ունիմ • (unim)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |
present | ունիմ (unim) | ունիս (unis) | ունի (uni) | ունինք (uninkʻ) | ունիք (unikʻ) | ունին (unin) |
imperfective | ունէի (unēi) | ունէիր (unēir) | ունէր (unēr) | ունէինք (unēinkʻ) | ունէիք (unēikʻ) | ունէին (unēin) |
More complex tenses are formed with the verb ունենալ (unenal) |
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |
present | չունիմ (čʻunim) | չունիս (čʻunis) | չունի (čʻuni) | չունինք (čʻuninkʻ) | չունիք (čʻunikʻ) | չունին (čʻunin) |
imperfective | չունէի (čʻunēi) | չունէիր (čʻunēir) | չունէր (čʻunēr) | չունէինք (čʻunēinkʻ) | չունէիք (čʻunēikʻ) | չունէին (čʻunēin) |
More complex tenses are formed with the verb չունենալ (čʻunenal) |
From Proto-Indo-European *ōpn- suffixed from *ōp- (“to achieve”). Cognates include Sanskrit अप्नस (ápnas, “possession”), Avestan 𐬀𐬞𐬀𐬌𐬌𐬈𐬌𐬙𐬌 (apaiieiti, “to obtain”), Latin apiscor (“I achieve”), ops (“power, wealth”), aptus (“apt”). The verb is suppletive: part of the conjugation is filled by forms of կալում (kalum, “I hold”).
ունիմ • (unim) (aorist indicative կալայ)
infinitive | ունել, ունիլ* (unel, unil*) | participle | կալեալ (kaleal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | կալ- (kal-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | ունիմ (unim) | ունիս (unis) | ունի (uni) | ունիմք (unimkʻ) | ունիք (unikʻ) | ունին (unin) | |
imperfect | ունէի (unēi) | ունէիր (unēir) | ունէր, ունիւր (unēr, uniwr) | ունէաք (unēakʻ) | ունէիք (unēikʻ) | ունէին (unēin) | |
aorist | կալայ (kalay) | կալար (kalar) | կալաւ (kalaw) | կալաք (kalakʻ) | կալայք (kalaykʻ) | կալան (kalan) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | ունիցիմ (unicʻim) | ունիցիս (unicʻis) | ունիցի (unicʻi) | ունիցիմք (unicʻimkʻ) | ունիցիք (unicʻikʻ) | ունիցին (unicʻin) | |
aorist | կալայց (kalaycʻ) | կալցիս (kalcʻis) | կալցի (kalcʻi) | կալցուք (kalcʻukʻ) | կալջիք (kalǰikʻ) | կալցին (kalcʻin) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | կա՛լ, կա՛ (kál, ká) | — | — | կալարո՛ւք (kalarúkʻ) | — | |
cohortative | — | կալջի՛ր (kalǰír) | — | — | կալջի՛ք (kalǰíkʻ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ ունիր (mí unir) | — | — | մի՛ ունիք (mí unikʻ) | — | |
*post-classical the verb is suppletive: part of the conjugation is supplied by կալում (kalum). |