jagen

• Geluid:  jagen    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈjaɣə(n) / (2 lettergrepen); /ˈjaːɣə(n)/

• ja·gen

• In de betekenis van ‘wild vervolgen’ voor het eerst aangetroffen in 1240 ^[1]
• Afkomstig van het Middelnederlandse jāghen, verwant met het Middelnederduitse jāgen, Oudhoogduitse jagōn, Oudfriese jagia.

jagen

1. inergatief bewegende wezens (bijv. dieren) proberen te vangen

   • Er wordt ook gejaagd op herten. 

   ▸ De wind joeg door de scheuren van het dak regen als het herfst en sneeuw als het winter was.^[2]

2. overgankelijk (scheepvaart)(verouderd) het door mens of dier vanaf de wal slepen van schuiten

   ▸ Vrachtvervoer vereiste geen grote snelheid en geschiedde nog enige tijd per gejaagde schuiten, terwijl ook grotere vrachtzeilschepen bij windstil weer nog werden gejaagd.^[3]

3. onovergankelijk snel voortgaan

   • De wind joeg door de bomen. 

• jagen op

• jacht maken op, opdrijven, voortdrijven

• gejaag, jaagbaar, jaagijzer, jaaglijn, jaagpaard, jaagpad, jaagschuit, jager, jagerij

• jacht, stropen, vangen
• slepen, trekken
• jakkeren, opschieten, zich haasten

• Het woord jagen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "jagen" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• IPA: /ˈjaːɡən/

• ja·gen

jagen

1. jagen