з- (z-) + дійня́ти (dijnjáty)
здійня́ти • (zdijnjáty) pf (imperfective здійма́ти) (transitive)
perfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | здійня́ти, здійня́ть zdijnjáty, zdijnjátʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | — |
passive | — | зді́йнятий zdíjnjatyj impersonal: зді́йнято zdíjnjato |
adverbial | — | здійня́вши zdijnjávšy |
present tense | future tense | |
1st singular я |
— | здійму́ zdijmú |
2nd singular ти |
— | здійме́ш zdijméš |
3rd singular він / вона / воно |
— | здійме́ zdijmé |
1st plural ми |
— | здійме́м, здіймемо́ zdijmém, zdijmemó |
2nd plural ви |
— | здіймете́ zdijmeté |
3rd plural вони |
— | здійму́ть zdijmútʹ |
imperative | singular | plural |
first-person | — | здіймі́м, здіймі́мо zdijmím, zdijmímo |
second-person | здійми́ zdijmý |
здіймі́ть zdijmítʹ |
past tense | singular | plural ми / ви / вони |
masculine я / ти / він |
здійня́в zdijnjáv |
здійня́ли zdijnjály |
feminine я / ти / вона |
здійня́ла zdijnjála | |
neuter воно |
здійня́ло zdijnjálo |