πιστεύω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word πιστεύω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word πιστεύω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say πιστεύω in singular and plural. Everything you need to know about the word πιστεύω you have here. The definition of the word πιστεύω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofπιστεύω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: Πιστεύω

Ancient Greek

Etymology

From πίστις (pístis, “faith”) πιστ- (pist-) + -εύω (-eúō, “suffix for verbs”).

Pronunciation

 

Verb

πιστεύω • (pisteúō)

  1. to have faith (in, upon, or with respect to, a person or thing), to credit
  2. to entrust (especially one’s spiritual well being to Christ)
  3. to believe, commit (to trust), put in trust with

Conjugation

   Present: πῐστεύω, πῐστεύομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πῐστεύω πῐστεύεις πῐστεύει πῐστεύετον πῐστεύετον πῐστεύομεν πῐστεύετε πῐστεύουσῐ(ν)
subjunctive πῐστεύω πῐστεύῃς πῐστεύῃ πῐστεύητον πῐστεύητον πῐστεύωμεν πῐστεύητε πῐστεύωσῐ(ν)
optative πῐστεύοιμῐ πῐστεύοις πῐστεύοι πῐστεύοιτον πῐστευοίτην πῐστεύοιμεν πῐστεύοιτε πῐστεύοιεν
imperative   πῐ́στευε πῐστευέτω πῐστεύετον πῐστευέτων   πῐστεύετε πῐστευόντων
middle/
passive 		indicative πῐστεύομαι πῐστεύῃ,
πῐστεύει 		πῐστεύεται πῐστεύεσθον πῐστεύεσθον πῐστευόμεθᾰ πῐστεύεσθε πῐστεύονται
subjunctive πῐστεύωμαι πῐστεύῃ πῐστεύηται πῐστεύησθον πῐστεύησθον πῐστευώμεθᾰ πῐστεύησθε πῐστεύωνται
optative πῐστευοίμην πῐστεύοιο πῐστεύοιτο πῐστεύοισθον πῐστευοίσθην πῐστευοίμεθᾰ πῐστεύοισθε πῐστεύοιντο
imperative   πῐστεύου πῐστευέσθω πῐστεύεσθον πῐστευέσθων   πῐστεύεσθε πῐστευέσθων
active middle/passive
infinitive πῐστεύειν πῐστεύεσθαι
participle m πῐστεύων πῐστευόμενος
f πῐστεύουσᾰ πῐστευομένη
n πῐστεῦον πῐστευόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐπῐ́στευον, ἐπῐστευόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπῐ́στευον ἐπῐ́στευες ἐπῐ́στευε(ν) ἐπῐστεύετον ἐπῐστευέτην ἐπῐστεύομεν ἐπῐστεύετε ἐπῐ́στευον
middle/
passive 		indicative ἐπῐστευόμην ἐπῐστεύου ἐπῐστεύετο ἐπῐστεύεσθον ἐπῐστευέσθην ἐπῐστευόμεθᾰ ἐπῐστεύεσθε ἐπῐστεύοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: πῐστεύσω, πῐστεύσομαι, πῐστευθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πῐστεύσω πῐστεύσεις πῐστεύσει πῐστεύσετον πῐστεύσετον πῐστεύσομεν πῐστεύσετε πῐστεύσουσῐ(ν)
optative πῐστεύσοιμῐ πῐστεύσοις πῐστεύσοι πῐστεύσοιτον πῐστευσοίτην πῐστεύσοιμεν πῐστεύσοιτε πῐστεύσοιεν
middle indicative πῐστεύσομαι πῐστεύσῃ,
πῐστεύσει 		πῐστεύσεται πῐστεύσεσθον πῐστεύσεσθον πῐστευσόμεθᾰ πῐστεύσεσθε πῐστεύσονται
optative πῐστευσοίμην πῐστεύσοιο πῐστεύσοιτο πῐστεύσοισθον πῐστευσοίσθην πῐστευσοίμεθᾰ πῐστεύσοισθε πῐστεύσοιντο
passive indicative πῐστευθήσομαι πῐστευθήσῃ πῐστευθήσεται πῐστευθήσεσθον πῐστευθήσεσθον πῐστευθησόμεθᾰ πῐστευθήσεσθε πῐστευθήσονται
optative πῐστευθησοίμην πῐστευθήσοιο πῐστευθήσοιτο πῐστευθήσοισθον πῐστευθησοίσθην πῐστευθησοίμεθᾰ πῐστευθήσοισθε πῐστευθήσοιντο
active middle passive
infinitive πῐστεύσειν πῐστεύσεσθαι πῐστευθήσεσθαι
participle m πῐστεύσων πῐστευσόμενος πῐστευθησόμενος
f πῐστεύσουσᾰ πῐστευσομένη πῐστευθησομένη
n πῐστεῦσον πῐστευσόμενον πῐστευθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐπῐ́στευσᾰ, ἐπῐστευσᾰ́μην, ἐπῐστεύθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπῐ́στευσᾰ ἐπῐ́στευσᾰς ἐπῐ́στευσε(ν) ἐπῐστεύσᾰτον ἐπῐστευσᾰ́την ἐπῐστεύσᾰμεν ἐπῐστεύσᾰτε ἐπῐ́στευσᾰν
subjunctive πῐστεύσω πῐστεύσῃς πῐστεύσῃ πῐστεύσητον πῐστεύσητον πῐστεύσωμεν πῐστεύσητε πῐστεύσωσῐ(ν)
optative πῐστεύσαιμῐ πῐστεύσειᾰς,
πῐστεύσαις 		πῐστεύσειε(ν),
πῐστεύσαι 		πῐστεύσαιτον πῐστευσαίτην πῐστεύσαιμεν πῐστεύσαιτε πῐστεύσειᾰν,
πῐστεύσαιεν
imperative   πῐ́στευσον πῐστευσᾰ́τω πῐστεύσᾰτον πῐστευσᾰ́των   πῐστεύσᾰτε πῐστευσᾰ́ντων
middle indicative ἐπῐστευσᾰ́μην ἐπῐστεύσω ἐπῐστεύσᾰτο ἐπῐστεύσᾰσθον ἐπῐστευσᾰ́σθην ἐπῐστευσᾰ́μεθᾰ ἐπῐστεύσᾰσθε ἐπῐστεύσᾰντο
subjunctive πῐστεύσωμαι πῐστεύσῃ πῐστεύσηται πῐστεύσησθον πῐστεύσησθον πῐστευσώμεθᾰ πῐστεύσησθε πῐστεύσωνται
optative πῐστευσαίμην πῐστεύσαιο πῐστεύσαιτο πῐστεύσαισθον πῐστευσαίσθην πῐστευσαίμεθᾰ πῐστεύσαισθε πῐστεύσαιντο
imperative   πῐ́στευσαι πῐστευσᾰ́σθω πῐστεύσᾰσθον πῐστευσᾰ́σθων   πῐστεύσᾰσθε πῐστευσᾰ́σθων
passive indicative ἐπῐστεύθην ἐπῐστεύθης ἐπῐστεύθη ἐπῐστεύθητον ἐπῐστευθήτην ἐπῐστεύθημεν ἐπῐστεύθητε ἐπῐστεύθησᾰν
subjunctive πῐστευθῶ πῐστευθῇς πῐστευθῇ πῐστευθῆτον πῐστευθῆτον πῐστευθῶμεν πῐστευθῆτε πῐστευθῶσῐ(ν)
optative πῐστευθείην πῐστευθείης πῐστευθείη πῐστευθεῖτον,
πῐστευθείητον 		πῐστευθείτην,
πῐστευθειήτην 		πῐστευθεῖμεν,
πῐστευθείημεν 		πῐστευθεῖτε,
πῐστευθείητε 		πῐστευθεῖεν,
πῐστευθείησᾰν
imperative   πῐστεύθητῐ πῐστευθήτω πῐστεύθητον πῐστευθήτων   πῐστεύθητε πῐστευθέντων
active middle passive
infinitive πῐστεῦσαι πῐστεύσᾰσθαι πῐστευθῆναι
participle m πῐστεύσᾱς πῐστευσᾰ́μενος πῐστευθείς
f πῐστεύσᾱσᾰ πῐστευσᾰμένη πῐστευθεῖσᾰ
n πῐστεῦσᾰν πῐστευσᾰ́μενον πῐστευθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: πεπῐ́στευκᾰ, πεπῐ́στευμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πεπῐ́στευκᾰ πεπῐ́στευκᾰς πεπῐ́στευκε(ν) πεπῐστεύκᾰτον πεπῐστεύκᾰτον πεπῐστεύκᾰμεν πεπῐστεύκᾰτε πεπῐστεύκᾱσῐ(ν)
subjunctive πεπῐστεύκω πεπῐστεύκῃς πεπῐστεύκῃ πεπῐστεύκητον πεπῐστεύκητον πεπῐστεύκωμεν πεπῐστεύκητε πεπῐστεύκωσῐ(ν)
optative πεπῐστεύκοιμῐ,
πεπῐστευκοίην 		πεπῐστεύκοις,
πεπῐστευκοίης 		πεπῐστεύκοι,
πεπῐστευκοίη 		πεπῐστεύκοιτον πεπῐστευκοίτην πεπῐστεύκοιμεν πεπῐστεύκοιτε πεπῐστεύκοιεν
imperative   πεπῐ́στευκε πεπῐστευκέτω πεπῐστεύκετον πεπῐστευκέτων   πεπῐστεύκετε πεπῐστευκόντων
middle/
passive 		indicative πεπῐ́στευμαι πεπῐ́στευσαι πεπῐ́στευται πεπῐ́στευσθον πεπῐ́στευσθον πεπῐστεύμεθᾰ πεπῐ́στευσθε πεπῐ́στευνται
subjunctive πεπῐστευμένος ὦ πεπῐστευμένος ᾖς πεπῐστευμένος ᾖ πεπῐστευμένω ἦτον πεπῐστευμένω ἦτον πεπῐστευμένοι ὦμεν πεπῐστευμένοι ἦτε πεπῐστευμένοι ὦσῐ(ν)
optative πεπῐστευμένος εἴην πεπῐστευμένος εἴης πεπῐστευμένος εἴη πεπῐστευμένω εἴητον/εἶτον πεπῐστευμένω εἰήτην/εἴτην πεπῐστευμένοι εἴημεν/εἶμεν πεπῐστευμένοι εἴητε/εἶτε πεπῐστευμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   πεπῐ́στευσο πεπῐστεύσθω πεπῐ́στευσθον πεπῐστεύσθων   πεπῐ́στευσθε πεπῐστεύσθων
active middle/passive
infinitive πεπῐστευκέναι πεπῐστεῦσθαι
participle m πεπῐστευκώς πεπῐστευμένος
f πεπῐστευκυῖᾰ πεπῐστευμένη
n πεπῐστευκός πεπῐστευμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐπεπῐστεύκειν, ἐπεπῐστεύμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπεπῐστεύκειν,
ἐπεπῐστεύκη 		ἐπεπῐστεύκεις,
ἐπεπῐστεύκης 		ἐπεπῐστεύκει(ν) ἐπεπῐστεύκετον ἐπεπῐστευκέτην ἐπεπῐστεύκεμεν ἐπεπῐστεύκετε ἐπεπῐστεύκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐπεπῐστεύμην ἐπεπῐ́στευσο ἐπεπῐ́στευτο ἐπεπῐ́στευσθον ἐπεπῐστεύσθην ἐπεπῐστεύμεθᾰ ἐπεπῐ́στευσθε ἐπεπῐ́στευντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: πεπῐστεύκειν, πεπῐστεύμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πεπῐστεύκειν,
πεπῐστεύκη 		πεπῐστεύκεις,
πεπῐστεύκης 		πεπῐστεύκει(ν) πεπῐστεύκετον πεπῐστευκέτην πεπῐστεύκεμεν πεπῐστεύκετε πεπῐστεύκεσᾰν
middle/
passive 		indicative πεπῐστεύμην πεπῐ́στευσο πεπῐ́στευτο πεπῐ́στευσθον πεπῐστεύσθην πεπῐστεύμεθᾰ πεπῐ́στευσθε πεπῐ́στευντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Descendants

