hikken

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  hikken    (hulp, bestand)
• IPA: ˈɦɪkə(n)

Woordafbreking

• hik·ken

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘de hik hebben’ voor het eerst aangetroffen in 1573
• Klanknabootsing

Werkwoord

hikken

1. inergatief een kort geluid voortbrengen door een onwillekeurige samentrekking van het middenrif

   • Hij hikte nog een paar keer, maar gelukkig ging het over. 

Vertalingen

Zelfstandig naamwoord

de hikken mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord hik

Gangbaarheid

• Het woord hikken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "hikken" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

Deens

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

Woordafbreking

• hik·ken

Zelfstandig naamwoord

hikken

1. nominatief bepaald gemeenschappelijk geslacht enkelvoud van hikke

Noors

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈhikən /

Woordafbreking

• hik·ken

Zelfstandig naamwoord

hikken

1. nominatief bepaald mannelijk enkelvoud van hikk

Schrijfwijzen

•  hikket zn 

Zelfstandig naamwoord

hikken

1. nominatief bepaald mannelijk enkelvoud van hikke

Nynorsk

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈhikən /

Woordafbreking

• hik·ken

Zelfstandig naamwoord

hikken

1. nominatief bepaald mannelijk enkelvoud van hikk

Schrijfwijzen

•  hikket zn , o

Zelfstandig naamwoord

hikken

1. nominatief bepaald mannelijk enkelvoud van hikke