dronken

• Geluid:  dronken    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈdrɔŋkə(n) / (2 lettergrepen)
  • (Noord-Nederland): /drɔŋkə(n)/
  • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /drɔŋkə(n)/

• dron·ken

• In de betekenis van ‘beschonken’ voor het eerst aangetroffen in 1100 ^[1]
• ^[2]

dronken

1. onder invloed van te veel alcohol

   • Er zijn tegenwoordig steeds meer dronken bestuurders. 

2. (figuurlijk) tijdelijk niet goed bij zijn verstand zijnd

   ▸ Als een slordige s in spiegelbeeld was het kanaal over de stadsplattegrond gekalkt door een dronken ontwerper die sadistisch lachte toen hij zag hoe zijn ingreep de stad zo goed als onbegaanbaar had gemaakt voor de flanerende edelen met hun satijnen schoentjes en die pas de volgende dag, weer nuchter, besefte dat hij geheel tegen zijn bedoeling in een magnifieke waterweg had geschapen die alle delen van de stad op een mooie, trage manier met elkaar verbond.^[3]

• brooddronken, halfdronken, indronken, machtsdronken, smoordronken, stomdronken, vreugdedronken, zwijmeldronken

• dronkenschap

• Kinderen en dronken lui zeggen de waarheid.

dronken

1. meervoud verleden tijd van drinken
   

   • Wij dronken. 
     
   • Jullie dronken. 
     
   • Zij dronken. 

de dronken mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord dronk

• Het woord dronken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "dronken" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.