druh

Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord druh. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord druh, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je druh in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord druh is hier. De definitie van het woord druh zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vandruh, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.


  • druh
  • Afgeleid van het Proto-Slavische *drugъ

druh mbezield

  1. maat, kameraad
  2. partner, vriend; de mannelijke persoon met wie een persoon ongetrouwd samenwoont
  1. priateľ m, spoločník m, kamarát m
  2. muž m, partner m, priateľ m

druh monbezield

  1. soort, type, manier, vorm; een samenvatting van specifieke eigenschappen
  2. soort; een groep individuen identiek in essentiële karakters
  3. (biologie) soort; een groep levende wezens die een bepaald aantal kenmerken gemeenschappelijk heeft en zich onderling voort kan planten, onderdeel van een geslacht
    «Taxonómia klasifikuje živých organizmov do hierarchicky usporiadaných kategórií, ako sú druhy
    Taxonomie kwalifiseert levende organismen in hiërarchisch geordende categorieën, zoals de soorten.
  1. typ monbezield
  2. sorta v, odroda v, kultivar m, žáner m


  • druh
  • Afgeleid van het Proto-Slavische *drugъ

druh mbezield

  1. maat, kameraad
    «Promluvil k druhům v boji.»
    Hij sprak zijn kameraden toe tijdens het gevecht.
  2. partner, vriend; de mannelijke persoon met wie een persoon ongetrouwd samenwoont



  1. společník mbezield, přítel mbezield, kamarád mbezield, brach mbezield
  2. muž mbezield, partner mbezield, přítel mbezield

druh monbezield

  1. soort, type, manier, vorm; een samenvatting van specifieke eigenschappen
    «Je to zločinec nejhoršího druhu
    Hij is de ergste soort crimineel.
  2. soort; een groep individuen identiek in essentiële karakters
    «Čeština rozlišuje 10 druhů slov.»
    In het Tsjechisch worden 10 woordsoorten onderscheiden.
  3. (biologie) soort; een groep levende wezens die een bepaald aantal kenmerken gemeenschappelijk heeft en zich onderling voort kan planten, onderdeel van een geslacht
    «Systematika se zabývá tříděním druhů rostlin.»
    Systematiek houdt zich bezig met het sorteren van plantensoorten.
  1. charakter monbezield, forma v, typ monbezield, zrno o
  2. odrůda v, skupina v, sorta v, žánr monbezield