rzeski

Hallo, Sie haben hier nach der Bedeutung des Wortes rzeski gesucht. In DICTIOUS findest du nicht nur alle Wörterbuchbedeutungen des Wortes rzeski, sondern erfährst auch etwas über seine Etymologie, seine Eigenschaften und wie man rzeski in der Einzahl und Mehrzahl ausspricht. Hier finden Sie alles, was Sie über das Wort rzeski wissen müssen. Die Definition des Wortes rzeski wird Ihnen helfen, beim Sprechen oder Schreiben Ihrer Texte präziser und korrekter zu sein. Wenn Sie die Definition vonrzeski und die anderer Wörter kennen, bereichern Sie Ihren Wortschatz und verfügen über mehr und bessere sprachliche Mittel.

rzeski (Polnisch)

Positiv Komparativ Superlativ
rzeski
Alle weiteren Formen: Flexion:rzeski

Nebenformen:

veraltet: rzeszny, rzeszowy

Worttrennung:

rze·ski

Aussprache:

IPA:

Bedeutungen:

veraltet, Politik: mit dem Reich, meist mit dem Deutschen Reich zusammenhängend; reichisch, Reichs-

Herkunft:

Ableitung vom Substantiv rzesza → pl[1]

Beispiele:

„Dwakroć jeździł na sejm rzeski do Kwedlimburgu.“[2]
„ Przezacni panowie! nie czyńcie z królestwa polskiego niemieckiego rzeskiego miasta;“[3]

Charakteristische Wortkombinationen:

Elektor RzeskiKurfürst
Sejm RzeskiReichstag
wójt rzeskiReichsvogt

Wortbildungen:

Adjektive: rzeskoniemiecki

Wortfamilie:

rzesza, rzeszanin, rzeszanka, rzeszański, rzeszowy

Übersetzungen

Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 5 Próba–R, Warszawa 1912 (Digitalisat), „2. Rzeski“ Seite 815.
Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część II: P–Ż, Wilno 1861 (Digitalisat), Seite 1437.

Quellen:

  1. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 5 Próba–R, Warszawa 1912 (Digitalisat), „2. Rzeski“ Seite 815.
  2. Feliks Jan Szczęsny Morawski: Sądecczyzna. Tom I, Nakładem autora, Kraków 1863 (Wikisource), Seite 25.
  3. Piotr Skarga: Kazania sejmowe. Księgarnia Wilhelma Zukerkandla, Lwów, Złoczów 1924 (Wikisource), Seite 132.
Positiv Komparativ Superlativ
rzeski bardziej rzeski najbardziej rzeski
Alle weiteren Formen: Flexion:rzeski

Nicht mehr gültige Schreibweisen:

rzezki

Nebenformen:

rześki, rzeźki

Worttrennung:

rze·ski

Aussprache:

IPA:
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

veraltet: voller Kraft und Energie; munter, rüstig, energisch

Sinnverwandte Wörter:

dziarski, krzepki, rzeźwy, żwawy

Beispiele:

„I koń rzeski, żadnym się urokiem nie miesza, / Tylko parschnął, i wierzgnął, i dalej pospiesza.“[1]
„No cobym miał suszyć głowę / Na piosneczki wiejskie nowe, / Przynoszę wam pieśni stare, / Ale takie rzeskie, jare, / Że słuchając, jak we wiośnie / Dusza gdyby ziele rośnie, / I świat jéj się w oczach złoci, / Aż się cała rozochoci.“[2]
„Tak kiedy bije na boru chłop w sosny, / Na zręby chaty, na belki, na deski, / Topór mu w garści furczy, jak ptak z wiosny, / Głos dawa jasny, szeroki i rzeski;“[3]

Wortbildungen:

rzesko, rzeskość

Übersetzungen

Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 5 Próba–R, Warszawa 1912 (Digitalisat), „1. Rzeski“ Seite 815.
Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część II: P–Ż, Wilno 1861 (Digitalisat), Seite 1437.

Quellen:

  1. Antoni Malczewski: Maria. In: August Bielowski (Herausgeber): Antoni Malczewski, jego żywot i pisma. Jan Milikowski, Lwów, Stanisławów i Tarnów 1843 (Wikisource), Seite 29.
  2. Teofil Lenartowicz: Przygrywka do Piosnek wiejskich. In: Edmund Bojanowski (Herausgeber): Piosnki wiejskie. Księgarnia Jana Konstantego Żupańskiego, Poznań 1862 (Wikisource), Seite 5–6.
  3. Maria Konopnicka: Pan Balcer w Brazylji. In: Poezye wydanie zupełne, krytyczne. Tom X, Gebethner i Wolff, Warszawa 1925 (Wikisource), Seite 209.