ziende

Niet te verwarren met: Ziende

• Geluid:  ziende    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈzində / (2 lettergrepen)

• zien·de

• ziend met de uitgang -e

de ziende v / m

1. iemand die ziet of kan zien

   ▸ Op het instituut werd je geleerd dat je net moet doen alsof je ziet. Mijn stokloopleraar zei altijd: je moet zó over straat kunnen lopen dat de mensen denken: hé, daar loopt een ziende. Maar zo werkt het natuurlijk niet. Niemand zal ooit denken: daar loopt een ziende. Het begon er dus al mee dat je jezelf moest verloochenen. Je moest als blinde zo onopvallend mogelijk zijn.^[1]

• blinde

ziende

1. verbogen vorm van de stellende trap van ziend

   ▸ De heer Smiers gaat in zijn stuk ‘Eindelijk een auto die geen lawaai maakt...’ (NRC, 10 april) uit van ziende mensen.^[2]

ziende

1. verbogen vorm van ziend, het onvoltooid deelwoord van zien

   ▸ ⧖ Aziatische, Islamitische invloeden werden in Europa opgenomen, maar de Europeaan bleef tot vrijwel na de tweede wereldoorlog, zij het verontrust reeds door verder ziende geesten, aan zijn culturele superioriteit geloven.^[3]

• ziende blind zijn

• Het woord ziende staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ziende" herkend door: