρῐ́ζετε στηρῐζόντων
middle/
passive 		indicative στηρῐ́ζομαι στηρῐ́ζῃ,
στηρῐ́ζει 		στηρῐ́ζεται στηρῐ́ζεσθον στηρῐ́ζεσθον στηρῐζόμεθᾰ στηρῐ́ζεσθε στηρῐ́ζονται
subjunctive στηρῐ́ζωμαι στηρῐ́ζῃ στηρῐ́ζηται στηρῐ́ζησθον στηρῐ́ζησθον στηρῐζώμεθᾰ στηρῐ́ζησθε στηρῐ́ζωνται
optative στηρῐζοίμην στηρῐ́ζοιο στηρῐ́ζοιτο στηρῐ́ζοισθον στηρῐζοίσθην στηρῐζοίμεθᾰ στηρῐ́ζοισθε στηρῐ́ζοιντο
imperative   στηρῐ́ζου στηρῐζέσθω στηρῐ́ζεσθον στηρῐζέσθων   στηρῐ́ζεσθε στηρῐζέσθων
active middle/passive
infinitive στηρῐ́ζειν στηρῐ́ζεσθαι
participle m στηρῐ́ζων στηρῐζόμενος
f στηρῐ́ζουσᾰ στηρῐζομένη
n στηρῐ́ζον στηρῐζόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐστήρῐζον, ἐστηρῐζόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐστήρῐζον ἐστήρῐζες ἐστήρῐζε(ν) ἐστηρῐ́ζετον ἐστηρῐζέτην ἐστηρῐ́ζομεν ἐστηρῐ́ζετε ἐστήρῐζον
middle/
passive 		indicative ἐστηρῐζόμην ἐστηρῐ́ζου ἐστηρῐ́ζετο ἐστηρῐ́ζεσθον ἐστηρῐζέσθην ἐστηρῐζόμεθᾰ ἐστηρῐ́ζεσθε ἐστηρῐ́ζοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: στηρῐ́ξω, στηρῐ́ξομαι, στηριχθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative στηρῐ́ξω στηρῐ́ξεις στηρῐ́ξει στηρῐ́ξετον στηρῐ́ξετον στηρῐ́ξομεν στηρῐ́ξετε στηρῐ́ξουσῐ(ν)
optative στηρῐ́ξοιμῐ στηρῐ́ξοις στηρῐ́ξοι στηρῐ́ξοιτον στηρῐξοίτην στηρῐ́ξοιμεν στηρῐ́ξοιτε στηρῐ́ξοιεν
middle indicative στηρῐ́ξομαι στηρῐ́ξῃ,
στηρῐ́ξει 		στηρῐ́ξεται στηρῐ́ξεσθον στηρῐ́ξεσθον στηρῐξόμεθᾰ στηρῐ́ξεσθε στηρῐ́ξονται
optative στηρῐξοίμην στηρῐ́ξοιο στηρῐ́ξοιτο στηρῐ́ξοισθον στηρῐξοίσθην στηρῐξοίμεθᾰ στηρῐ́ξοισθε στηρῐ́ξοιντο
passive indicative στηριχθήσομαι στηριχθήσῃ στηριχθήσεται στηριχθήσεσθον στηριχθήσεσθον στηριχθησόμεθᾰ στηριχθήσεσθε στηριχθήσονται
optative στηριχθησοίμην στηριχθήσοιο στηριχθήσοιτο στηριχθήσοισθον στηριχθησοίσθην στηριχθησοίμεθᾰ στηριχθήσοισθε στηριχθήσοιντο
active middle passive
infinitive στηρῐ́ξειν στηρῐ́ξεσθαι στηριχθήσεσθαι
participle m στηρῐ́ξων στηρῐξόμενος στηριχθησόμενος
f στηρῐ́ξουσᾰ στηρῐξομένη στηριχθησομένη
