stampen

• Geluid:  stampen    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈstɑmpə(n) / (2 lettergrepen)

• stam·pen

• In de betekenis van ‘stoten’ voor het eerst aangetroffen in 1225 ^{[1] [2]}
  • (verkorting) van "in het hoofd stampen"

stampen

1. inergatief met kracht de voet op de grond doen belanden

   • Hij stampte van woede. 

2. overgankelijk iets fijn maken door er een zwaar voorwerp op te laten belanden

   • Zal ik die muisjes stampen? 

3. inergatief (luchtvaart) Met stampen wordt in de luchtvaart een beweging om de dwars-as aangeduid.
4. inergatief (scheepvaart) van een schip een knikkende beweging maken in de lengterichting van het schip

   • De storm deed het schip stampen en slingeren. 

5. overgankelijk (onderwijs) door herhaald lezen of uitspraken in het geheugen prenten

   ▸ Kinderwetje van Van Houten: 1874. Generaties Nederlandse scholieren zullen zich die combinatie van feit en jaartal herinneren. Immers: dankzij deze wet mochten ze nu feiten en jaartallen stampen, in plaats van werken in een fabriek.^[3]

• herhalen, repeteren

• aanstampen, afstampen, fijnstampen, instampen, opstampen, overstampen, uitstampen, vaststampen

de stampen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord stamp

• Het woord stampen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "stampen" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.