billijk

• Geluid:  billijk    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈbɪlək/

• bil·lijk

• In de betekenis van ‘rechtvaardig’ voor het eerst aangetroffen in 1300 ^[1]
• van Middelnederlands billijc, billike "rechtvaardig, passend", cognaat met Duits billig ^[2][3]

billijk

1. redelijk, rechtvaardig, eerlijk, een niet te hoge of te lage prijs

   • Hij verkocht die lamp voor een billijke prijs. 

billijk

1. redelijk, rechtvaardig, eerlijk, een niet te hoge of te lage prijs

   ▸ De stem der redelijkheid in haar hoofd zei haar dat ze zich vooral billijk op moest blijven stellen en rustig blijven.^[4]

• fair, rechtvaardig
• gerechtigd

• onbillijk

• billijken, billijkerwijs, billijkerwijze, billijkheid

billijk

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van billijken
   

   • Ik billijk. 

2. gebiedende wijs van billijken
   

   • Billijk! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van billijken
   

   • Billijk je? 

• Het woord billijk staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "billijk" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.