κλίνω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word κλίνω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word κλίνω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say κλίνω in singular and plural. Everything you need to know about the word κλίνω you have here. The definition of the word κλίνω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofκλίνω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

From Proto-Hellenic *klíňňō, from Proto-Indo-European *ḱl̥-né-y-ti (“to lean”).[1]

Pronunciation

 

Verb

κλῑ́νω • (klī́nō)

  1. to bend, slant
  2. to cause to give way, cause to retreat
  3. to lean, prop something on another
  4. to turn aside
  5. to decline, wane
  6. to seat, cause to lie down
  7. (grammar) to inflect, decline, conjugate
  8. (passive voice) to lean, be sloping
  9. (passive voice) to wander, stray

Inflection

   Present: κλῑ́νω, κλῑ́νομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κλῑ́νω κλῑ́νεις κλῑ́νει κλῑ́νετον κλῑ́νετον κλῑ́νομεν κλῑ́νετε κλῑ́νουσῐ(ν)
subjunctive κλῑ́νω κλῑ́νῃς κλῑ́νῃ κλῑ́νητον κλῑ́νητον κλῑ́νωμεν κλῑ́νητε κλῑ́νωσῐ(ν)
optative κλῑ́νοιμῐ κλῑ́νοις κλῑ́νοι κλῑ́νοιτον κλῑνοίτην κλῑ́νοιμεν κλῑ́νοιτε κλῑ́νοιεν
imperative   κλῖνε κλῑνέτω κλῑ́νετον κλῑνέτων   κλῑ́νετε κλῑνόντων
middle/
passive 		indicative κλῑ́νομαι κλῑ́νῃ,
κλῑ́νει 		κλῑ́νεται κλῑ́νεσθον κλῑ́νεσθον κλῑνόμεθᾰ κλῑ́νεσθε κλῑ́νονται
subjunctive κλῑ́νωμαι κλῑ́νῃ κλῑ́νηται κλῑ́νησθον κλῑ́νησθον κλῑνώμεθᾰ κλῑ́νησθε κλῑ́νωνται
optative κλῑνοίμην κλῑ́νοιο κλῑ́νοιτο κλῑ́νοισθον κλῑνοίσθην κλῑνοίμεθᾰ κλῑ́νοισθε κλῑ́νοιντο
imperative   κλῑ́νου κλῑνέσθω κλῑ́νεσθον κλῑνέσθων   κλῑ́νεσθε κλῑνέσθων
active middle/passive
infinitive κλῑ́νειν κλῑ́νεσθαι
participle m κλῑ́νων κλῑνόμενος
f κλῑ́νουσᾰ κλῑνομένη
n κλῖνον κλῑνόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔκλῑνον, ἐκλῑνόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔκλῑνον ἔκλῑνες ἔκλῑνε(ν) ἐκλῑ́νετον ἐκλῑνέτην ἐκλῑ́νομεν ἐκλῑ́νετε ἔκλῑνον
middle/
passive 		indicative ἐκλῑνόμην ἐκλῑ́νου ἐκλῑ́νετο ἐκλῑ́νεσθον ἐκλῑνέσθην ἐκλῑνόμεθᾰ ἐκλῑ́νεσθε ἐκλῑ́νοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κλῐνέω, κλῐνέομαι, κλῐθήσομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κλῐνέω κλῐνέεις κλῐνέει κλῐνέετον κλῐνέετον κλῐνέομεν κλῐνέετε κλῐνέουσῐ(ν)
optative κλῐνέοιμῐ κλῐνέοις κλῐνέοι κλῐνέοιτον κλῐνεοίτην κλῐνέοιμεν κλῐνέοιτε κλῐνέοιεν
middle indicative κλῐνέομαι κλῐνέῃ,
κλῐνέει 		κλῐνέεται κλῐνέεσθον κλῐνέεσθον κλῐνεόμεθᾰ κλῐνέεσθε κλῐνέονται