n στηρῐ́ξον στηρῐξόμενον στηριχθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: στηρῐ́σω, στηρῐ́σομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative στηρῐ́σω στηρῐ́σεις στηρῐ́σει στηρῐ́σετον στηρῐ́σετον στηρῐ́σομεν στηρῐ́σετε στηρῐ́σουσῐ(ν)
optative στηρῐ́σοιμῐ στηρῐ́σοις στηρῐ́σοι στηρῐ́σοιτον στηρῐσοίτην στηρῐ́σοιμεν στηρῐ́σοιτε στηρῐ́σοιεν
middle indicative στηρῐ́σομαι στηρῐ́σῃ,
στηρῐ́σει 		στηρῐ́σεται στηρῐ́σεσθον στηρῐ́σεσθον στηρῐσόμεθᾰ στηρῐ́σεσθε στηρῐ́σονται
optative στηρῐσοίμην στηρῐ́σοιο στηρῐ́σοιτο στηρῐ́σοισθον στηρῐσοίσθην στηρῐσοίμεθᾰ στηρῐ́σοισθε στηρῐ́σοιντο
active middle
infinitive στηρῐ́σειν στηρῐ́σεσθαι
participle m στηρῐ́σων στηρῐσόμενος
f στηρῐ́σουσᾰ στηρῐσομένη
n στηρῐ́σον στηρῐσόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: στηρῐέω, στηρῐέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative στηρῐέω στηρῐέεις στηρῐέει στηρῐέετον στηρῐέετον στηρῐέομεν στηρῐέετε στηρῐέουσῐ(ν)
optative στηρῐέοιμῐ στηρῐέοις στηρῐέοι στηρῐέοιτον στηρῐεοίτην στηρῐέοιμεν στηρῐέοιτε στηρῐέοιεν
middle indicative στηρῐέομαι στηρῐέῃ,
στηρῐέει 		στηρῐέεται στηρῐέεσθον στηρῐέεσθον στηρῐεόμεθᾰ στηρῐέεσθε στηρῐέονται
optative στηρῐεοίμην στηρῐέοιο στηρῐέοιτο στηρῐέοισθον στηρῐεοίσθην στηρῐεοίμεθᾰ στηρῐέοισθε στηρῐέοιντο
active middle
infinitive στηρῐέειν στηρῐέεσθαι
participle m στηρῐέων στηρῐεόμενος
f στηρῐέουσᾰ στηρῐεομένη
n στηρῐέον στηρῐεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: στηρῐῶ, στηρῐοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative στηρῐῶ στηρῐεῖς στηρῐεῖ στηρῐεῖτον στηρῐεῖτον στηρῐοῦμεν στηρῐεῖτε στηρῐοῦσῐ(ν)
optative στηρῐοίην,
στηρῐοῖμῐ 		στηρῐοίης,
στηρῐοῖς 		στηρῐοίη,
στηρῐοῖ 		στηρῐοῖτον,
στηρῐοίητον 		στηρῐοίτην,
στηρῐοιήτην 		στηρῐοῖμεν,
στηρῐοίημεν 		στηρῐοῖτε,
στηρῐοίητε 		στηρῐοῖεν,
στηρῐοίησᾰν
middle indicative στηρῐοῦμαι στηρῐῇ στηρῐεῖται στηρῐεῖσθον στηρῐεῖσθον στηρῐούμεθᾰ στηρῐεῖσθε στηρῐοῦνται
optative στηρῐοίμην στηρῐοῖο στηρῐοῖτο στηρῐοῖσθον στηρῐοίσθην στηρῐοίμεθᾰ στηρῐοῖσθε στηρῐοῖντο
