przypuszczać

Hello, you have come here looking for the meaning of the word przypuszczać. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word przypuszczać, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say przypuszczać in singular and plural. Everything you need to know about the word przypuszczać you have here. The definition of the word przypuszczać will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofprzypuszczać, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Old Polish

Etymology

From przy- +‎ puszczać. First attested in 1470.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /pr̝ipuʃʲt͡ʃʲat͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /pr̝ipuʃʲt͡ʃʲat͡ɕ/

Verb

przypuszczać impf (perfective przypuścić)

  1. to allow, to let, to permit
    • 1868 [1470], Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej : z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Alexandra hr. Stadnickiego, volume XII, page 337:
      Martinus Clementem fratrem suum admittit al. przypuscza perpetue tenere medietatem sui molendini
      [Martinus Clementem fratrem suum admittit al. przypuszcza perpetue tenere medietatem sui molendini]
nouns

Descendants

  • Polish: przypuszczać
  • Silesian: przipuszczać

References

  • Bańkowski, Andrzej (2000) “przypuszczać 1”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “przypuszczać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish przypuszczać. By surface analysis, przy- +‎ puszczać. Sense 1 is an abbreviation of przypuszczać do głowy myśl (literally to let a thought come to mind).[1] Compare Kashubian przëpùszczac and Slovincian przëpùszczac.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /pʂɘˈpuʂ.t͡ʂat͡ɕ/
  • (Middle Polish) IPA(key): (16th c.) /pr̝ɨˈpuʂ.t͡ʂat͡ɕ/, (17th–18th c.) /pʂɨˈpuʂ.t͡ʂat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -uʂt͡ʂat͡ɕ
  • Syllabification: przy‧pusz‧czać

Verb

przypuszczać impf (perfective przypuścić)

  1. (intransitive) to suppose, to surmise (to assume based on certain clues or evidence)
  2. (transitive) to let somebody come close to someone or something
    1. (transitive, Middle Polish) to have sexual relations with someone
      Synonyms: see Thesaurus:uprawiać seks
  3. (transitive) to admit (to reveal something in secret)
  4. (transitive, Warmia, of a cow) to begin giving milk
  5. (transitive, Warmia, of the moon) to wax (to become larger)
  6. (transitive, obsolete) to allow, to let, to permit
    Synonyms: dodawać, dokładać
    • 1952, Zofia Nałkowska, Granica, page 208:
      Szybko i zręcznie odmierzała metry wzdłuż kija, przytrzymywała miejsce palcem, przypuszczała odrobinę – cięła, dbając żeby było równo.
      She quickly and skillfully measured meters along the stick, held the spot with her finger, added on a little - she cut, making sure it was even.
  7. (transitive, obsolete) to admit, to treat to (to allow someone to take part in something, to let in; to accept; to grant)
    • 1871, Eliza Orzeszkowa, Pamiętnik Wacławy, volume 1, page 9:
      Koleżanki [] opowiadały mi nieraz cuda o wieczorach i balach, do których przypuszczane było jako prawdziwie dorosłe już panny.
      friends often told me miracles about evenings and balls to which they were admitted as truly adult girls.
    • 1880, Antoni Józef Rolle, Trzy opowiadania historyczne, page 60:
      Nie przypuszczał do swojego stołu, czeladzią kazał mu jadać.
      My grandfather, being a bit older, treated me with some confidence and talked to me about various subjects.
    • 1900, Klemens Junosza , Dworek przy cmentarzu: z niewydanego rękopisu, page 132:
      Mnie, jako starszego trochę, dziadek do pewnej konfidencji przypuszczał i o różnych przedmiotach ze mną gawędził.
      My grandfather, being a bit older, treated me with some confidence and talked to me about various subjects.
  8. (transitive, obsolete) to allow, to let, to permit
    Synonyms: dozwalać, dopuszczać, zezwalać
    • 1869, Edmund Chojecki, Alkhadar. Ustęp z dziejów ojców naszych, volume 4, page 246:
      Powtórzyl mu polecnie tonem, który nie przypuszczał oddmowy ani zastanowienia.
      He repeated the order in a tone that did not allow for refusal or consideration.
  9. (transitive, obsolete) to drive a herd closer to someone or something
    Synonyms: przygnać, przypędzić
  10. (transitive, Middle Polish) to entrust to someone
    Synonym: powierzać
  11. (transitive, Middle Polish) to direct someone somewhere
    Synonym: kierować
    1. (transitive, Middle Polish) to send off someone to battle
  12. (transitive, Middle Polish) to give
    Synonym: dawać
  13. (Middle Polish) to admit; Further details are uncertain.
    • 1564, J. Mączyński, Lexicon, page 225c:
      Admitto, Przipuſzczam/ dopuſzczam/ też grzeſzę/ dopuſzczam ſie czego złego.
      [Admitto, Przypuszczam/ dopuszczam/ też grzeszę/ dopuszczam sie czego złego.]
    • 1588, A. Calepinus, Dictionarium decem linguarum, page 25b:
      Admitto, Approbo, recipio, intromitto – Przizwaląm, przipuſzcząm.
      [Admitto, Approbo, recipio, intromitto – Przyzwaląm, przypuszczam.]
  14. (reflexive with się, obsolete) to begin chasing someone or something
  15. (reflexive with się, obsolete) to get to work; to buckle down; to contribute
  16. (reflexive with się, Middle Polish) to rely on someone; to trust