optative κλῐνεοίμην κλῐνέοιο κλῐνέοιτο κλῐνέοισθον κλῐνεοίσθην κλῐνεοίμεθᾰ κλῐνέοισθε κλῐνέοιντο
passive indicative κλῐθήσομαι κλῐθήσῃ κλῐθήσεται κλῐθήσεσθον κλῐθήσεσθον κλῐθησόμεθᾰ κλῐθήσεσθε κλῐθήσονται
optative κλῐθησοίμην κλῐθήσοιο κλῐθήσοιτο κλῐθήσοισθον κλῐθησοίσθην κλῐθησοίμεθᾰ κλῐθήσοισθε κλῐθήσοιντο
active middle passive
infinitive κλῐνέειν κλῐνέεσθαι κλῐθήσεσθαι
participle m κλῐνέων κλῐνεόμενος κλῐθησόμενος
f κλῐνέουσᾰ κλῐνεομένη κλῐθησομένη
n κλῐνέον κλῐνεόμενον κλῐθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κλῐνῶ, κλῐνοῦμαι, κλῐθήσομαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κλῐνῶ κλῐνεῖς κλῐνεῖ κλῐνεῖτον κλῐνεῖτον κλῐνοῦμεν κλῐνεῖτε κλῐνοῦσῐ(ν)
optative κλῐνοίην,
κλῐνοῖμῐ 		κλῐνοίης,
κλῐνοῖς 		κλῐνοίη,
κλῐνοῖ 		κλῐνοῖτον,
κλῐνοίητον 		κλῐνοίτην,
κλῐνοιήτην 		κλῐνοῖμεν,
κλῐνοίημεν 		κλῐνοῖτε,
κλῐνοίητε 		κλῐνοῖεν,
κλῐνοίησᾰν
middle indicative κλῐνοῦμαι κλῐνῇ κλῐνεῖται κλῐνεῖσθον κλῐνεῖσθον κλῐνούμεθᾰ κλῐνεῖσθε κλῐνοῦνται
optative κλῐνοίμην κλῐνοῖο κλῐνοῖτο κλῐνοῖσθον κλῐνοίσθην κλῐνοίμεθᾰ κλῐνοῖσθε κλῐνοῖντο
passive indicative κλῐθήσομαι κλῐθήσῃ κλῐθήσεται κλῐθήσεσθον κλῐθήσεσθον κλῐθησόμεθᾰ κλῐθήσεσθε κλῐθήσονται
optative κλῐθησοίμην κλῐθήσοιο κλῐθήσοιτο κλῐθήσοισθον κλῐθησοίσθην κλῐθησοίμεθᾰ κλῐθήσοισθε κλῐθήσοιντο
active middle passive
infinitive κλῐνεῖν κλῐνεῖσθαι κλῐθήσεσθαι
participle m κλῐνῶν κλῐνούμενος κλῐθησόμενος
f κλῐνοῦσᾰ κλῐνουμένη κλῐθησομένη
n κλῐνοῦν κλῐνούμενον κλῐθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔκλῑνᾰ, ἐκλῑνᾰ́μην, ἐκλῐ́θην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔκλῑνᾰ ἔκλῑνᾰς ἔκλῑνε(ν) ἐκλῑ́νᾰτον ἐκλῑνᾰ́την ἐκλῑ́νᾰμεν ἐκλῑ́νᾰτε ἔκλῑνᾰν
subjunctive κλῑ́νω κλῑ́νῃς κλῑ́νῃ κλῑ́νητον κλῑ́νητον κλῑ́νωμεν κλῑ́νητε κλῑ́νωσῐ(ν)
optative κλῑ́ναιμῐ κλῑ́νειᾰς,
κλῑ́ναις 		κλῑ́νειε(ν),
κλῑ́ναι 		κλῑ́ναιτον κλῑναίτην κλῑ́ναιμεν κλῑ́ναιτε κλῑ́νειᾰν,
κλῑ́ναιεν
imperative   κλῖνον κλῑνᾰ́τω κλῑ́νᾰτον κλῑνᾰ́των   κλῑ́νᾰτε κλῑνᾰ́ντων
middle indicative ἐκλῑνᾰ́μην ἐκλῑ́νω ἐκλῑ́νᾰτο ἐκλῑ́νᾰσθον ἐκλῑνᾰ́σθην ἐκλῑνᾰ́μεθᾰ ἐκλῑ́νᾰσθε ἐκλῑ́νᾰντο
subjunctive κλῑ́νωμαι κλῑ́νῃ κλῑ́νηται κλῑ́νησθον κλῑ́νησθον κλῑνώμεθᾰ κλῑ́νησθε κλῑ́νωνται
optative κλῑναίμην κλῑ́ναιο κλῑ́ναιτο κλῑ́ναισθον κλῑναίσθην κλῑναίμεθᾰ κλῑ́ναισθε κλῑ́ναιντο
imperative   κλῖναι κλῑνᾰ́σθω κλῑ́νᾰσθον κλῑνᾰ́σθων   κλῑ́νᾰσθε κλῑνᾰ́σθων
passive indicative ἐκλῐ́θην ἐκλῐ́θης ἐκλῐ́θη ἐκλῐ́θητον ἐκλῐθήτην ἐκλῐ́θημεν ἐκλῐ́θητε ἐκλῐ́θησᾰν
subjunctive κλῐθῶ κλῐθῇς κλῐθῇ κλῐθῆτον κλῐθῆτον κλῐθῶμεν κλῐθῆτε κλῐθῶσῐ(ν)
optative κλῐθείην κλῐθείης κλῐθείη κλῐθεῖτον,
κλῐθείητον 		κλῐθείτην,
κλῐθειήτην 		κλῐθεῖμεν,