active middle
infinitive στηρῐεῖν στηρῐεῖσθαι
participle m στηρῐῶν στηρῐούμενος
f στηρῐοῦσᾰ στηρῐουμένη
n στηρῐοῦν στηρῐούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐστήρῐξᾰ, ἐστηρῐξᾰ́μην, ἐστηρίχθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐστήρῐξᾰ ἐστήρῐξᾰς ἐστήρῐξε(ν) ἐστηρῐ́ξᾰτον ἐστηρῐξᾰ́την ἐστηρῐ́ξᾰμεν ἐστηρῐ́ξᾰτε ἐστήρῐξᾰν
subjunctive στηρῐ́ξω στηρῐ́ξῃς στηρῐ́ξῃ στηρῐ́ξητον στηρῐ́ξητον στηρῐ́ξωμεν στηρῐ́ξητε στηρῐ́ξωσῐ(ν)
optative στηρῐ́ξαιμῐ στηρῐ́ξειᾰς,
στηρῐ́ξαις 		στηρῐ́ξειε(ν),
στηρῐ́ξαι 		στηρῐ́ξαιτον στηρῐξαίτην στηρῐ́ξαιμεν στηρῐ́ξαιτε στηρῐ́ξειᾰν,
στηρῐ́ξαιεν
imperative   στήρῐξον στηρῐξᾰ́τω στηρῐ́ξᾰτον στηρῐξᾰ́των   στηρῐ́ξᾰτε στηρῐξᾰ́ντων
middle indicative ἐστηρῐξᾰ́μην ἐστηρῐ́ξω ἐστηρῐ́ξᾰτο ἐστηρῐ́ξᾰσθον ἐστηρῐξᾰ́σθην ἐστηρῐξᾰ́μεθᾰ ἐστηρῐ́ξᾰσθε ἐστηρῐ́ξᾰντο
subjunctive στηρῐ́ξωμαι στηρῐ́ξῃ στηρῐ́ξηται στηρῐ́ξησθον στηρῐ́ξησθον στηρῐξώμεθᾰ στηρῐ́ξησθε στηρῐ́ξωνται
optative στηρῐξαίμην στηρῐ́ξαιο στηρῐ́ξαιτο στηρῐ́ξαισθον στηρῐξαίσθην στηρῐξαίμεθᾰ στηρῐ́ξαισθε στηρῐ́ξαιντο
imperative   στήρῐξαι στηρῐξᾰ́σθω στηρῐ́ξᾰσθον στηρῐξᾰ́σθων   στηρῐ́ξᾰσθε στηρῐξᾰ́σθων
passive indicative ἐστηρίχθην ἐστηρίχθης ἐστηρίχθη ἐστηρίχθητον ἐστηριχθήτην ἐστηρίχθημεν ἐστηρίχθητε ἐστηρίχθησᾰν
subjunctive στηριχθῶ στηριχθῇς στηριχθῇ στηριχθῆτον στηριχθῆτον στηριχθῶμεν στηριχθῆτε στηριχθῶσῐ(ν)
optative στηριχθείην στηριχθείης στηριχθείη στηριχθεῖτον,
στηριχθείητον 		στηριχθείτην,
στηριχθειήτην 		στηριχθεῖμεν,
στηριχθείημεν 		στηριχθεῖτε,
στηριχθείητε 		στηριχθεῖεν,
στηριχθείησᾰν
imperative   στηρίχθητῐ στηριχθήτω στηρίχθητον στηριχθήτων   στηρίχθητε στηριχθέντων
active middle passive
infinitive στηρῐ́ξαι στηρῐ́ξᾰσθαι στηριχθῆναι
participle m στηρῐ́ξᾱς στηρῐξᾰ́μενος στηριχθείς
f στηρῐ́ξᾱσᾰ στηρῐξᾰμένη στηριχθεῖσᾰ
n στηρῐ́ξᾰν στηρῐξᾰ́μενον στηριχθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐστήρῐσᾰ, ἐστηρῐσᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐστήρῐσᾰ ἐστήρῐσᾰς ἐστήρῐσε(ν) ἐστηρῐ́σᾰτον ἐστηρῐσᾰ́την ἐστηρῐ́σᾰμεν ἐστηρῐ́σᾰτε ἐστήρῐσᾰν
