From *մինամ (*minam), from Proto-Indo-European *menā-ye-, from *men- (“to stay, stand still”).
մնամ • (mnam)
The word has the following combining forms: մնա- (mna-), մնայ- (mnay-), մնաց- (mnacʻ-).
| infinitive | մնալ (mnal) | participle | մնացեալ (mnacʻeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | մնացուցանեմ (mnacʻucʻanem) | aorist stem | մնաց- (mnacʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | մնամ (mnam) | մնաս (mnas) | մնայ (mnay) | մնամք (mnamkʻ) | մնայք (mnaykʻ) | մնան (mnan) | |
| imperfect | մնայի (mnayi) | մնայիր (mnayir) | մնայր (mnayr) | մնայաք (mnayakʻ) | մնայիք (mnayikʻ) | մնային (mnayin) | |
| aorist | մնացի (mnacʻi) | մնացեր (mnacʻer) | մնաց (mnacʻ) | մնացաք (mnacʻakʻ) | մնացէք, մնացիք (mnacʻēkʻ, mnacʻikʻ) | մնացին (mnacʻin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | մնայցեմ (mnaycʻem) | մնայցես (mnaycʻes) | մնայցէ (mnaycʻē) | մնայցեմք (mnaycʻemkʻ) | մնայցէք (mnaycʻēkʻ) | մնայցեն (mnaycʻen) | |
| aorist | մնացից (mnacʻicʻ) | մնասցես (mnascʻes) | մնասցէ (mnascʻē) | մնասցուք (mnascʻukʻ) | մնասջիք (mnasǰikʻ) | մնասցեն (mnascʻen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | մնա՛ (mná) | — | — | մնացէ՛ք (mnacʻḗkʻ) | — | |
| cohortative | — | մնասջի՛ր (mnasǰír) | — | — | մնասջի՛ք (mnasǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ մնար (mí mnar) | — | — | մի՛ մնայք (mí mnaykʻ) | — | |