zrobić

From z- +‎ robić. First attested in 1477.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /zrɔbit͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /zrɔbit͡ɕ/

zrobić pf

1. to do; to make
   • 1868 [1477], Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej : z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Alexandra hr. Stadnickiego‎, volume XVIII, page 147:

     Extunc... Nicolaus et Iohannes debent illam seminacionem totam... fato Michno conlaborare al. spravicz y zrobicz

     [Extunc... Nicolaus et Iohannes debent illam seminacionem totam... fato Michno conlaborare al. sprawić i zrobić]

2. (reflexive with się) to get tired
   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎, page 82:

     Tako […] szye zrobyly ydącz (sic per dies quadraginta eundo laborabant)

     [Tako […] sie zrobili idąc (sic per dies quadraginta eundo laborabant)]

• Polish: zrobić
• Silesian: zrobić

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “zrobić, zrobić się (cf. Zb-)”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish zrobić. By surface analysis, z- +‎ robić. Compare Kashubian zrobic, Slovincian zrôbjic, Ukrainian зроби́ти (zrobýty), and Belarusian зрабі́ць (zrabícʹ).

• Audio 1; “zrobić”:

  (file)

• Audio 2; “zrobić się”:

  (file)

• Rhymes: -ɔbit͡ɕ
• Syllabification: zro‧bić

zrobić pf (imperfective robić)

1. (transitive) to make (to cause the existence of)
2. (transitive) to do (to perform; to execute)

   Synonym: wykonać

3. (transitive) to make; to cause (to effect or produce by means of some action)

   Synonym: urządzić

4. (transitive) to throw (to organize; to cause something to happen)
5. (transitive) to make (to cause someone to take on traits of something, to become something)
6. (transitive) to make (to unfairly assign traits of something to someone or something)
7. (intransitive) used as a generic verb, sometimes to replace another; to do
8. (intransitive, anaphora) used anaphorically instead of repeating a previous verb; to do
9. (intransitive) to act, to behave

   Synonyms: postąpić, zachować się

10. (reflexive with się) to come about, to arise

    Synonyms: nastać, uczynić się

11. (reflexive with się) to get, to become
12. (reflexive with się, impersonal) to start to feel
13. (reflexive with się, colloquial) to dress to kill
14. (reflexive with się) to be done; to be made

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), zrobić is one of the most used words in Polish, appearing 5 times in scientific texts, 4 times in news, 19 times in essays, 65 times in fiction, and 175 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 268 times, making it the 187th most common word in a corpus of 500,000 words.^[1]

• zrobić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zrobić in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “zrobić”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “zrobić się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “ZROBIĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 2020 March 26
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “zrobić”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “zrobić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1927), “zrobić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 8, Warsaw, page 609
• zrobić in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Inherited from Old Polish zrobić. By surface analysis, z- +‎ robić.

• IPA^(key): /ˈzrɔ.bit͡ɕ/
• Rhymes: -ɔbit͡ɕ
• Syllabification: zro‧bić

zrobić pf

1. (transitive) to do; to make

• zrobic in dykcjonorz.eu
• zrobić in silling.org