kinderlijk

• bn: Geluid:  kinderlijk    (hulp, bestand)
  • IPA: / ˈkɪndərlək / (3 lettergrepen)
• zn: Geluid:  kinderlijk    (hulp, bestand)
  • IPA: / ˈkɪndərˌlɛik / (3 lettergrepen)

• kin·der·lijk

• bn: van Middelnederlands kinderlijc, op te vatten als afgeleid van kind met het achtervoegsel -lijk met het invoegsel -er- ^{[1] [2]}
• zn: samenstelling van  kind zn  en  lijk zn  met het invoegsel -er-  ^[3]

kinderlijk

1. overeenkomstig de aard van een kind (kindsheid), zoals een kind is of doet

   • Soms gedroeg hij zich ronduit kinderlijk. 

   ▸ Bennink weet van alles een muziekinstrument te maken, zegt de jury. "81 is hij nu, maar hij benadert muziek nog altijd met kinderlijk enthousiasme."^[4]

2. naïef, onbevangen

• kinderlijk eenvoudig

het kinderlijk o

1. dode lichaam van een kind

   ▸ Dat veel graven in inscripties ndr heten, “gelofte”, helpt niet: het kinderlijk kan zowel een in dank gebracht mensenoffer zijn als een jonggestorven kind zijn, begraven in de hoop op een nieuw kind, waarvoor een gelofte kan zijn gedaan. De grafschriften brengen ons dus niet veel verder.^[5]

• Het woord kinderlijk staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kinderlijk" herkend door: