stijf

• Geluid:  stijf    (hulp, bestand)
• IPA: /stɛif/

• stijf

• erfwoord Ontwikkeld uit Middelnederlands stijf, stif “onbuigzaam”, uit Germaans *stīfa-, verwant aan Engels stiff, Duits steif. ^[1]
• In de betekenis van ‘moeilijk buigbaar’ voor het eerst aangetroffen in 1240 ^{[2] [1]}

stijf

1. niet gemakkelijk te vervormen of te buigen

   • Een stalen balk is stijf genoeg om dit gewicht te dragen. 

   ▸ Het was fascinerend om te zien hoeveel zout ik verloor: na dagen zonder douche stond mijn shirt stijf van de zoute strepen en bleef het bijna rechtop staan.^[3]

   ▸ Soms kwam ik na mijn werk thuis met een stijve kaak van het praten.^[3]

2. (figuurlijk) ongemakkelijk in de omgang

   • Hij is zo stijf als een hark! 

3. helemaal, volkomen, totaal, compleet

   ▸ „De mensen hebben blijkbaar weer zin in een feestje...”, weet woordvoerder Rik van de Merwe. Zijn feest - Bevrijdingsdag Enschede op de Universiteit Twente - is deze donderdag met 15.000 bezoekers stijf uitverkocht. De wachtlijst loopt zelfs al flink op. Een alternatief is te vinden in Het Volkspark.^[4]

• onbuigzaam, rigide, star

• buigzaam, plooibaar

• stokstijf

• stijve, stevig, stijfheid, stijfhoofd, stijfkloppen, stijfkop, stijfkramp, stijfte, stijfvloeken

stijf

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van stijven
   

   • Ik stijf. 

2. gebiedende wijs van stijven
   

   • Stijf! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van stijven
   

   • Stijf je? 

• Het woord stijf staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "stijf" herkend door: