Borrowed from Sanskrit श्रुति (śruti).
श्रुति • (śruti) f
श्रुति • (śruti) f
From Proto-Indo-Iranian *ćrútiš, from Proto-Indo-European *ḱlú-ti-s, from *ḱlew- (“to hear”). Cognate with Old English hlūd (whence English loud), Lithuanian klausa, Proto-Slavic *sluxъ (whence Polish słuch, Russian слух (slux), Old Church Slavonic слоухъ (sluxŭ) (Glagolitic spelling ⱄⰾⱆⱈⱏ (sluxŭ)), Bulgarian слух (sluh)). Equivalent to श्रु (śru) + -ति (-ti).
श्रुति • (śrúti) stem, f
Feminine i-stem declension of श्रुति (śrúti) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | श्रुतिः śrútiḥ |
श्रुती śrútī |
श्रुतयः śrútayaḥ |
Vocative | श्रुते śrúte |
श्रुती śrútī |
श्रुतयः śrútayaḥ |
Accusative | श्रुतिम् śrútim |
श्रुती śrútī |
श्रुतीः śrútīḥ |
Instrumental | श्रुत्या / श्रुती¹ śrútyā / śrútī¹ |
श्रुतिभ्याम् śrútibhyām |
श्रुतिभिः śrútibhiḥ |
Dative | श्रुतये / श्रुत्यै² / श्रुती¹ śrútaye / śrútyai² / śrútī¹ |
श्रुतिभ्याम् śrútibhyām |
श्रुतिभ्यः śrútibhyaḥ |
Ablative | श्रुतेः / श्रुत्याः² / श्रुत्यै³ śrúteḥ / śrútyāḥ² / śrútyai³ |
श्रुतिभ्याम् śrútibhyām |
श्रुतिभ्यः śrútibhyaḥ |
Genitive | श्रुतेः / श्रुत्याः² / श्रुत्यै³ śrúteḥ / śrútyāḥ² / śrútyai³ |
श्रुत्योः śrútyoḥ |
श्रुतीनाम् śrútīnām |
Locative | श्रुतौ / श्रुत्याम्² / श्रुता¹ śrútau / śrútyām² / śrútā¹ |
श्रुत्योः śrútyoḥ |
श्रुतिषु śrútiṣu |
Notes |
|
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
श्रुति • (śrúti) stem, f
Feminine i-stem declension of श्रुति (śrúti) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | श्रुतिः śrútiḥ |
श्रुती śrútī |
श्रुतयः śrútayaḥ |
Vocative | श्रुते śrúte |
श्रुती śrútī |
श्रुतयः śrútayaḥ |
Accusative | श्रुतिम् śrútim |
श्रुती śrútī |
श्रुतीः śrútīḥ |
Instrumental | श्रुत्या / श्रुती¹ śrútyā / śrútī¹ |
श्रुतिभ्याम् śrútibhyām |
श्रुतिभिः śrútibhiḥ |
Dative | श्रुतये / श्रुत्यै² / श्रुती¹ śrútaye / śrútyai² / śrútī¹ |
श्रुतिभ्याम् śrútibhyām |
श्रुतिभ्यः śrútibhyaḥ |
Ablative | श्रुतेः / श्रुत्याः² / श्रुत्यै³ śrúteḥ / śrútyāḥ² / śrútyai³ |
श्रुतिभ्याम् śrútibhyām |
श्रुतिभ्यः śrútibhyaḥ |
Genitive | श्रुतेः / श्रुत्याः² / श्रुत्यै³ śrúteḥ / śrútyāḥ² / śrútyai³ |
श्रुत्योः śrútyoḥ |
श्रुतीनाम् śrútīnām |
Locative | श्रुतौ / श्रुत्याम्² / श्रुता¹ śrútau / śrútyām² / śrútā¹ |
श्रुत्योः śrútyoḥ |
श्रुतिषु śrútiṣu |
Notes |
|