ion
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord ion. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord ion, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je ion in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord ion is hier. De definitie van het woord ion zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanion, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
- ion
Woordherkomst en -opbouw
- In de betekenis van ‘elektrisch geladen deeltje’ voor het eerst aangetroffen in 1886
- neologisme uit het Grieks ion, met het achtervoegsel -on
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | ion | ionen |
| verkleinwoord |
Zelfstandig naamwoord
het ion o
- (natuurkunde) (scheikunde) een atoom of een molecuul die elektrisch geladen is door een gebrek aan of overschot van één of meer elektronen
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Vertalingen
1.
Gangbaarheid
- Het woord ion staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ion" herkend door:
| 82 % | van de Nederlanders; |
| 90 % | van de Vlamingen. |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ "ion" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ ion op website: Etymologiebank.nl
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Limburgs
Zelfstandig naamwoord
ion
- (natuurkunde)(scheikunde) ion; een atoom of een molecuul die elektrisch geladen is door een gebrek aan of overschot van één of meer elektronen
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Noord-Fries
Zelfstandig naamwoord
ion
- (natuurkunde)(scheikunde) ion; een atoom of een molecuul die elektrisch geladen is door een gebrek aan of overschot van één of meer elektronen
Schots
Zelfstandig naamwoord
ion
- (natuurkunde)(scheikunde) ion; een atoom of een molecuul die elektrisch geladen is door een gebrek aan of overschot van één of meer elektronen
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Tsjechisch
Uitspraak
- IPA: /jɔn/, /jɔːn/, /ɪjɔːn/
Woordafbreking
- ion
Zelfstandig naamwoord
- (natuurkunde)(scheikunde) ion; een atoom of een molecuul die elektrisch geladen is door een gebrek aan of overschot van één of meer elektronen
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | ion | ionty |
| genitief | iontu | iontů |
| datief | iontu | iontům |
| accusatief | ion | ionty |
| vocatief | ionte | ionty |
| locatief | iontu | iontech |
| instrumentalis | iontem | ionty |
Schrijfwijzen
Afgeleide begrippen
Verwante begrippen
Anagrammen
Verwijzingen
- Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.