snik

• Geluid:  snik    (hulp, bestand)
• IPA: / snɪk / (1 lettergreep)

• snik

• ^{[1] [2] [3]}

snik m ^{[4] [5]}

1. een geluid dat men voortbrengt bij verdriet of pijn

   • Hij verried zijn verdriet met een enkele snik. 

• Tot de laatste snik

1. «Hij bleef dat tot zijn laatste snik verdedigen.»

• doodssnik

• gesnik, snikken

snik

1. (scheepvaart) (geschiedenis) een historisch type zeilboot ^[6]

• ^[7]

snik

1. benauwend warm ^[8]
2. (verouderd) bijdehand, snugger; tegenwoordig alleen nog in de vaste uitdrukking niet goed ~ zijn ("niet goed bij zijn hoofd zijn") ^[9]

   • Ik zei je toch dat die niet goed snik was? 

• snikheet

snik

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van snikken
   

   • Ik snik. 

2. gebiedende wijs van snikken
   

   • Snik! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van snikken
   

   • Snik je? 

• Het woord snik staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "snik" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.