Borrowed from Sanskrit मुक्ति (mukti).
मुक्ति • (mukti) f
| singular | plural | |
|---|---|---|
| direct | मुक्ति mukti |
मुक्तियाँ muktiyā̃ |
| oblique | मुक्ति mukti |
मुक्तियों muktiyõ |
| vocative | मुक्ति mukti |
मुक्तियो muktiyo |
From the root मुच् (muc) + -ति (-ti), from which also comes the verb मुञ्चति (muñcati, “to loosen, let loose, free”). Related to Lithuanian mùkti (“to be released, to escape”) (1g. munkù, 1sg. past mukaũ).
मुक्ति • (mukti) stem, f
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | मुक्तिः (muktiḥ) | मुक्ती (muktī) | मुक्तयः (muktayaḥ) |
| accusative | मुक्तिम् (muktim) | मुक्ती (muktī) | मुक्तीः (muktīḥ) |
| instrumental | मुक्त्या (muktyā) मुक्ती¹ (muktī¹) |
मुक्तिभ्याम् (muktibhyām) | मुक्तिभिः (muktibhiḥ) |
| dative | मुक्तये (muktaye) मुक्त्यै² (muktyai²) मुक्ती¹ (muktī¹) |
मुक्तिभ्याम् (muktibhyām) | मुक्तिभ्यः (muktibhyaḥ) |
| ablative | मुक्तेः (mukteḥ) मुक्त्याः² (muktyāḥ²) मुक्त्यै³ (muktyai³) |
मुक्तिभ्याम् (muktibhyām) | मुक्तिभ्यः (muktibhyaḥ) |
| genitive | मुक्तेः (mukteḥ) मुक्त्याः² (muktyāḥ²) मुक्त्यै³ (muktyai³) |
मुक्त्योः (muktyoḥ) | मुक्तीनाम् (muktīnām) |
| locative | मुक्तौ (muktau) मुक्त्याम्² (muktyām²) मुक्ता¹ (muktā¹) |
मुक्त्योः (muktyoḥ) | मुक्तिषु (muktiṣu) |
| vocative | मुक्ते (mukte) | मुक्ती (muktī) | मुक्तयः (muktayaḥ) |
मुक्ति • (Mukti) f