κλῐθείημεν 		κλῐθεῖτε,
κλῐθείητε 		κλῐθεῖεν,
κλῐθείησᾰν
imperative   κλῐ́θητῐ κλῐθήτω κλῐ́θητον κλῐθήτων   κλῐ́θητε κλῐθέντων
active middle passive
infinitive κλῖναι κλῑ́νᾰσθαι κλῐθῆναι
participle m κλῑ́νᾱς κλῑνᾰ́μενος κλῐθείς
f κλῑ́νᾱσᾰ κλῑνᾰμένη κλῐθεῖσᾰ
n κλῖνᾰν κλῑνᾰ́μενον κλῐθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐκλίνθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative ἐκλίνθην ἐκλίνθης ἐκλίνθη ἐκλίνθητον ἐκλινθήτην ἐκλίνθημεν ἐκλίνθητε ἐκλίνθησᾰν
subjunctive κλινθῶ κλινθῇς κλινθῇ κλινθῆτον κλινθῆτον κλινθῶμεν κλινθῆτε κλινθῶσῐ(ν)
optative κλινθείην κλινθείης κλινθείη κλινθεῖτον,
κλινθείητον 		κλινθείτην,
κλινθειήτην 		κλινθεῖμεν,
κλινθείημεν 		κλινθεῖτε,
κλινθείητε 		κλινθεῖεν,
κλινθείησᾰν
imperative   κλίνθητῐ κλινθήτω κλίνθητον κλινθήτων   κλίνθητε κλινθέντων
passive
infinitive κλινθῆναι
participle m κλινθείς
f κλινθεῖσᾰ
n κλινθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: κέκλῐκᾰ, κέκλῐμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κέκλῐκᾰ κέκλῐκᾰς κέκλῐκε(ν) κεκλῐ́κᾰτον κεκλῐ́κᾰτον κεκλῐ́κᾰμεν κεκλῐ́κᾰτε κεκλῐ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive κεκλῐ́κω κεκλῐ́κῃς κεκλῐ́κῃ κεκλῐ́κητον κεκλῐ́κητον κεκλῐ́κωμεν κεκλῐ́κητε κεκλῐ́κωσῐ(ν)
optative κεκλῐ́κοιμῐ,
κεκλῐκοίην 		κεκλῐ́κοις,
κεκλῐκοίης 		κεκλῐ́κοι,
κεκλῐκοίη 		κεκλῐ́κοιτον κεκλῐκοίτην κεκλῐ́κοιμεν κεκλῐ́κοιτε κεκλῐ́κοιεν
imperative   κέκλῐκε κεκλῐκέτω κεκλῐ́κετον κεκλῐκέτων   κεκλῐ́κετε κεκλῐκόντων
middle/
passive 		indicative κέκλῐμαι κέκλῐσαι κέκλῐται κέκλῐσθον κέκλῐσθον κεκλῐ́μεθᾰ κέκλῐσθε κέκλῐνται
subjunctive κεκλῐμένος ὦ κεκλῐμένος ᾖς κεκλῐμένος ᾖ κεκλῐμένω ἦτον κεκλῐμένω ἦτον κεκλῐμένοι ὦμεν κεκλῐμένοι ἦτε κεκλῐμένοι ὦσῐ(ν)
optative κεκλῐμένος εἴην κεκλῐμένος εἴης κεκλῐμένος εἴη κεκλῐμένω εἴητον/εἶτον κεκλῐμένω εἰήτην/εἴτην κεκλῐμένοι εἴημεν/εἶμεν κεκλῐμένοι εἴητε/εἶτε κεκλῐμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   κέκλῐσο κεκλῐ́σθω κέκλῐσθον κεκλῐ́σθων   κέκλῐσθε κεκλῐ́σθων
active middle/passive
infinitive κεκλῐκέναι κεκλῐ́σθαι
participle m κεκλῐκώς κεκλῐμένος
f κεκλῐκυῖᾰ κεκλῐμένη
n κεκλῐκός κεκλῐμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐκεκλῐ́κειν, ἐκεκλῐ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκεκλῐ́κειν,
ἐκεκλῐ́κη 		ἐκεκλῐ́κεις,
ἐκεκλῐ́κης 		ἐκεκλῐ́κει(ν) ἐκεκλῐ́κετον ἐκεκλῐκέτην ἐκεκλῐ́κεμεν ἐκεκλῐ́κετε ἐκεκλῐ́κεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐκεκλῐ́μην ἐκέκλῐσο ἐκέκλῐτο ἐκέκλῐσθον ἐκεκλῐ́σθην ἐκεκλῐ́μεθᾰ ἐκέκλῐσθε ἐκέκλῐντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

