huik

vervoeging van
	huiken

Nederlands

Geluid: huik (hulp, bestand)
IPA: / hœyk / (1 lettergreep)
- (Noord-Nederland): /ɦœʏ̯k/
- (Vlaanderen, Brabant): /ɦœːk/
- (Limburg): /hœːk/

Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘mantel’ voor het eerst aangetroffen in 1317 ^[1]
Ontleend aan het Arabische حائك ḥā'ik (en niet aan het Oudfranse huque (cape met capuchon) dat evenals het middeleeuws Latijn huca recenter is)^[2].

de huik v / m

(verouderd), (kleding) een lange mouwloze mantel met kap, gedragen door vrouwen Arch. (1811) ^[3]
▸ Vanaf de veertiende eeuw liepen dames in Nederlanden geregeld rond in een zogeheten huik, een lange klokvormige en soms geplooide mouwloze mantel van wollen stof.^[4]
(scheepvaart) een regenvast dekkleed dat over een zeil gedaan wordt
- We vertrouwen het niet met het weer, dus doen we de huik over de zeilen.
(verouderd) hurk

Zich schikken naar de omstandigheden van het moment

huik

eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van huiken
- Ik huik.
gebiedende wijs van huiken
- Huik!
(bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van huiken
- Huik je?

Het woord huik staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

35 %	van de Nederlanders;
49 %	van de Vlamingen.^[5]