vreten

• Geluid:  vreten    (hulp, bestand)

• vre·ten

• In de betekenis van ‘(gulzig) eten’ voor het eerst aangetroffen in 1437 ^[1]
• Komt van ver-eten, afgeleid van eten met het voorvoegsel ver- ^[2]

het vreten o

1. voer voor dieren
2. (informeel) voedsel

   ▸ Eerst komt het vreten, dan de moraal.^[3]

vreten ^[4][5]

1. overgankelijk (informeel) (van personen) het nuttigen van voedsel op een meestal onbeleefde wijze

   • Zit toch niet zo asociaal te vreten! 

2. overgankelijk (van dieren) eten
3. overgankelijk in grote hoeveelheid gebruiken

   • Deze motorfiets vreet kettingen. 

4. absoluut een aanhoudend toenemende en pijnlijke lichamelijke of psychische gewaarwording veroorzaken

   • Dit blijft aan mij vreten. 

• binge-eten, schransen

• vreetbui, vreetfestijn, vreetijzer, vreetpartij, vreetschuur, vreetzak, vreter, vreterij

• bikken, eten, kanen, gebruiken, nuttigen

• kilometers vreten

•  Na bijna vier maanden gemiddeld 25 kilometer per dag te hebben gelopen, plus veel rustdagen, begon ik kilometers te vreten door dagelijks gemiddeld 40 kilometer te lopen. ^[6] 

• Het woord vreten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "vreten" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.