verraden

• Geluid:  verraden    (hulp, bestand)
• IPA: / vəˈradə(n) / (3 lettergrepen)

• ver·ra·den

• In de betekenis van ‘verklappen, trouweloos handelen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1240 ^[1]
• afgeleid van raden met het voorvoegsel ver- ^[2]

verraden

1. overgankelijk ontrouw worden aan wat men heeft voorgedaan te zullen steunen

   • Hij verried zijn vaderland en heulde met de vijand. 

2. overgankelijk een geheim prijsgeven

   • Zijn nerveuze handelwijze verraadt dat hij zich allerminst op zijn gemak voelt. 

   ▸ Volgens de overlevering vluchtten meisjes uit Plancher-Les-Mines gedurende de Dertigjarige Oorlog (1618-1648) de bossen in om te ontkomen aan bloeddorstige huurlingen in dienst van de Zweedse bezetter. Een sneeuwspoor van een kind verraadde hun schuilplaats.^[3]

   ▸ Te midden van de zondagsflaneurs op de Strandvàgen, het meest conservatief-burgerlijke gebied van Stockholm, vermengden de terug naar huis kerende demonstranten zich met burgers alsof ze geen vijanden waren, al verraadden de kleren direct wie wie was.^[4]

• aanbrengen, aangeven, in de steek laten, klikken, verklappen, verklikken, verlinken

• verraadster, verrader, verraderij, verraderlijk

• vervoeging van verraden: de stam met de uitgang -en, zonder ge- vanwege voorvoegsel (is gelijk aan de onbepaalde wijs)

verraden

1. voltooid deelwoord van verraden

de verraden mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord verraad

• Het woord verraden staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "verraden" herkend door: