borstel

• Geluid:  borstel    (hulp, bestand)

• bor·stel

• In de betekenis van ‘stijve haren van varkens e.d.’ voor het eerst aangetroffen in 1287 ^[1]
• erfwoord: Middelnederlands borstel, burstel ‘stekelhaar van een varken of wild zwijn’, ontwikkeld uit Oergermaans *burstila-, verkleinwoord bij *burstiz ‘stekelhaar’, bij Indo-Europees *bʰr̥s-tí-s, afleiding van *bʰers- ‘spits’, waartoe ook Oudiers barr ‘haarlok, punt’, Latijn fastīgium ‘top’, Russisch boršč ‘berenklauw’ en Sanskrit bhṛṣṭí- ‘punt’ behoren.^[2] Evenals Fries boarstel ‘stekelhaar’ en Engels bristle ‘varkens-, borstelhaar’; daarnaast zonder verkleinings-l Nederduits Börst ‘borstel’, Duits Bürste ‘borstel, schuier’ en IJslands burst ‘varkenshaar’.

de borstel m

1. (gereedschap) een gebruiksvoorwerp bestaande uit een bundel of bundels haren of vezels die in een houder of aan een blad van hout of een andere stof zijn vastgehecht

   • Kun je me die borstel even aanreiken? 

2. (huishouden) grove kwast of op een bezem gelijkend gereedschap
3. (België) verfkwast

borstel

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van borstelen
   

   • Ik borstel. 

2. gebiedende wijs van borstelen
   

   • Borstel! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van borstelen
   

   • Borstel je? 

• Het woord borstel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "borstel" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.