Cognate of Mandarin Chinese 二 (èr)
эр • (er) (III)
From Proto-Tungusic *əri, compare Evenki эр (ər), Manchu ᡝᡵᡝ (ere), Nanai эй (ej).
эр (ər)
From Proto-Tungusic *əri, compare Even эрэк (ərək), Manchu ᡝᡵᡝ (ere), Nanai эй (ej).
эр • (ər)
эр • (er)
1sg | Singular | Plural |
---|---|---|
nominative | эрим (erim) | эрлерим (erlerim) |
accusative | эримни (erimni) | эрлеримни (erlerimni) |
dative | эримге (erimge) | эрлериме (erlerime) |
locative | эримде (erimde) | эрлеримде (erlerimde) |
ablative | эримден (erimden) | эрлеримден (erlerimden) |
genitive | эримни (erimni) | эрлеримни (erlerimni) |
1pl | Singular | Plural |
nominative | эрибиз (eribiz) | эрлерибиз (erleribiz) |
accusative | эрибизни (eribizni) | эрлерибизни (erleribizni) |
dative | эрибизге (eribizge) | эрлерибизге (erleribizge) |
locative | эрибизде (eribizde) | эрлерибизде (erleribizde) |
ablative | эрибизден (eribizden) | эрлерибизден (erleribizden) |
genitive | эрибизни (eribizni) | эрлерибизни (erleribizni) |
2sg | Singular | Plural |
nominative | эринг (eriñ) | эрлеринг (erleriñ) |
accusative | эрингни (eriñni) | эрлерингни (erleriñni) |
dative | эринге (eriñe) | эрлеринге (erleriñe) |
locative | эрингде (eriñde) | эрлерингде (erleriñde) |
ablative | эрингден (eriñden) | эрлерингден (erleriñden) |
genitive | эрингни (eriñni) | эрлерингни (erleriñni) |
2pl | Singular | Plural |
nominative | эригиз (erigiz) | эрлеригиз (erlerigiz) |
accusative | эригизни (erigizni) | эрлеригизни (erlerigizni) |
dative | эригизге (erigizge) | эрлеригизге (erlerigizge) |
locative | эригизде (erigizde) | эрлеригизде (erlerigizde) |
ablative | эригизден (erigizden) | эрлерибизден (erleribizden) |
genitive | эригизни (erigizni) | эрлеригизни (erlerigizni) |
3 | Singular | Plural |
nominative | эри (eri) | эрлери (erleri) |
accusative | эрин (erin) | эрлерин (erlerin) |
dative | эрине (erine) | эрлерине (erlerine) |
locative | эринде (erinde) | эрлеринде (erlerinde) |
ablative | эринден (erinden) | эрлеринден (erlerinden) |
genitive | эрини (erini) | эрлерини (erlerini) |
эр • (er) (Arabic spelling ەر)
singular (жекелик) |
plural (көптөгөн) | |
---|---|---|
nominative (атооч) | эр er |
эрлер erler |
genitive (илик) | эрдин erdin |
эрлердин erlerdin |
dative (барыш) | эрге erge |
эрлерге erlerge |
accusative (табыш) | эрди erdi |
эрлерди erlerdi |
locative (жатыш) | эрде erde |
эрлерде erlerde |
ablative (чыгыш) | эрден erden |
эрлерден erlerden |
possessive forms | ||
first-person singular (менин) | ||
nominative | эрим erim |
эрлерим erlerim |
genitive | эримдин erimdin |
эрлеримдин erlerimdin |
dative | эриме erime |
эрлериме erlerime |
accusative | эримди erimdi |
эрлеримди erlerimdi |
locative | эримде erimde |
эрлеримде erlerimde |
ablative | эримден erimden |
эрлеримден erlerimden |
second-person singular informal (сенин) | ||
nominative | эриң eriŋ |
эрлериң erleriŋ |
genitive | эриңдин eriŋdin |
эрлериңдин erleriŋdin |
dative | эриңе eriŋe |
эрлериңе erleriŋe |
accusative | эриңди eriŋdi |
эрлериңди erleriŋdi |
locative | эриңде eriŋde |
эрлериңде erleriŋde |
ablative | эриңден eriŋden |
эрлериңден erleriŋden |
second-person singular formal (сиздин) | ||
nominative | эриңиз eriŋiz |
эрлериңиз erleriŋiz |
genitive | эриңиздин eriŋizdin |
эрлериңиздин erleriŋizdin |
dative | эриңизге eriŋizge |
эрлериңизге erleriŋizge |
accusative | эриңизди eriŋizdi |
эрлериңизди erleriŋizdi |
locative | эриңизде eriŋizde |
эрлериңизде erleriŋizde |
ablative | эриңизден eriŋizden |
эрлериңизден erleriŋizden |
Perhaps from Proto-Turkic *ēr, compare Turkish er. Also possibly from Proto-Mongolic *ere (“man”)
эр • (er) (Mongolian spelling ᠡᠷᠡ (er-e), definite plural эрчүүд or эрс)
эр • (er)
Borrowed from Russian эр (er).
эр • (er)
From Proto-Tungusic *erü-n.
эр (er)
From Proto-Turkic *ēr.
эр • (ér)
эр • (er) n inan (indeclinable)
эр • (er) f inan pl
From Proto-Turkic *ēr (“man”). Cognate with Kazakh ер (er), Kyrgyz эр (er), Crimean Tatar er, Karaim эр, Kumyk эр (er), Azerbaijani ər, Turkish er, Uzbek er, Shor эр,Tuvan эр (er), etc.
эр • (er)
From Proto-Turkic *ēr (“man”). Cognate with Turkish erkek (“man”).
эр • (er)
эр • (er) (definite accusative эрни, plural эрлер)
From Proto-Turkic *ēr.
эр • (er)
From Proto-Turkic *er-. Compare to Other turkic , Turkish imek, etc.
эр • (er)