schoffel

• Geluid:  schoffel    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈsxɔfəl / (2 lettergrepen)
  • (Noord-Nederland): /ˈsχɔfəɫ/, /ˈsχɔfɔɫ/
  • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /ˈsxɔfəl/

• schof·fel

• In de betekenis van ‘tuingereedschap’ voor het eerst aangetroffen in 1651 ^[1]
• afgeleid van het sterke werkwoord schuiven met het achtervoegsel -el ^[2]

de schoffel v / m

1. (gereedschap) een horizontaal liggend scherp geslepen mes van staal dat bevestigd is aan een houten steel

   • Omdat hij een hekel had aan wieden gebruikte hij zo veel mogelijk de schoffel. 

• tuingereedschap, mes

• schoffelen

• hak, hark, riek, spa, spade

schoffel

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van schoffelen
   

   • Ik schoffel. 

2. gebiedende wijs van schoffelen
   

   • Schoffel! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van schoffelen
   

   • Schoffel je? 

• Het woord schoffel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "schoffel" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.