References

  1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “κλῑ́νω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 716-7

Further reading

Greek

Etymology

From Ancient Greek κλίνω (klínō).

Pronunciation

Verb

κλίνω • (klíno) (imperfect έκλινα, past έκλινα, passive κλίνομαι)

  1. (transitive, with no passive) to bend, slant
  2. (transitive, figuratively, with no passive) to tend
  3. (intransitive, grammar, active and passive) to inflect, decline, conjugate

Usage notes

Conjugation

κλίνω   κλίνομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg κλίνω κλίνω κλίνομαι κλιθώ
2 sg κλίνεις κλίνεις κλίνεσαι κλιθείς
3 sg κλίνει κλίνει κλίνεται κλιθεί
1 pl κλίνουμε, [‑ομε] κλίνουμε, [‑ομε] κλινόμαστε κλιθούμε
2 pl κλίνετε κλίνετε κλίνεστε, κλινόσαστε κλιθείτε
3 pl κλίνουν(ε) κλίνουν(ε) κλίνονται κλιθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg έκλινα έκλινα κλινόμουν(α) κλίθηκα
2 sg έκλινες έκλινες κλινόσουν(α) κλίθηκες
3 sg έκλινε έκλινε κλινόταν(ε) κλίθηκε
1 pl κλίναμε κλίναμε κλινόμασταν, (‑όμαστε) κλιθήκαμε
2 pl κλίνατε κλίνατε κλινόσασταν, (‑όσαστε) κλιθήκατε
3 pl έκλιναν, κλίναν(ε) έκλιναν, κλίναν(ε) κλίνονταν, (κλινόντουσαν) κλίθηκαν, κλιθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα κλίνω ➤ θα κλίνω ➤ θα κλίνομαι ➤ θα κλιθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα κλίνεις, … θα κλίνεις, … θα κλίνεσαι, … θα κλιθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … κλίνει
  έχω, έχεις, … κλιμένο, ‑η, ‑ο ➤ 		  έχω, έχεις, … κλιθεί
  είμαι, είσαι, … κλιμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … κλίνει
  είχα, είχες, … κλιμένο, ‑η, ‑ο 		  είχα, είχες, … κλιθεί
  ήμουν, ήσουν, … κλιμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … κλίνει
  θα έχω, θα έχεις, … κλιμένο, ‑η, ‑ο 		  θα έχω, θα έχεις, … κλιθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … κλιμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg κλίνε κλίνε — —
2 pl κλίνετε κλίντε κλίνεστε κλιθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ κλίνοντας ➤ κλινόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤ έχοντας κλίνει ➤ κλιμένος, ‑η, ‑o
{κεκλιμένος, ‑η, ‑o} ➤
Nonfinite form➤ κλίνει κλιθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 • (…) optional or informal.   rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
Verbs -and see their derivatives-
Other
Wikious
Boobota
Sagapedia