subjunctive στηρῐ́σω στηρῐ́σῃς στηρῐ́σῃ στηρῐ́σητον στηρῐ́σητον στηρῐ́σωμεν στηρῐ́σητε στηρῐ́σωσῐ(ν)
optative στηρῐ́σαιμῐ στηρῐ́σειᾰς,
στηρῐ́σαις 		στηρῐ́σειε(ν),
στηρῐ́σαι 		στηρῐ́σαιτον στηρῐσαίτην στηρῐ́σαιμεν στηρῐ́σαιτε στηρῐ́σειᾰν,
στηρῐ́σαιεν
imperative   στήρῐσον στηρῐσᾰ́τω στηρῐ́σᾰτον στηρῐσᾰ́των   στηρῐ́σᾰτε στηρῐσᾰ́ντων
middle indicative ἐστηρῐσᾰ́μην ἐστηρῐ́σω ἐστηρῐ́σᾰτο ἐστηρῐ́σᾰσθον ἐστηρῐσᾰ́σθην ἐστηρῐσᾰ́μεθᾰ ἐστηρῐ́σᾰσθε ἐστηρῐ́σᾰντο
subjunctive στηρῐ́σωμαι στηρῐ́σῃ στηρῐ́σηται στηρῐ́σησθον στηρῐ́σησθον στηρῐσώμεθᾰ στηρῐ́σησθε στηρῐ́σωνται
optative στηρῐσαίμην στηρῐ́σαιο στηρῐ́σαιτο στηρῐ́σαισθον στηρῐσαίσθην στηρῐσαίμεθᾰ στηρῐ́σαισθε στηρῐ́σαιντο
imperative   στήρῐσαι στηρῐσᾰ́σθω στηρῐ́σᾰσθον στηρῐσᾰ́σθων   στηρῐ́σᾰσθε στηρῐσᾰ́σθων
active middle
infinitive στηρῐ́σαι στηρῐ́σᾰσθαι
participle m στηρῐ́σᾱς στηρῐσᾰ́μενος
f στηρῐ́σᾱσᾰ στηρῐσᾰμένη
n στηρῐ́σᾰν στηρῐσᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἐστήρῐγμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative ἐστήρῐγμαι ἐστήρῐξαι ἐστήρῐκται ἐστήρῐχθον ἐστήρῐχθον ἐστηρῐ́γμεθᾰ ἐστήρῐχθε ἐστηρῐ́γᾰται
subjunctive ἐστηρῐγμένος ὦ ἐστηρῐγμένος ᾖς ἐστηρῐγμένος ᾖ ἐστηρῐγμένω ἦτον ἐστηρῐγμένω ἦτον ἐστηρῐγμένοι ὦμεν ἐστηρῐγμένοι ἦτε ἐστηρῐγμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐστηρῐγμένος εἴην ἐστηρῐγμένος εἴης ἐστηρῐγμένος εἴη ἐστηρῐγμένω εἴητον/εἶτον ἐστηρῐγμένω εἰήτην/εἴτην ἐστηρῐγμένοι εἴημεν/εἶμεν ἐστηρῐγμένοι εἴητε/εἶτε ἐστηρῐγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἐστήρῐξο ἐστηρῐ́χθω ἐστήρῐχθον ἐστηρῐ́χθων   ἐστήρῐχθε ἐστηρῐ́χθων
middle/passive
infinitive ἐστηρῐ́χθαι
participle m ἐστηρῐγμένος
f ἐστηρῐγμένη
n ἐστηρῐγμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐστηρῐ́γμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative ἐστηρῐ́γμην ἐστήρῐξο ἐστήρῐκτο ἐστήρῐχθον ἐστηρῐ́χθην ἐστηρῐ́γμεθᾰ ἐστήρῐχθε ἐστηρῐ́γᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

References

  1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “στηρίζω, -ομαι”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 1404-5

Further reading

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek στηρίζω (stērízō).[1] See also Proto-Slavic *starati (“to try, attempt”), Proto-Germanic *stertaz (“tail”).[2]

Pronunciation

  • IPA(key): /stiˈɾi.zo/
  • Hyphenation: στη‧ρί‧ζω

Verb

στηρίζω • (stirízo) (past στήριξα, passive στηρίζομαι, p‑past στηρίχτηκα/στηρίχθηκα, ppp στηριγμένος)

  1. to uphold
  2. to support
  3. to base, rest, build on

Conjugation

στηρίζω   στηρίζομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg στηρίζω στηρίξω στηρίζομαι στηριχτώ, στηριχθώ
2 sg στηρίζεις στηρίξεις στηρίζεσαι στηριχτείς, στηριχθείς
3 sg στηρίζει στηρίξει στηρίζεται στηριχτεί, στηριχθεί
1 pl στηρίζουμε, [‑ομε] στηρίξουμε, [‑ομε] στηριζόμαστε στηριχτούμε, στηριχθούμε
2 pl στηρίζετε στηρίξετε στηρίζεστε, στηριζόσαστε στηριχτείτε, στηριχθείτε
3 pl στηρίζουν(ε) στηρίξουν(ε) στηρίζονται στηριχτούν(ε), στηριχθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg στήριζα στήριξα στηριζόμουν(α) στηρίχτηκα, στηρίχθηκα
2 sg στήριζες στήριξες στηριζόσουν(α) στηρίχτηκες, στηρίχθηκες
3 sg στήριζε στήριξε στηριζόταν(ε) στηρίχτηκε, στηρίχθηκε
1 pl στηρίζαμε στηρίξαμε στηριζόμασταν, (‑όμαστε) στηριχτήκαμε, στηριχθήκαμε
2 pl στηρίζατε στηρίξατε στηριζόσασταν, (‑όσαστε) στηριχτήκατε, στηριχθήκατε
3 pl στήριζαν, στηρίζαν(ε) στήριξαν, στηρίξαν(ε) στηρίζονταν, (στηριζόντουσαν) στηρίχτηκαν, στηριχτήκαν(ε),
στηρίχθηκαν, στηριχθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα στηρίζω ➤ θα στηρίξω ➤ θα στηρίζομαι ➤ θα στηριχτώ / στηριχθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα στηρίζεις, … θα στηρίξεις, … θα στηρίζεσαι, … θα στηριχτείς / στηριχθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … στηρίξει
  έχω, έχεις, … στηριγμένο, ‑η, ‑ο ➤ 		  έχω, έχεις, … στηριχτεί / στηριχθεί
  είμαι, είσαι, … στηριγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … στηρίξει
  είχα, είχες, … στηριγμένο, ‑η, ‑ο 		  είχα, είχες, … στηριχτεί / στηριχθεί
  ήμουν, ήσουν, … στηριγμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … στηρίξει
  θα έχω, θα έχεις, … στηριγμένο, ‑η, ‑ο 		  θα έχω, θα έχεις, … στηριχτεί / στηριχθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … στηριγμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg στήριζε στήριξε, στήριχ' 1 — στηρίξου
2 pl στηρίζετε στηρίξτε, στηρίχτε2 στηρίζεστε στηριχτείτε, στηριχθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ στηρίζοντας ➤ στηριζόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤ έχοντας στηρίξει ➤ στηριγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ στηρίξει στηριχτεί, στηριχθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. στήριχ' το ("support it!").
 2. Colloquial.
 • Passive forms with χθ- like στηρίχθηκα (stiríchthika) are older and more formal than forms with χτ- like στηρίχτηκα (stiríchtika).
 • (…) optional or informal.   rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

References

  1. ^ στηρίζω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής , Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
  2. ^ Pokorny, Julius (1959) “(s)ter-, (s)terə-: (s)trē-”, in Indogermanisches etymologisches Wörterbuch [Indo-European Etymological Dictionary] (in German), volume 3, Bern, München: Francke Verlag, pages 1022-27
Wikious
Boobota
Sagapedia