chip

• Geluid:  chip    (hulp, bestand)
• IPA: / tʃɪp / (1 lettergreep)

• chip

• van Engels chip
• in de betekenis van ‘dun plakje silicium’ voor het eerst aangetroffen in 1979. ^{[1] [2]}

de chip m

1. (voeding) dun laagje koude gefrituurde aardappel (doorgaans gebruikt in het meervoud of als verkleinde vorm)

   • Een zak chips. 

2. (elektronica) (informatica) klein stukje halfgeleiderkristal waarop geïntegreerde circuits zijn aangebracht

   • Zonder chips zou het internet er nooit gekomen zijn. 

3. beschadiging in aardewerk of porselein nadat een scherfje heeft losgelaten

   • De antieke vaas heeft sinds de verhuizing een chip in de bovenrand. 

• 
  Een chip van het merk Utz
• 
  Een chip
• 
  Kopje met een chip in de rand

• chipje
• geïntegreerde schakeling

chip

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van chippen
   

   • Ik chip. 

2. gebiedende wijs van chippen
   

   • Chip! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van chippen
   

   • Chip je? 

• Het woord chip staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "chip" herkend door:

• Zie de doorverwijspagina op Wikipedia voor meer informatie.

• Geluid:  chip (VS)    (hulp, bestand)

chip

• IPA:

chip

• schilfer
• scherf
• (voeding) schijf, reep (van vruchten e.d.)
• (voeding) (meestal meerv.) friet, patat
• (elektronica) chip (bet. 2)

1. overgankelijk afkappen, afsnijden, afbreken, beitelen, kappen
2. onovergankelijk afbrokkelen

chip m

• (elektronica) chip (bet. 2)

• micropuce