wees

• Geluid:  wees    (hulp, bestand)
• IPA: / wes / (1 lettergreep); /ʋes/

• wees

• In de betekenis van ‘kind zonder ouders’ voor het eerst aangetroffen in 901 ^[1]
• <Middelnederlands wese <Oudnederlands: weiso <Germaans: *waisan: <Proto-Indo-Europees *ṷoidh-son

de wees v / m

1. (minderjarige) persoon wiens vader en/of moeder is gestorven

• aidswees, eurowees, halfwees, oorlogswees

wees

1. gebiedende wijs van zijn

   • Wees lief voor elkaar! 

• weesgegroet
• Weesgegroet

wees

1. enkelvoud verleden tijd van wijzen
   

   • Ik wees. 
     
   • Jij wees. 
     
   • Hij, zij, het wees. 

   ▸ ‘Van Gooooo,’ klonk een tijdje later het trage zuidelijke Tennessee accent van Pogue, ‘Is er daar water?’ Ik knikte en wees naar beneden in de richting van de groene plas.^[2]

wees

1. partitief van de stellende trap van wee

   • Dat is iets wees... 

• Het woord wees staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "wees" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• geluid

wees

1. zijn, wezen