leek

vervoeging van
	lijken

Nederlands

via Middelnederlands leec en Latijn laicus bn van Oudgrieks λαϊκός (laikós), in de betekenis van ‘niet-geestelijke’ aangetroffen vanaf 1240
erfwoord via Middelnederlands leke van Oudnederlands leka, verwant aan laak zn , in de betekenis van ‘beekje’ aangetroffen vanaf 1076
de stam van lijken ww met een klinkerwisseling ij → ee (/ɛi/ → /e/)
leken zonder de uitgang -en
van Middelnederlands ladic dat teruggaat op Latijn lapathus en Oudgrieks λάπαθος (lápathos)

de leek m

iemand die niet deskundig is op een bepaald gebied
- Volgens alle kenners was dit de beste computer, dus die heb ik toen als leek ook maar gekocht.
▸ Als je voor een publiek presenteert dat je product nog niet kent, is het belangrijk je te verplaatsen in de luisteraar. Ga ervan uit dat je te maken hebt met een leek. Belangrijk is je vakjargon beeldend te maken voor een grotere doelgroep.
(religie) iemand die niet tot de geestelijke stand behoort, gewone gelovige
- In de katholieke kerk wordt de eredienst uitgevoerd door priesters, maar mogen leken daar wel bij helpen.
▸ Niet dat de teksten de geestelijke leidsrol van de clerus fundamenteel in twijfel trekken maar zij getuigen wel van een steeds toenemende mondigheid van de leek die, ook in religieus opzicht, gepaard gaat met een duidelijke opwaardering van de lekenstand.

1. iemand die niet deskundig is op een bepaald gebied

2. iemand die niet tot de geestelijke stand behoort, gewone gelovige

de leek v / m

leek

enkelvoud verleden tijd van lijken
- Ik leek.
- Jij leek.
- Hij, zij, het leek.
▸ Met haar metalen golfplaten dak leek deze plek me niet geschikt om bescherming te bieden, eerder een uitnodiging aan de bliksem om in te slaan.

vervoeging van
leken

leek

eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van leken
- Ik leek.
gebiedende wijs van leken
- Leek!
(bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van leken
- Leek je?

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	leek	leken
verkleinwoord

de leek m

(groente) (verouderd) benaming in de Betuwe voor soorten zuring (Rumex ) waarvan het blad werd gegeten, in het bijzonder krulzuring (Rumex crispus )
▸ ⧖ Volgens een berigt toch van den predikant O. G. HELDRING, eet men in Gelderland, en bepaaldelijk in den omtrek van Hemmen, het in het voorjaar uit het wild verzameld blad, van de middelnerf afgestroopt, als spinagie, of alleen, of met aardappelen, onder den naam van leek, (een naam die volgens DE GORTER (p. 99) in Gelderland aan meer soorten van dit geslacht gegeven wordt), of meer bepaaldelijk onder den naam van Koeleek.