adresować
Hallo, Sie haben hier nach der Bedeutung des Wortes adresować gesucht. In DICTIOUS findest du nicht nur alle Wörterbuchbedeutungen des Wortes adresować, sondern erfährst auch etwas über seine Etymologie, seine Eigenschaften und wie man adresować in der Einzahl und Mehrzahl ausspricht. Hier finden Sie alles, was Sie über das Wort adresować wissen müssen. Die Definition des Wortes adresować wird Ihnen helfen, beim Sprechen oder Schreiben Ihrer Texte präziser und korrekter zu sein. Wenn Sie die Definition vonadresować und die anderer Wörter kennen, bereichern Sie Ihren Wortschatz und verfügen über mehr und bessere sprachliche Mittel.
adresować (Polnisch)
| Aspekt | ||
|---|---|---|
| imperfektiv | perfektiv | |
| adresować | zaadresować | |
| Zeitform | Person | Wortform |
| Präsens | ja | adresuję |
| ty | adresujesz | |
| on, ona, ono | adresuje | |
| Imperativ | Singular | adresuj |
| Präteritum | on | adresował |
| ona | adresowała | |
| oni | adresowali | |
| Adverbialpartizip | Partizip Aktiv | Partizip Passiv |
| adresując | adresujący | adresowany |
| Alle weiteren Formen: Flexion:adresować | ||
Worttrennung:
- a·dre·so·wać
Aussprache:
Bedeutungen:
- transitiv: etwas mit einer Adresse/Anschrift versehen; adressieren
- transitiv: etwas an jemanden wenden; adressieren, richten
- veraltet, transitiv: jemanden empfehlen, jemand empfehlend schicken
Herkunft:
- seit der 1. Hälfte des 19. Jahrhunderts bezeugte Entlehnung aus den deutschen adressieren oder dem französischen adresser → fr[1][2]
Synonyme:
Gegenwörter:
Oberbegriffe:
Beispiele:
- „W ubiegłym roku na Polaka przypadały cztery przesyłki adresowane bezpośrednio do niego i osiem nieimiennych, trafiających do jego skrzynki pocztowej.“[3]
Charakteristische Wortkombinationen:
- adresować list na czyjeś imię, adresować paczkę
- adresować prośbę do kogoś, adresować pytanie do kogoś, adresować spojrzenie do kogoś
Übersetzungen
transitiv: etwas mit einer Adresse/Anschrift versehen; adressieren
transitiv: etwas an jemanden wenden; adressieren, richten
- PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „adresować“
- Słownik Języka Polskiego – PWN: „adresować“
- Bogusław Dunaj: Nowy słownik języka polskiego. 1. Auflage. Wilga, Warszawa 2005, ISBN 83-7375-343-5, Seite 3.
- Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5, Seite 13.
- Stanisław Dubisz: Uniwersalny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–G, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13858-0, Seite 16.
- Mirosław Bańko: Inny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–Ó, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-12826-7, Seite 8.
- Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5, Seite 65–66.
- Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1., integrierte Auflage. Band 1 A–K, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, ISBN 83-01-11835-0 (Diese Auflage umfasst die ursprünglich 7. Auflage von 1992 mit dem nun integrierten Supplement von Zygmunt Saloni.), Seite 10.
- Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1. Auflage. Tom pierwszy A–K, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1978, Seite 10.
- Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „adresować“
- Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. 1. Auflage. Tom pierwszy A–Ć, Państwowe Wydawnictwo – Wiedza Powszechna, Warszawa 1958, Seite 30.
- Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 9.
- Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), Seite 7.
- Samuel Bogumił Linde: Słownik języka polskiego. Band 1, Teil 1 (Volumen I) A–F, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807, „adresować“, Seite 5.
- Słownik Ortograficzny – PWN: „adresować“
Quellen:
- ↑ Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5, Seite 13.
- ↑ Andrzej Bańkowski: Etymologiczny słownik języka polskiego. 1. Auflage. 1. Band A – K, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-13016-4, Seite 5.
- ↑ Rafał Boruc: Śmierć komiwojażera. In: Wprost. Nummer 51, 20. Dezember 1998, ISSN 0209-1747 (URL, abgerufen am 19. Januar 2021).
Verb, refexiv
| Aspekt | ||
|---|---|---|
| imperfektiv | perfektiv | |
| adresować się | — | |
| Zeitform | Person | Wortform |
| Präsens | ja | adresuję się |
| ty | adresujesz się | |
| on, ona, ono | adresuje się | |
| Imperativ | Singular | adresuj się |
| Präteritum | on | adresował się |
| ona | adresowała się | |
| oni | adresowali się | |
| Adverbialpartizip | Partizip Aktiv | Partizip Passiv |
| adresując się | adresujący się | — |
| Alle weiteren Formen: Flexion:adresować | ||
Worttrennung:
- a·dre·so·wać się
Aussprache:
- IPA: ,
- Hörbeispiele:
adresować (Info)
Bedeutungen:
- veraltet, reflexiv: sich an jemanden adressieren, sich an jemanden wenden
- veraltet, reflexiv: jemanden umwerben, jemandem den Hof machen
Sinnverwandte Wörter:
Beispiele:
- Nie wiedział, do kogo ma się w tej sprawie adresować.
- Er wusste nicht, an wen er sich in dieser Angelegenheit adressieren sollte.
Charakteristische Wortkombinationen:
- adresować się do dziewczyny
Übersetzungen
veraltet, reflexiv: sich an jemanden adressieren, sich an jemanden wenden
- Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „adresować“
- Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. 1. Auflage. Tom pierwszy A–Ć, Państwowe Wydawnictwo – Wiedza Powszechna, Warszawa 1958, Seite 30.
- Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 9.
- Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), Seite 7.
- Samuel Bogumił Linde: Słownik języka polskiego. Band 1, Teil 1 (Volumen I) A–F, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807, „adresować“, Seite 5.