koniec

• końc

Inherited from Proto-Slavic *konьcь. First attested in the 14th century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /kɔ(ː)ɲɛt͡s/
• IPA^(key): (15^th CE) /kɔɲɛt͡s/, /koɲɛt͡s/

koniec m inan

1. (attested in Sieradz-Łęczyca) end (place where a thing ends, border, edge)
   • 1930 , “Gen”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎, 28, 12:

     Wydzal gest we znye drab, stoyøcz na zemy, koncem nyeba dosyøgayøcz (cacumen illius, sc. scalae, tangens caelum)

     , końcem nieba dosięgając (cacumen illius, sc. scalae, tangens caelum)]

   • 1930 , “Num”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎, 34, 3:

     Strona polvdna bødze myecz koncze (terminos) przecziw wschodv slvnecznemv morze slone

     będzie mieć końce (terminos) przeciw wschodu słunecznemu Morze Słone]

   • 1874-1891 , Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{, ,} , volume XXII, Łęczyca, page 25:

     Sed draco pro fraude te pungens cuspide, zarazayąncz conczem

   • 1901 , Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 50:

     Kv *konczą ad oram (tunc abiit Salomon in Asiongaber et in Ailath ad oram maris Rubri II Par 8, 17)

   • 1880-1894 , Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności‎, volume III, Krakow, page 333:

     Margareta cum Jacobo niwa , ktora lyezy ku crakowskyey drodze konczem, a drugem koncziem ku Swiaskowey roley obligauerunt

     cum Jacobo niwę , ktora leży ku krakowskiej drodze końcem, a drugiem końcem ku Święszkowej rolej obligauerunt]

   • 1868 , Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej : z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Alexandra hr. Stadnickiego‎, volume XV, page 336:

     Ornamentum Armenicale, quod konyecz dicitur

   1. extra pieces of land at the end of cultivated fields
      • 1868 , Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej : z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Alexandra hr. Stadnickiego‎, volume XVI, page 211:

        Nicolaus dedit... superficies agrorum al. coyncze, quas deberet piscina perfundere

   2. (attested in Greater Poland) foot, base (part of a mountain or hill)
      • 1959 , Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty poznańskie, volume I, number 1048, Poznań:

        Na dol mlinow ma gidz stara szamicza asz na conedz gori

2. ending (final section of a work, i.e. a book)
   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎, page 839:

     O tem tez bog oczyecz movy przez proroka Izayascha na konczv kxyag

3. (attested in Lesser Poland, Masovia) end, finish (time in which something stops)
   • 1939 , Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki ‎, Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego , pages 144, 3:

     Welyky pan..., a welkosczy yego ne koncza (non est finis)

   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎, page 480:

     Muszycz szye to stacz, alye nye nathychmyast konyecz albo skonanye (sed nondum est finis Mat 24, 6)

   • 1895 , Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 47:

     Nyektorzy w wycząganyv pyenyądzy koncza nye kladącz (terminum non imponens), lakomye sz vczązenym szkod wyczągayą pyenyądze

4. (attested in Lesser Poland) end; death
   • 1939 , Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki ‎, Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego , pages 38, 5:

     Ziawon vczin mne, gospodne, konecz moy (finem meum)

5. (attested in Greater Poland) result
   • 1858 , Wojciech Szurkowski z Ponieca, “Wyroki sądów miejskich czyli ortyle ”, in Wacław Aleksander Maciejowski, editor, Historia prawodawstw słowiańskich , volume 6, Poniec, page 73:

     Mozely ten woyth szynkowacz... a mozely yemu thego myastho bronycz... albo nye, albo na kthory konyecz tho ma przydz podlug prawa?

6. (attested in Masovia) end; goal, aim
   • 1895 , Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 21:

     Nyekthorzi... ny pod czyyą chorąngwyą z naszey woyszki stanowycz szą obykli, na then konyecz a k themv konczv (ad hunc finem), aby... woyenney strozzey szą vwyarowali

7. (attested in Greater Poland) The meaning of this term is uncertain.
   • 1916 , Stanisław Słoński, editor, Psałterz puławski‎, Greater Poland, page 11 arg:

     W konyecz psalm Dawydow (in finem psalmus David) za oktawę, to iest dzyen sødny

8. The meaning of this term is uncertain.
   • 1883 , Wilhelm Haeusler, editor, Urkundensammlung zur Geschichte des Fürstenthums Oels bis zum Aussterben der Piastischen Herzogslinie ‎, page 141:

     Extendit se apud aquam Wydavam a metis et terminis fidelis nostri Bogussii..., qui termini vlg. consca nuncupantur

     ca nuncupantur]

• Polish: koniec, końc (Middle Polish)
• Silesian: kōniec

• Boryś, Wiesław (2005) “koniec”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Sławski, Franciszek (1958-1965) “koniec”, in Jan Safarewicz, Andrzej Siudut, editors, Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego
• Bańkowski, Andrzej (2000) “koniec”, in Etymologiczny słownik języka polskiego (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “koniec, końc”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish Wikipedia has an article on:

koniec

Wikipedia ^pl

• końc (Middle Polish)

Inherited from Old Polish koniec.

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔɲɛt͡s
• Syllabification: ko‧niec
• Homophone: Koniec

koniec m inan

1. end, finish (time in which something stops)

   Synonyms: epilog, finał, finisz, końcówka, kres, meta, ostatnie podrygi, pointa, puenta, schyłek, zakończenie, zmierzch

   Antonyms: początek, zaranie

   1. end, death (final part of someone's life or of an objects functionality)

      Synonyms: śmierć, zejście, zgon

   2. end (final part of something, i.e. a work such as a movie or book)

      Synonyms: końcówka, zakończenie

      Antonym: początek

   3. (obsolete) result

      Synonyms: rezultat, skutek, wynik

2. end (place where something ends)

   Synonyms: kres, kraniec

   Antonym: początek

   1. (Middle Polish) corner (place where two things meet)

      Synonym: róg

   2. (Middle Polish) edge, boundary

      Synonyms: brzeg, granica, kraj, krawędź

3. failure (result of lack of success)

   Synonym: niepowodzenie

4. (obsolete) end; goal, aim

   Synonym: cel

5. (Middle Polish) penis

   Synonyms: see Thesaurus:prącie

6. (Middle Polish) end; Further details are uncertain.
   • 1564, J. Mączyński, Lexicon‎, page 115b:

     Effectus, Dokonánie/ Spełnienie/ Koniec/ Moc/ álbo Przemożność.

koniec

1. down with...!

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), koniec is one of the most used words in Polish, appearing 55 times in scientific texts, 40 times in news, 29 times in essays, 67 times in fiction, and 58 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 249 times, making it the 210th most common word in a corpus of 500,000 words.

• koniec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• koniec z kimś/czymś in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• koniec in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “koniec”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku
• “KONIEC”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku , 2015 November 6
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “koniec”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “koniec”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “koniec”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 2, Warsaw, page 440
• koniec in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
• Wanda Decyk-Zięba, editor (2018-2022), “koniec”, in Dydaktyczny Słownik Etymologiczno-historyczny Języka Polskiego (in Polish), →ISBN

Slovak Wikipedia has an article on:

koniec

Wikipedia ^sk

Inherited from Proto-Slavic *konьcь.

• IPA^(key):

koniec m inan (relational adjective koncový, diminutive konček)

1. end

   Antonym: začiatok

2. death

   Synonyms: skon, smrť

• koncom
• koniec koncov, koniec koncom

• “koniec”, in Slovníkový portál Jazykovedného ústavu Ľ. Štúra SAV (in Slovak), https://slovnik.juls.savba.sk, 2003–2025