mist

Niet te verwarren met: Mist

• Geluid:  mist    (hulp, bestand)
• IPA: / mɪst / (1 lettergreep)

• mist

• In de betekenis van ‘verdichting van waterdamp’ voor het eerst aangetroffen in 1287 ^{[1] [2]}

de mist m

1. (meteorologie) laaghangende bewolking die het zicht belemmert

   • Loopt het zicht verder terug dan 1 km, dan spreekt men van mist. 

• avondmist, frontmist, grondmist, ochtendmist, regenmist, slootmist, stralingsmist, zeemist

• mits, simt

mist

1. tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van missen
   

   • Jij mist. 

2. derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van missen
   

   • Hij mist. 

3. (verouderd) gebiedende wijs meervoud van missen
   

   • Mist! 

mist

1. onpersoonlijke tegenwoordige tijd van misten

mist

1. enkelvoud tegenwoordige tijd van misten
2. gebiedende wijs van misten

mist

1. onverbogen vorm van de overtreffende trap van mis

• Het woord mist staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "mist" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• mist

mist

1. voltooid deelwoord van misse

mist

1. verouderde spelling of vorm van miss tot 2005

(verouderd) onbepaalde vorm nominatief enkelvoud van miss, m

• mist

mist

1. voltooid deelwoord van missa

mist

1. voltooid deelwoord van misse

mist

1. voltooid deelwoord van mista

• mista

mist

1. gebiedende wijs van mista

mist

1. voltooid deelwoord van miste

• mista

mist

1. gebiedende wijs van miste