ablaut
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord ablaut. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord ablaut, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je ablaut in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord ablaut is hier. De definitie van het woord ablaut zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanablaut, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: ablaut (hulp, bestand)
- IPA: / ˈɑblɑut / (2 lettergrepen)
- (Noord-Nederland): /ˈɑp.lʌʊ̯t/
- (Vlaanderen, Brabant): /ˈɑp.lɔʊ̯t/
- (Limburg): /ˈɑb.laʊ̯t/
Woordafbreking
- ab·laut
Woordherkomst en -opbouw
- In de betekenis van ‘regelmatige, grammaticaal bepaalde klinkerwisseling’ voor het eerst aangetroffen in 1846
- Leenwoord uit Duits Ablaut, gevormd uit het voorzetsel ab- ‘van ... af’ en Laut ‘klank’.
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | ablaut | ablauten |
| verkleinwoord | - | - |
Zelfstandig naamwoord
de ablaut m
- (taalkunde) de op het Indo-Europees teruggaande regelmatige afwisseling van bepaalde wortelklinkers in etymologisch verwante woorden en woorddelen, die niet door de klankomgeving wordt bepaald
- De Nederlandse sterke werkwoorden vertonen klinkerafwisselingen die teruggaan op de Indo-Europese ablaut.
Synoniemen
Afgeleide begrippen
- ablautreeks, ablautsformatie, ablautsrij, ablautstrap, ablautsverhouding, ablautsvorm, ablautswisseling
Verwante begrippen
Vertalingen
1. regelmatige, grammaticaal bepaalde klinkerwisseling
Gangbaarheid
- Het woord ablaut staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ablaut" herkend door:
| 17 % | van de Nederlanders; |
| 19 % | van de Vlamingen. |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ "ablaut" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ ablaut op website: Etymologiebank.nl
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Slowaaks
Zelfstandig naamwoord
ablaut m
- (taalkunde) ablaut; de op het Indo-Europees teruggaande regelmatige afwisseling van bepaalde wortelklinkers in etymologisch verwante woorden en woorddelen, die niet door de klankomgeving wordt bepaald
Synoniemen
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Tsjechisch
Uitspraak
- IPA: /ablaʊ̯̯t/
Woordafbreking
- ab·laut
Woordherkomst en -opbouw
- Afgeleid van het Duitse zelfstandig naamwoord Ablaut
Zelfstandig naamwoord
- (taalkunde) ablaut; de op het Indo-Europees teruggaande regelmatige afwisseling van bepaalde wortelklinkers in etymologisch verwante woorden en woorddelen, die niet door de klankomgeving wordt bepaald
Verbuiging
Synoniemen
Afgeleide begrippen
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Česko-německý slovník Fr. Št. Kotta - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)