References

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek πιστεύω (pisteúō).

Pronunciation

  • IPA(key): /piˈste.vo/
  • Hyphenation: πι‧στεύ‧ω

Verb

πιστεύω • (pistévo) (past πίστεψα, passive πιστεύομαι)

  1. to believe
    1. to believe in, to be a believer
      Antonym: απιστώ (apistó)
  2. to think, assume

Conjugation

πιστεύω   πιστεύομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg πιστεύω πιστέψω πιστεύομαι πιστευτώ
2 sg πιστεύεις πιστέψεις πιστεύεσαι πιστευτείς
3 sg πιστεύει πιστέψει πιστεύεται2 πιστευτεί
1 pl πιστεύουμε, [‑ομε] πιστέψουμε, [‑ομε] πιστευόμαστε πιστευτούμε
2 pl πιστεύετε πιστέψετε πιστεύεστε, πιστευόσαστε πιστευτείτε
3 pl πιστεύουν(ε) πιστέψουν(ε) πιστεύονται πιστευτούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg πίστευα πίστεψα πιστευόμουν(α) πιστεύτηκα
2 sg πίστευες πίστεψες πιστευόσουν(α) πιστεύτηκες
3 sg πίστευε πίστεψε πιστευόταν2 πιστεύτηκε2
1 pl πιστεύαμε πιστέψαμε πιστευόμασταν, (‑όμαστε) πιστευτήκαμε
2 pl πιστεύατε πιστέψατε πιστευόσασταν, (‑όσαστε) πιστευτήκατε
3 pl πίστευαν, πιστεύαν(ε) πίστεψαν, πιστέψαν(ε) πιστεύονταν, (πιστευόντουσαν) πιστεύτηκαν, πιστευτήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα πιστεύω ➤ θα πιστέψω ➤ θα πιστεύομαι ➤ θα πιστευτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα πιστεύεις, … θα πιστέψεις, … θα πιστεύεσαι, … θα πιστευτείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … πιστέψει   έχω, έχεις, … πιστευτεί
Past perfect ➤   είχα, είχες, … πιστέψει   είχα, είχες, … πιστευτεί
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … πιστέψει   θα έχω, θα έχεις, … πιστευτεί
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg πίστευε πίστεψε — πιστέψου
2 pl πιστεύετε πιστέψτε, πιστεύτε1 πιστεύεστε πιστευτείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ πιστεύοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας πιστέψει ➤ —
Nonfinite form➤ πιστέψει πιστευτεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 1. Colloquial.
 2. Passive 3rd persons singular, also impersonal "it is/was believed"
 • (…) optional or informal.   rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Antonyms

Derived terms

  • and see: πίστη f (písti, “belief, faith; credit”)

See also

Noun

πιστεύω • (pistévo) n (indeclinable)

  1. convictions, beliefs

Derived terms

Wikious
Boobota
Sagapedia