Conjugation

Conjugation of przypuszczać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przypuszczać
present tense 1st przypuszczam przypuszczamy
2nd przypuszczasz przypuszczacie
3rd przypuszcza przypuszczają
impersonal przypuszcza się
past tense 1st przypuszczałem,
-(e)m przypuszczał
przypuszczałam,
-(e)m przypuszczała
przypuszczałom,
-(e)m przypuszczało
przypuszczaliśmy,
-(e)śmy przypuszczali
przypuszczałyśmy,
-(e)śmy przypuszczały
2nd przypuszczałeś,
-(e)ś przypuszczał
przypuszczałaś,
-(e)ś przypuszczała
przypuszczałoś,
-(e)ś przypuszczało
przypuszczaliście,
-(e)ście przypuszczali
przypuszczałyście,
-(e)ście przypuszczały
3rd przypuszczał przypuszczała przypuszczało przypuszczali przypuszczały
impersonal przypuszczano
future tense 1st będę przypuszczał,
będę przypuszczać
będę przypuszczała,
będę przypuszczać
będę przypuszczało,
będę przypuszczać
będziemy przypuszczali,
będziemy przypuszczać
będziemy przypuszczały,
będziemy przypuszczać
2nd będziesz przypuszczał,
będziesz przypuszczać
będziesz przypuszczała,
będziesz przypuszczać
będziesz przypuszczało,
będziesz przypuszczać
będziecie przypuszczali,
będziecie przypuszczać
będziecie przypuszczały,
będziecie przypuszczać
3rd będzie przypuszczał,
będzie przypuszczać
będzie przypuszczała,
będzie przypuszczać
będzie przypuszczało,
będzie przypuszczać
będą przypuszczali,
będą przypuszczać
będą przypuszczały,
będą przypuszczać
impersonal będzie przypuszczać się
conditional 1st przypuszczałbym,
bym przypuszczał
przypuszczałabym,
bym przypuszczała
przypuszczałobym,
bym przypuszczało
przypuszczalibyśmy,
byśmy przypuszczali
przypuszczałybyśmy,
byśmy przypuszczały
2nd przypuszczałbyś,
byś przypuszczał
przypuszczałabyś,
byś przypuszczała
przypuszczałobyś,
byś przypuszczało
przypuszczalibyście,
byście przypuszczali
przypuszczałybyście,
byście przypuszczały
3rd przypuszczałby,
by przypuszczał
przypuszczałaby,
by przypuszczała
przypuszczałoby,
by przypuszczało
przypuszczaliby,
by przypuszczali
przypuszczałyby,
by przypuszczały
impersonal przypuszczano by
imperative 1st niech przypuszczam przypuszczajmy
2nd przypuszczaj przypuszczajcie
3rd niech przypuszcza niech przypuszczają
active adjectival participle przypuszczający przypuszczająca przypuszczające przypuszczający przypuszczające
passive adjectival participle przypuszczany przypuszczana przypuszczane przypuszczani przypuszczane
contemporary adverbial participle przypuszczając
verbal noun przypuszczanie

Derived terms

verbs

References

  1. ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “przypuszczać 2”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)

Further reading

  • przypuszczać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przypuszczać in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “przypuszczać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “przypuszczać sie”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • PRZYPUSZCZAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 22.01.2021
  • Paweł Kupiszewski (22.01.2021) “PRZYPUSZCZAĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “przypuszczać”, in Słownik języka polskiego
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “przypuszczać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przypuszczać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 353