zwaaien

• Geluid:  zwaaien    (hulp, bestand)

• zwaai·en

• In de betekenis van ‘heen en weer bewegen, wuiven’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1611 ^[1]
• afgeleid van zwaai met het achtervoegsel -en ^[2]

zwaaien ^{[3] [4] [5]}

1. inergatief begroeten door met de hand heen en weer te bewegen

   • De kinderen stonden al te zwaaien toen we aankwamen. 

   ▸ Ik hoorde nog wat geschreeuw van onder in het dal en zwaaide dat alles oké was.^[6]

2. inergatief heen en weer bewogen worden, slingeren
3. inergatief aandacht vragen door met de armen heen en weer te bewegen

   • De man stond te zwaaien om ons aan te geven dat we er niet in mochten rijden. 

4. overgankelijk krachtig heen en weer bewegen

• swingen

• gezwaai, zwaaibeweging, zwaaiboom, zwaaideur, zwaaigat, zwaaihaak, zwaaiing, zwaaikom, zwaailicht, zwaaister

de zwaaien mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord zwaai

• Het woord zwaaien staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "zwaaien" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.