From a Turkic source. Cognates include Russian тума́н (tumán), see there for more.
тума́н • (tumán) m inan (genitive тума́на, nominative plural тума́ны, genitive plural тума́наў)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | тума́н tumán |
тума́ны tumány |
genitive | тума́на tumána |
тума́наў tumánaŭ |
dative | тума́ну tumánu |
тума́нам tumánam |
accusative | тума́н tumán |
тума́ны tumány |
instrumental | тума́нам tumánam |
тума́намі tumánami |
locative | тума́не tumánje |
тума́нах tumánax |
count form | — | тума́ны1 tumány1 |
1Used with the numbers 2, 3, 4 and higher numbers after 20 ending in 2, 3, and 4.
From Proto-Turkic *tuman (“mist, fog”).
туман • (tuman)
Singular | Plural | |
---|---|---|
nominative | туман (tuman) | туманлар (tumanlar) |
accusative | туманны (tumannı) | туманланы (tumanlanı) |
dative | тумангъа (tumanğa) | туманлагъа (tumanlağa) |
locative | туманда (tumanda) | туманларда (tumanlarda) |
ablative | тумандан (tumandan) | туманлардан (tumanlardan) |
genitive | туманны (tumannı) | туманланы (tumanlanı) |
1sg | Singular | Plural |
---|---|---|
nominative | туманым (tumanım) | туманларым (tumanlarım) |
accusative | туманымны (tumanımnı) | туманларымны (tumanlarımnı) |
dative | туманымгъа (tumanımğa) | туманларыма (tumanlarıma) |
locative | туманымда (tumanımda) | туманларымда (tumanlarımda) |
ablative | туманымдан (tumanımdan) | туманларымдан (tumanlarımdan) |
genitive | туманымны (tumanımnı) | туманларымны (tumanlarımnı) |
1pl | Singular | Plural |
nominative | туманыбыз (tumanıbız) | туманларыбыз (tumanlarıbız) |
accusative | туманыбызны (tumanıbıznı) | туманларыбызны (tumanlarıbıznı) |
dative | туманыбызгъа (tumanıbızğa) | туманларыбызгъа (tumanlarıbızğa) |
locative | туманыбызда (tumanıbızda) | туманларыбызда (tumanlarıbızda) |
ablative | туманыбыздан (tumanıbızdan) | туманларыбыздан (tumanlarıbızdan) |
genitive | туманыбызны (tumanıbıznı) | туманларыбызны (tumanlarıbıznı) |
2sg | Singular | Plural |
nominative | туманынгъ (tumanınğ) | туманларынгъ (tumanlarınğ) |
accusative | туманынгъны (tumanınğnı) | туманларынгъны (tumanlarınğnı) |
dative | туманынгъа (tumanınğa) | туманларынгъа (tumanlarınğa) |
locative | туманынгъда (tumanınğda) | туманларынгъда (tumanlarınğda) |
ablative | туманынгъдан (tumanınğdan) | туманларынгъдан (tumanlarınğdan) |
genitive | туманынгъны (tumanınğnı) | туманларынгъны (tumanlarınğnı) |
2pl | Singular | Plural |
nominative | туманыгъыз (tumanığız) | туманларыгъыз (tumanlarığız) |
accusative | туманыгъызны (tumanığıznı) | туманларыгъызны (tumanlarığıznı) |
dative | туманыгъызгъа (tumanığızğa) | туманларыгъызгъа (tumanlarığızğa) |
locative | туманыгъызда (tumanığızda) | туманларыгъызда (tumanlarığızda) |
ablative | туманыгъыздан (tumanığızdan) | туманларыбыздан (tumanlarıbızdan) |
genitive | туманыгъызны (tumanığıznı) | туманларыгъызны (tumanlarığıznı) |
3 | Singular | Plural |
nominative | туманы (tumanı) | туманлары (tumanları) |
accusative | туманын (tumanın) | туманларын (tumanların) |
dative | туманына (tumanına) | туманларына (tumanlarına) |
locative | туманында (tumanında) | туманларында (tumanlarında) |
ablative | туманындан (tumanından) | туманларындан (tumanlarından) |
genitive | туманыны (tumanını) | туманларыны (tumanlarını) |
From Proto-Turkic *tuman (“fog”).
