pikken

• Geluid:  pikken    (hulp, bestand)

• pik·ken

• In de betekenis van ‘stelen’ voor het eerst aangetroffen in 1287 ^{[1] [2] [3]}

pikken

1. overgankelijk iets wegnemen van iemand en het zich wederrechtelijk toe-eigenen

   • Ze hebben mijn portemonnee gepikt. 

2. overgankelijk iets nemen, ontnemen

   • In rond de negentig procent van alle gevallen pikt de software de juiste boodschap uit een 'boe'. 

3. overgankelijk, (informeel) dulden, accepteren

   • Ik pik het niet dat je tegen me scheldt. 

4. overgankelijk, (dierkunde) (met de snavel) prikken

   • De vogel pikte het graan van de grond. 

• stelen, jatten, klauwen, gappen

• toelaten, tolereren, velen, verdragen
• priemen, steken

• aanzien

• De pik op iemand hebben

de pikken mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord pik

• Het woord pikken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "pikken" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.