dus
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord dus. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord dus, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je dus in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord dus is hier. De definitie van het woord dus zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vandus, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- dus
- In de betekenis van ‘bijwoord van kwantiteit: op deze wijze, aldus’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1100 [1]
- In de betekenis van ‘nevenschikkend voegwoord’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1350 [1]
dus
- om die reden, daarom (signaalwoord)
- Het is mooi warm weer, dus trek ik geen trui aan.
- Hij had goed en hard gestudeerd, dus was hij niet bang voor zijn examen.
1.om die reden, daarom
|
- Het woord dus staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "dus" herkend door:
| 100 % | van de Nederlanders; |
| 100 % | van de Vlamingen.[2] |
- ↑ 1,0 1,1 "dus" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
dus
dus
- Afgeleid van het Oudnederlandse thus
dus
- IPA: /dʊs/
- dus
dus
- informeel tweede persoon enkelvoud gebiedende wijs van het imperfectieve werkwoord dusit