туман • (tuman) (Arabic spelling تۇمان)
singular (жекелик) |
plural (көптөгөн) | |
---|---|---|
nominative (атооч) | туман tuman |
тумандар tumandar |
genitive (илик) | тумандын tumandın |
тумандардын tumandardın |
dative (барыш) | туманга tumanga |
тумандарга tumandarga |
accusative (табыш) | туманды tumandı |
тумандарды tumandardı |
locative (жатыш) | туманда tumanda |
тумандарда tumandarda |
ablative (чыгыш) | тумандан tumandan |
тумандардан tumandardan |
possessive forms | ||
first-person singular (менин) | ||
nominative | туманым tumanım |
тумандарым tumandarım |
genitive | туманымдын tumanımdın |
тумандарымдын tumandarımdın |
dative | туманыма tumanıma |
тумандарыма tumandarıma |
accusative | туманымды tumanımdı |
тумандарымды tumandarımdı |
locative | туманымда tumanımda |
тумандарымда tumandarımda |
ablative | туманымдан tumanımdan |
тумандарымдан tumandarımdan |
second-person singular informal (сенин) | ||
nominative | туманың tumanıŋ |
тумандарың tumandarıŋ |
genitive | туманыңдын tumanıŋdın |
тумандарыңдын tumandarıŋdın |
dative | туманыңа tumanıŋa |
тумандарыңа tumandarıŋa |
accusative | туманыңды tumanıŋdı |
тумандарыңды tumandarıŋdı |
locative | туманыңда tumanıŋda |
тумандарыңда tumandarıŋda |
ablative | туманыңдан tumanıŋdan |
тумандарыңдан tumandarıŋdan |
second-person singular formal (сиздин) | ||
nominative | туманыңыз tumanıŋız |
тумандарыңыз tumandarıŋız |
genitive | туманыңыздын tumanıŋızdın |
тумандарыңыздын tumandarıŋızdın |
dative | туманыңызга tumanıŋızga |
тумандарыңызга tumandarıŋızga |
accusative | туманыңызды tumanıŋızdı |
тумандарыңызды tumandarıŋızdı |
locative | туманыңызда tumanıŋızda |
тумандарыңызда tumandarıŋızda |
ablative | туманыңыздан tumanıŋızdan |
тумандарыңыздан tumandarıŋızdan |
туман • (tuman)
Attested since the 17th century. Borrowed from a Turkic source. Ultimately, from Proto-Turkic *tuman (“mist, fog”), or from Avestan 𐬛𐬎𐬥𐬨𐬀𐬥 (dunman, “fog, mist”), 𐬛𐬎𐬎𐬄𐬥𐬨𐬀𐬥 (duuąnman, “cloud”), from Proto-Iranian *dʰuHmás, from Proto-Indo-Iranian *dʰuHmás.
Compare Turkish duman, Kazakh тұман (tūman), Tatar томан (toman), Persian دود (dud): دودمان (dudmân, “smoke, soot”).
тума́н • (tumán) m inan (genitive тума́на, nominative plural тума́ны, genitive plural тума́нов, relational adjective тума́нный)
From Proto-Turkic *tuman.
туман • (tuman)
N. A. Baskakov, Toščakova N.A, editor (1947), “туман”, in Ojrotsko-Russkij Slovarʹ [Oyrot-Russian Dictionary], Moscow: M.: OGIZ, →ISBN
From a Turkic source. Cognates include тума́н (tumán), see there for more.
тума́н • (tumán) m inan (genitive тума́ну, nominative plural тума́ни, genitive plural тума́нів, relational adjective тума́нний)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | тума́н tumán |
тума́ни tumány |
genitive | тума́ну tumánu |
тума́нів tumániv |
dative | тума́нові, тума́ну tumánovi, tumánu |
тума́нам tumánam |
accusative | тума́н tumán |
тума́ни tumány |
instrumental | тума́ном tumánom |
тума́нами tumánamy |
locative | тума́ні tumáni |
тума́нах tumánax |
vocative | тума́не tumáne |
тума́ни tumány |
From Proto-Turkic *tuman.
туман • (tuman)